ΕΚΔΟΣΗ. Οι δύο τελευταίες ποιητικές συλλογές του νομπελίστα Οδυσσέα Ελύτη είναι πλέον μεταφρασμένες και στη διάθεση του αγγλόφωνου αναγνωστικού κοινού. Πρόκειται για έναν τόμο 100 σελίδων, που περιλαμβάνει τις συλλογές «Ελεγεία της Οξώπετρας» και «Δυτικά της λύπης» σε μετάφραση και εισαγωγή Ντέιβιντ Κόνολι και μόλις κυκλοφόρησε από τη σειρά Harvard Early Modern and Modern Greek Library, της οποίας διευθυντής είναι ο Παναγιώτης Ροϊλός και ο Δημήτριος Γιατρομανωλάκης. Η έκδοση περιλαμβάνει εκτός από την εκτεταμένη και κατατοπιστική εισαγωγή, σημειώσεις, χρονολόγιο και βιβλιογραφία στα αγγλικά.
Στην εισαγωγή ο Ντέιβιντ Κόνολι αναλαμβάνει να συστήσει αυτές τις δύο όψιμες συλλογές του Ελληνα νομπελίστα ποιητή. Γράφει στην εισαγωγή: «Τον Νοέμβριο του 1995, τέσσερα μόλις χρόνια μετά την έκδοση των “Ελεγείων της Οξώπετρας”, που πολλοί θεώρησαν ως το αποκορύφωμα (και ίσως το τελευταίο κεφάλαιο) του ποιητικού του έργου, κυκλοφόρησε και το “Δυτικά της λύπης”. Αν τα ποιήματα του πρώτου έργου είναι παιάνες στη ζωή (και όχι ελεγεία για τον θάνατο, όπως πολλοί κριτικοί έσπευσαν να τα ερμηνεύσουν), τα ποιήματα του δεύτερου έργου ακόμη περισσότερο δικαιούνται αυτό το χαρακτηρισμό καθώς αποτελούν μια κατάφαση, μια δοξολογία της ζωής πιο καθαρά δηλωμένης. Αν με ελεγεία τίθεται το ερώτημα: “Αλλά πώς με τι/ Γίνεται τρόπο να φανερωθεί το μη-λεγόμενον”, η απάντηση έρχεται δυτικά της λύπης όπου “…αδιάκοπα ολοκληρώνεται όλων των νοημάτων/ Το πλεκτό”. Μπορεί το “Δυτικά της λύπης” να χαρακτηρίζεται -όπως άλλωστε δηλώνεται και στον τίτλο- από έναν διαφορετικό προσανατολισμό και μια διαφορετική προοπτική, θα ήταν όμως αδιανόητο να διαβάζεται χωριστά από τα “Ελεγεία της Οξώπετρας”. Μαζί τα δύο αυτά έργα συναποτελούν μια ολοκληρωμένη ποιητική διαθήκη του Ελύτη», γράφει ο Κόνολι, που σίγουρα είναι μια έγκυρη μεταφραστική υπογραφή και έχει γνωρίσει πολλούς Ελληνες ποιητές στο αγγλόφωνο κοινό.