Η λιτότητα είναι υπεύθυνη για την ενίσχυση «ακραίων πολιτικών δυνάμεων» στην Ευρώπη, υποστηρίζεται σε δημοσίευμα του ειδησεογραφικού πρακτορείου «Bloomberg».
Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί, όπως επισημαίνεται στο δημοσίευμα, θεωρούν τη λιτότητα υπεύθυνη για τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών -που οδήγησαν στην ανάδυση ακραίων πολιτικών δυνάμεων- ζητώντας την «αναμόρφωση της ασκούμενης πολιτικής».
Σχετικές δηλώσεις έκαναν, αμέσως μετά τη γνωστοποίηση των αποτελεσμάτων, ο Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντζι και ο Γάλλος πρόεδρος, Φρανσουά Ολάντ. Για την Ελλάδα διατυπώνεται η άποψη ότι «η επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να δράσει επιβοηθητικά προς τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, στη διεκδίκησή του για τη χαλάρωση των όρων αποπληρωμής των δανείων που έχει λάβει η χώρα».
Στη συνέχεια, επισημαίνεται ότι «ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, δήλωσε μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, ότι στάλθηκε ένα μήνυμα κατά της λιτότητας από μια χώρα που επιλέχθηκε ως το πειραματόζωο της οικονομικής κρίσης». Όπως τονίζεται, η Ελλάδα σήμερα, μετά από μια εξαετή ύφεση που εξάλειψε το 25% του ΑΕΠ της χώρας, πέτυχε πέρυσι για πρώτη φορά πρωτογενές πλεόνασμα που ανήλθε στο 0,8% του ΑΕΠ.
«Τα αποτελέσματα των εκλογών δημιουργούν πλεονέκτημα για την Ελλάδα στις διαπραγματεύσεις για την ελάφρυνση του χρέους» δήλωσε ο Μάικλ Μιχαηλίδης, αναλυτής αξιών στη Royal Bank of Scotland στο Λονδίνο, προσθέτοντας ότι «εάν η ελάφρυνση του χρέους είναι περιορισμένη και εάν η Ευρώπη επιχειρήσει να επιβάλει στην Ελλάδα την επίτευξη ενός ουτοπικού πρωτογενούς πλεονάσματος 4,5%, μέσω νέων μέτρων λιτότητας, τότε η επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ στις βουλευτικές εκλογές θα είναι δεδομένη».
Στο μεταξύ, στην άνοδο «λαϊκίστικων πολιτικών δυνάμεων» στην Ευρώπη, όπως καταγράφηκε στις ευρωεκλογές, αναφέρεται η «Νιου Γιορκ Τάιμς» σημειώνοντας ως σημαντικότερες αιτίες τη μετανάστευση και την ανεργία. «Ξενοφοβικά, ρατσιστικά, ακόμη και νεοναζιστικά κόμματα προκαλούν τριγμούς στις παραδοσιακές πολιτικές δυνάμεις, ενώ υπονομεύουν τους θεσμούς και τις ιδέες που διαμορφώθηκαν μετά τον Β' παγκόσμιο πόλεμο» υποστηρίζεται στο άρθρο και προστίθεται ότι «στη Βρετανία, τη Δανία, τη Γαλλία και την Ελλάδα, ακραίες δυνάμεις προερχόμενες από την ακροδεξιά -στην περίπτωση της Ελλάδας και από τη ριζοσπαστική αριστερά- αιφνιδίασαν τα παραδοσιακά πολιτικά κόμματα. Μολονότι η ενίσχυση των ακραίων δυνάμεων δεν εμπόδισε την κυριαρχία των κεντρώων κομμάτων στο νέο Ευρωκοινοβούλιο, η παρουσία τους θα μπορούσε να ανακόψει την πορεία ολοκλήρωσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να απειλήσει το εσωτερικό πολιτικό σύστημα σε σημαντικές χώρες της ΕΕ, ασκώντας πιέσεις στα παραδοσιακά κόμματα, κυρίως στη Βρετανία και στη Γαλλία, για την αναμόρφωση των πολιτικών τους, ώστε να ανακτήσουν το χαμένο έδαφος».
Στη συνέχεια, αναφέρεται ότι «ένα από τα σημαντικότερα θέματα που οδήγησαν στην ενίσχυση της ακροδεξιάς, όπως έδειξαν και σχετικές δημοσκοπήσεις στη Γαλλία, ήταν η μετανάστευση στην Ευρώπη, που επηρέασε πολύ περισσότερο τους πολίτες από την ανησυχία για την οικονομία και την ανεργία. Τα ακροδεξιά κόμματα ενέταξαν την ξενοφοβική ρητορική στο επίκεντρο της προεκλογικής τους εκστρατείας, ενώ χαρακτήρισαν την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση ως απειλή για την εθνική ταυτότητα».
Σε ειδικό πλαίσιο παρουσιάζονται τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ των οποίων και για την Ελλάδα, όπου σημειώνεται η επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ, «ενός κόμματος της ριζοσπαστικής αριστεράς που προέταξε το μήνυμα κατά της λιτότητας». «Το πιο ανησυχητικό, ωστόσο, για τους Έλληνες αναλυτές», όπως υπογραμμίζεται, «είναι οι επιδόσεις της Χρυσής Αυγής, η οποία κατόρθωσε να στείλει τρεις βουλευτές στο Ευρωκοινοβούλιο». Επίσης, γίνεται αναφορά «στη μείωση του ποσοστού της Νέας Δημοκρατίας, εξαιτίας κυρίως των περικοπών που εφαρμόστηκαν στο πλαίσιο του σχεδίου διάσωσης». Για το ίδιο θέμα, η «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ» θεωρεί τη λιτότητα και την υψηλή ανεργία ως «σημαντικότερες αιτίες» για την άνοδο των ακραίων κομμάτων στην Ευρώπη.
Στο άρθρο δίνεται έμφαση στη «διασύνδεση των ακροδεξιών πολιτικών δυνάμεων με τη Ρωσία του Πούτιν». Όπως επισημαίνεται χαρακτηριστικά, «εάν η ανεργία των νέων παραμείνει στο 25% στη Γαλλία και στο 57% στην Ισπανία, τότε αυτές οι εκλογές θα είναι απλά η απαρχή ενός νέου θλιβερού κεφαλαίου στον ευρωπαϊκό πολιτισμό». Επίσης, δίνεται έμφαση στη «διασύνδεση των ακροδεξιών κομμάτων, κυρίως της Γαλλίδας πολιτικού Μαρίν Λεπέν, με τη Ρωσία, όπως διαφάνηκε στη στήριξη που παρείχε προς τον πρόεδρο Πούτιν, την οποία εκείνος ανταπέδωσε χαρακτηρίζοντάς την ως υπερασπιστή των αρχών του ευρωπαϊκού πολιτισμού».
Τέλος, σημειώνεται ότι «το Κρεμλίνο έχει κάνει ανοίγματα και προς το ξενοφοβικό ουγγρικό κόμμα Jobbik, όπως και προς την ελληνική Χρυσή Αυγή». Παρόμοια είναι και μια άλλη ανάλυση στην ίδια εφημερίδα, στην οποία χαρακτηρίζεται η Μαρίν Λεπέν «ως εκπρόσωπος του Πούτιν στη Γαλλία, που έχει, μεταξύ άλλων, ως στόχο την εξουδετέρωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως πολιτικής δύναμης».