Στους τόπους όπου γεννήθηκε το ροκ εν ρολ…

Στους τόπους όπου γεννήθηκε το ροκ εν ρολ…

2' 1" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο​​ταν ακούς τον «Μπιγκ» Τζο Τέρνερ, από τη μια, και τον Χανκ Ουίλιαμς, από την άλλη, καταλαβαίνεις πώς γεννήθηκε το ροκ εν ρολ στην Αμερική της δεκαετίας του ’50. Ο συνδυασμός του «μαύρου» και του «λευκού» ήχου. Του ριδμ εν μπλουζ και του μπούγκι γούγκι με το χιλμπίλι. Το «Roll ’em, Pete» με το «Old Country Church». Τον Μάρτιο του 2006 βρισκόμουν στο Μοντγκόμερι της Αλαμπάμα όπου αγόρασα, εν είδει προσκυνήματος, ένα cd με γνωστά τραγούδια του Χανκ Ουίλιαμς (μερικά από αυτά διασκεύασαν αριστουργηματικά, πολλές δεκαετίες μετά την πρόωρη αποδημία του κορυφαίου Αμερικανού μουσικού, οι Residents). Ξαναθυμήθηκα εκείνο τον ζεστό, υγρό Μάρτιο και την πρωινή λειτουργία στο κέντρο της πόλης, στην εκκλησία όπου κήρυττε άλλοτε ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, Κυριακή πρωί, με τη γκόσπελ χορωδία και μπάντα να τα δίνουν όλα υπέρ πίστεως (ήταν ένα μαγικό πρωινό που δύσκολα περιγράφεται), όταν διάβασα πρόσφατα για την ύπαρξη ενός βιβλίου: «448 μίλια, εκατομμύρια νότες. Αναζητώντας τις ρίζες του σύγχρονου τραγουδιού στον αμερικανικό νότο». Συγγραφέας, ο Μωρίς Σιακκής. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μαριλού, έχει πλούσια εικονογράφηση και ακόμα πιο συναρπαστικό περιεχόμενο.

Η πρώτη φορά που άκουσα γι’ αυτό ήταν από τη Γιώτα Συκκά, η οποία έγραψε για το κυριακάτικο «Τέχνες και Γράμματα» (12.1.2014) ένα υπέροχο άρθρο με βάση τις ιστορίες που αφηγείται ο Σιακκής στο βιβλίο του: το 2010, ξεκίνησε ένα οδοιπορικό σε τέσσερις πολιτείες των ΗΠΑ, με επίκεντρο τις πόλεις Μέμφις (Τενεσί), Χελένα (Αρκανσο), Κλάρκσντεϊλ (Μισισίπι) και Μασλ Σόουλς (Αλαμπάμα) προς αναζήτηση των μουσικών θησαυρών που κρύβει αυτή η τεράστια περιοχή του αμερικανικού Νότου, γνωστή και ως «Bible Belt» (λόγω της έντονης χριστιανικής παράδοσης σε μαύρους και λευκούς). Είναι τα μέρη που γέννησαν, είτε βιολογικά είτε μουσικά, γίγαντες όπως ο Ελβις, η Αρίθα Φράνκλιν, ο Τζόνι Κας, ο Ρόι Ορμπισον, ο Οτις Ρέντινγκ κ.ά.

Λίγο καιρό έπειτα από εκείνο το κομμάτι της Γιώτας, ο κ. Σιακκής είχε την καλοσύνη να μου αποστείλει το βιβλίο του (που δεν είναι το πρώτο: το 2008 είχε κυκλοφορήσει το «Let the rock stories roll» – άλλο ταξίδι κι αυτό: στο Λονδίνο, για να ανακαλύψει την άγνωστη ιστορία των κλαμπ και των σπιτιών και τοποθεσιών που έπαιξαν ρόλο στην ιστορία του ροκ).

Στέλεχος σύγχρονης αυτοκινητοβιομηχανίας, ο Μωρίς Σιακκής φαίνεται πως είναι κατά τα άλλα ένας ανήσυχος, περίεργος τύπος που αγαπάει τη μουσική (αυτή τη μουσική) και ξέρει να αφηγείται, διανθίζοντας την αφήγησή του με ωραία ανέκδοτα και σπάνιες πληροφορίες. That’s alright, Mama, που έλεγε και ο Ελβις το 1954…

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή