Μια δυνατή έκρηξη και μια τεράστια μπάλα φωτιάς τύλιξε όλο το αεροπλάνο, που ακολούθησε την τροχιά της καταστροφής του, σαν κομήτης, αφήνοντας πίσω του τη μεγαλειώδη πύρινη ουρά του. Πέφτοντας ένιωσα στο σώμα μου τρομερή ζέστη, καθώς ολόκληρη η φόρμα μου καιγόταν. Φωτιά είχε και η πλάτη μου και ο σάκος του αλεξιπτώτου, που μετέδωσε τη φωτιά και στα σχοινιά του αλεξιπτώτου μου. Κοιτώντας τα σχοινιά να καίγονται, πίστεψα ότι σε κάποια στιγμή θα κοπούν και θα βρεθώ στο κενό, πέφτοντας χωρίς τον σωτήριο θόλο του αλεξιπτώτου μου για να συναντήσω στον θάνατο τον πολυβολητή μου, συνεχίζοντας την αποστολή μας, που για λίγα δευτερόλεπτα διέκοψα εγκαταλείποντας το καιόμενο αεροπλάνο με τον νεκρό σύντροφό μου…»
Αφηγητής ο σμήναρχος Ιπτάμενος εν αποστρατεία Γεώργιος Χήναρης, ο οποίος πετούσε με το βομβαρδιστικό Fairey Battle της 33ης Μοίρας Ελαφρού Βομβαρδισμού (ΜΕΒ) στις 15 Νοεμβρίου του 1940, όταν οι επιχειρήσεις στο ελληνοϊταλικό μέτωπο βρίσκονταν στην κορύφωσή τους. Η αποστολή εκείνη την ημέρα ήταν επιθετική αναγνώριση στην περιοχή Ιβάν και Μόραβα και η προσβολή στόχων ευκαιρίας. Η επίθεση ιταλικών καταδιωκτικών, ωστόσο, σηματοδότησε την αρχή των απωλειών για την 33η ΜΕΒ.
Το επεισόδιο περιλαμβάνεται σε μια νέα έκδοση με τον τίτλο «Οι πειρατές της 33ης Μοίρας Ελαφρού Βομβαρδισμού/ΕΒΑ και το ελαφρύ βομβαρδιστικό Fairey Battle» (εκδ. ΑΩ, 2014) του Γεωργίου Δ. Μέρμηγκα. Ο τελευταίος αφιέρωσε δέκα χρόνια έρευνας στο εσωτερικό και το εξωτερικό, για να φέρει σε πέρας ένα πόνημα πλουσιότατο σε πληροφορίες και αφηγήσεις, γνωρίζοντάς μας μια μάλλον παραγνωρισμένη πτυχή του 1940-41: τον πόλεμο στον αέρα. Μετά την παλαιότερη «Αεροπορία στον πόλεμο του ’40», ιδιωτική έκδοση του βετεράνου της περιόδου 1940-44 και 1946-49 υποπτεράρχου Ιπταμένου εν αποστρατεία Ηλία Καρταλαμάκη, οι «Πειρατές», με τον πλούτο των πηγών και του υλικού, καθώς και της φροντισμένης εικονογράφησης, παίρνουν τη σκυτάλη. Οσοι αγαπούν τις αεροπορικές περιπέτειες, ας σπεύσουν.
Τι απέγινε όμως ο αεροπόρος με το αλεξίπτωτο τη μοιραία 15η Νοεμβρίου του ’40; Ο σχεδόν λιπόθυμος από τα εγκαύματα υποσμηναγός έπεσε μέσα σε ένα ρυάκι με κρύο, τρεχούμενο νερό – βάλσαμο. «Οταν συνήλθε βρισκόταν μέσα σε ένα κτίριο όπου πολύς κόσμος ετοιμαζόταν για μετακίνηση. Σε δυο ημέρες ελευθερωνόταν η Κορυτσά». Συνελήφθη από τους Ιταλούς, έλαβε ιατρική περίθαλψη, οδηγήθηκε στα Τίρανα για να καταλήξει σε στρατόπεδο αιχμαλώτων πολέμου στην Ανατολική Γερμανία, απ’ όπου απελευθερώθηκε το 1945. Κάμποσοι Ελληνες χειριστές είχαν παρόμοια τύχη. Κάποιοι δεν επέστρεψαν ποτέ.