«Ρίγη… συγκινήσεως» προκάλεσε στο υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης η απόφαση του νέου υπουργού Παιδείας, Ανδρέα Λοβέρδου, να «μπλοκάρει» τις εξελίξεις με τις μετακινήσεις και τις αναγκαστικές αποχωρήσεις των διοικητικών υπαλλήλων στα ΑΕΙ. Με βάση την παλαιότερη κυβερνητική απόφαση, 500 διοικητικοί υπάλληλοι θα τοποθετούνταν σε άλλες θέσεις, αντί των 883 που ζητεί ο νυν υπουργός Παιδείας να επανατοποθετηθούν. Αρχικώς λοιπόν, ο κ. Λοβέρδος διαφωνούσε «κατά 383 άτομα».
Ωστόσο, οι ίδιες πηγές παραδέχονται ότι ο κ. Λοβέρδος «βρήκε» την απόφαση για τη διαθεσιμότητα, που έληγε την 15η Ιουνίου, στο γραφείο του να εκκρεμεί επί ένα οκτάμηνο, καθώς ο προκάτοχός του αρνιόταν να την υπογράψει, αν και την είχε συναποφασίσει.
Η αντιπαράθεση των υπουργείων Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Παιδείας δεν είναι τωρινή υπόθεση, αλλά είχε ξεκινήσει ήδη επί Αντ. Μανιτάκη στο υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Τότε, αιχμή του δόρατος ήταν οι μετακινήσεις εκπαιδευτικών της μέσης εκπαίδευσης τις οποίες το υπουργείο Παιδείας έκανε ό,τι μπορούσε για να «μπλοκάρει», αν και οι εκπαιδευτικοί, μαζί με τους αστυνομικούς, τους υπαλλήλους του ΥΕΘΑ και τους δημοτικούς υπαλλήλους, αποτελούν σχεδόν το «σύνολο» από τη δεξαμενή που έχει σχέση με την αποτελεσματική κατανομή προσωπικού στο Δημόσιο.
Σημειώνεται ότι συνολικά επτά φορές επανήλθαν οι εκπρόσωποι των δανειστών μας στο θέμα του περιορισμού του προσωπικού του Δημοσίου τα τελευταία τέσσερα χρόνια. «Ηθελαν να αποδείξουν ότι οι υπάλληλοι μπορούν και να απολυθούν και τους ενδιέφερε λιγότερο ένα εντυπωσιακό δημοσιονομικό αποτέλεσμα», λέει στην «Κ» στενός συνεργάτης του σημερινού αντιπροέδρου της κυβέρνησης και υπουργού Οικονομικών το 2011, Ευάγγελου Βενιζέλου. «Το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ., όμως, ανάλογα με τον ρόλο που είχαν στην κυβέρνηση ή την αντιπολίτευση εναλλάσσονταν στους ρόλους του “καλού” και του “κακού” σε σχέση με τους δημοσίους υπάλληλους…». Η Ν.Δ. επέμενε στην εφεδρεία αντί των απολύσεων με τη συνέχιση καταβολής ενός μεγάλου μέρους του μισθού (70%), σε μία προσπάθεια να «διασώσει» όσο περισσότερους δημοσίους υπαλλήλους μπορούσε. Τελικά ο ο κ. Δημήτρης Ρέππας υπέγραψε την κινητικότητα, καθώς ο διαχρονικός διαπραγματευτής της ελληνικής πλευράς με την τρόικα για το θέμα, Δημήτρης Στεφάνου, είχε ανακαλύψει με τη βοήθεια άλλων δημοσίων λειτουργών ότι σε πολλές περιπτώσεις υπηρεσιών «περίσσευαν» υπάλληλοι, ενώ σε άλλες υπηρεσίες υπήρχαν κενά. Ετσι, για παράδειγμα, χιλιάδες υπηρετούσαν στον Δήμο Ρόδου, αλλά ελάχιστοι στην τοπική εφορία και στο ΙΚΑ. Σε πολλούς δήμους της χώρας οι δημοτικοί υπάλληλοι (100.000 τον αριθμό) μπορούσαν να καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό ποιος θα εκλεγεί δήμαρχος, ενώ οι προσλήψεις τους αποτελούσαν κατά κανόνα μνημείο αναξιοκρατίας.
Παρά τις προσπάθειες Σαμαρά, που επιθυμούσε το 2013 να καταστεί «έτος δημόσιας διοίκησης» με την έκδοση «λευκής βίβλου» για το Δημόσιο, οι αντιστάσεις των υπουργών Παιδείας και Εσωτερικών και η διστακτικότητα του πρώην υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης οδήγησαν το σχέδιο της κινητικότητας σε πλήρες αδιέξοδο, με αποτέλεσμα να «επιστρατευθούν» η ΕΡΤ και οι δημοτικοί αστυνομικοί αντί να εξετασθούν ανάγκες και διαθεσιμότητες, όπως επέβαλλε ο αρχικός σχεδιασμός. Αυτός ήταν βασισμένος σε «μνημόνια συνεργασίας» του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης με κάθε επιμέρους υπουργείο που αναλάμβανε να υλοποιήσει αριθμητικούς στόχους κινητικότητας για κάθε ημερολογιακό χρόνο.
Το «λουκέτο» της ΕΡΤ έδωσε τη δυνατότητα να κλείσει το 2013 με προσέγγιση του αριθμού – στόχου των 4.000 υπαλλήλων, ενώ το πρώτο εξάμηνο του 2014, μέχρι τις 30 Ιουνίου, θα έπρεπε να έχουν τεθεί σε κινητικότητα άλλοι 4.700 υπάλληλοι, στόχος που έχει καλυφθεί με τις ενέργειες του κ. Αδ. Γεωργιάδη στον ΕΟΠΥΥ.
Ποιοι υπάλληλοι παίρνουν τώρα σειρά
Εως το τέλος του 2014 η συμφωνία προβλέπει την αποχώρηση άλλων 6.300 υπαλλήλων. Η επίτευξη του στόχου εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις εξελίξεις στους ΟΤΑ. Η μεταβίβαση εξουσίας από τον ένα δήμαρχο στον άλλο, μετά τις τελευταίες εκλογές, σημειώνουν ορισμένοι, πιο έμπειροι, δήμαρχοι, θα αποτελούσε ευκαιρία μέχρι τον Σεπτέμβριο να έχουν καλυφθεί οι θέσεις που αφορούν τους ΟΤΑ. Εκεί, όπως είπε ο υπουργός Εωστερικών Αργύρης Ντινόπουλος, 910 υπάλληλοι «έχουν οικειοθελώς επιλέξει τη νέα τους θέση». Η πραγματικότητα, όμως, είναι ότι πολλοί δήμαρχοι «ταμπουρώνονται» πίσω από το υπουργείο Εσωτερικών και όπως και στην πρώτη φάση της κινητικότητας, που κατέληξε στις απολύσεις των δημοτικών αστυνομικών, ουδέν πράττουν για να διευκολύνουν το υπουργείο και τη θέση τους.
Στο μεταξύ, ξεκινώντας από δύο υπαλλήλους της εφορίας Ρόδου, οι Επιθεωρητές Δημόσιας Διοίκησης άρχισαν να αναζητούν περιπτώσεις που στο διάστημα 2005-2007 μετατράπηκαν παράνομα σε συμβάσεις αορίστου χρόνου – συμβάσεις υπαλλήλων που απασχολούνταν με διαφορετικό καθεστώς. Οι επιθεωρητές «έστειλαν» τελικά 47 περιπτώσεις στον εισαγγελέα.
Η μέχρι σήμερα έρευνα έχει φέρει στο φως απίθανα πράγματα, σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ». Ετσι, υπάλληλοι που απασχολούνταν με σχέση ιδιωτικού δικαίου «για τους σκοπούς του Δημοσίου», από ιδιώτη εργολάβο, χάρη σε μια περίεργη ανοχή των υπηρεσιακών συμβουλίων βρέθηκαν από την «πίσω πόρτα» να έχουν σχέση αορίστου χρόνου με το Δημόσιο. Το πρόβλημα εντοπίζεται ειδικά στο υπουργείο Πολιτισμού και μάλιστα πριν από τις εκλογές ήταν το αντικείμενο συνάντησης του Κυριάκου Μητσοτάκη με κλιμάκιο του ΣΥΡΙΖΑ που είχε στηρίξει, προφανώς χωρίς να γνωρίζει όλες τις λεπτομέρειες, αιτήματα απεργιακής κινητοποίησης στο υπουργείο Πολιτισμού.