Ηρθε το cronut στην Ελλάδα! Τι εννοείτε «τι είναι πάλι αυτό». Είναι το γλυκό για το οποίο συζητάει ο πλανήτης (εντάξει, το σύμπαν των foodies τουλάχιστον) από τις 10 Μαΐου του 2013, οπότε πρωτοπαρουσιάστηκε στη Νέα Υόρκη. Δημιούργημα του σεφ Dominique Ansel, αυτό το λαχταριστό υβρίδιο, κάτι ανάμεσα σε κρουασάν και ντόνατ, με την αφράτη βουτυράτη ζύμη γεμισμένη με κρέμα και γλάσο στην κορυφή, έχει κάνει το μεγαλύτερο «θόρυβο» στον χώρο της εστίασης τον τελευταίο χρόνο. Στο τεύχος του περασμένου Δεκεμβρίου, μάλιστα, το περιοδικό ΤΙΜΕ χαρακτήρισε το cronut μία από τις 25 καλύτερες εφευρέσεις του 2013.
Στην αρχή, το γλυκό ήταν διαθέσιμο αποκλειστικά από τον φούρνο του Dominique Ansel στο Σόχο, με την ημερήσια παραγωγή να μην ξεπερνάει τα 350 τεμάχια. Το cronut επωλείτο στο μαγαζί 5 δολάρια (και όσο έκανε ο χρόνος να περιμένεις στην ουρά), αλλά στη μαύρη αγορά το γλυκό μπορεί να έφτανε και τα 100 δολάρια. Τέτοια η φρενίτιδα – και η υπογλυκαιμία. «Είναι σαν να σχεδιάζεις το πρώτο smart phone», είχε πει τότε ο Ansel.
Οποία χαρά, λοιπόν, που την προηγούμενη εβδομάδα, η εταιρεία Focaccino ανακοίνωσε ότι έφερε και στην Ελλάδα το δημοφιλές και πατενταρισμένο γλυκό, στο πλαίσιο του διεθνούς food trend «που θέλει τον συνδυασμό γνωστών και δημοφιλών τροφίμων για τη δημιουργία νέων και πρωτότυπων σνακ».
Φυσικά, εμείς έχουμε ήδη πρωτοτυπήσει από τις 9 Φεβρουαρίου 2013, οπότε πρωτοσερβιρίστηκε το… μπουγατσάν. Οπως φαντάζεστε, πρόκειται για ένα ωραιότατο κρουασάν γεμισμένο με κρέμα μπουγάτσα και πασπαλισμένο με ζάχαρη άχνη και κανέλα. Γεννήθηκε –πού αλλού;– στη Θεσσαλονίκη από τον μάγειρα και μπλόγκερ Δημήτρη Κοπαράνη και σερβίρεται κάθε μέρα στο Estrella. «Τα υβριδικά ή νέας γενιάς επιδόρπια είναι η μεγαλύτερη τάση αυτή τη στιγμή στον χώρο του φαγητού», λέει στην «Κ» ο κ. Κοπαράνης. «Και αναμένεται να φουντώσει ακόμη περισσότερο». Οπως λέει, η φιλοσοφία των υβριδικών επιδορπίων είναι η μείξη των γλυκών, χωρίς όμως ιδιαίτερη επέμβαση στα βασικά συστατικά τους. Το μπουγατσάν, για παράδειγμα, είναι ένα κανονικό κρουασάν με γέμιση από τη γνωστή κρέμα μπουγάτσας, που σερβίρεται ζεστό. Για να πετύχει, ένα υβριδικό γλυκό πρέπει να είναι κατ’ αρχάς νόστιμο και εθιστικό και στα συστατικά του να περιλαμβάνεται και η απαραίτητη δόση χιούμορ. Εξάλλου, όπως ο ίδιος έχει γράψει, «το μπουγατσάν, μισό Σαλονίκη μισό Παρίσι, είναι εθιστικά νόστιμο και είναι το δικό μου σχόλιο στη μεγαλομανία μας».
Η τάση δεν περιορίζεται στα γλυκά. Πριν από ένα χρόνο, για παράδειγμα, ουδείς θα έβαζε ποτέ στην ίδια πρόταση τις λέξεις ramen (γιαπωνέζικη σούπα με νουντλς) και μπέργκερ, αλλά να που χάρη στον σεφ Keizo Shimamoto από τη Νέα Υόρκη, γεννήθηκε η μεγαλύτερη τρέλα στο street food. Ο πολυμήχανος μάγειρας, θέλοντας να παντρέψει τις δύο του πατρίδες, ΗΠΑ και Ιαπωνία, έκανε τη σούπα ομελέτα και έχωσε ανάμεσα ένα ζουμερό μπιφτέκι. Συνήθως σερβίρεται με ένα αβγό μάτι στην κορυφή για έξτρα απόλαυση.
Στο Κιότο της Ιαπωνίας γεννήθηκε και το Mega Pizza Burger, ένας XL θρίαμβος απόλαυσης που είναι ακριβώς αυτό που ακούγεται: ένα γιγάντιο μπέργκερ με ζύμη πίτσας. Την ίδια στιγμή, στο Λονδίνο, δύο εταιρείες, η Bea Vo και ο κολοσσός Starbucks, βρέθηκαν σε δικαστική διαμάχη γύρω από την πατρότητα του duffin, ναι, ένα συνδυασμό ντόνατ και μάφιν (με μαρμελάδα βατόμουρο). Χαρακτηριστικό της σφοδρότητας της σύγκρουσης ήταν ότι στα κοινωνικά δίκτυα, ο πόλεμος για το duffin ονομάστηκε #duffingate.
Τα κοινωνικά δίκτυα, πάντως, παίζουν καθοριστικό ρόλο στην επιτυχία ενός νέου υβριδικού πιάτου. «Ολα τα επιτυχημένα hybrids ξεκίνησαν τον δρόμο προς την επιτυχία με μία φωτογραφία στο instagram», λέει ο κ. Κοπαράνης. Φυσικά, όσο φωτογενής κι αν είναι η ιδέα, θα ξεφουσκώσει αν το προϊόν δεν αξίζει πραγματικά. Οπως προκύπτει, η συζήτηση, το buzz, γύρω από ένα γλυκό ή φαγητό στο Ιντερνετ είναι πολύ πιο αποτελεσματικό από μια ακριβή διαφημιστική καμπάνια. Επόμενο στοίχημα για τον Δημήτρη, το μπουγατσάν σε μορφή παγωτού: η κρέμα του μπουγατσάν σε παγωμένη εκδοχή, ενισχυμένη με βανίλια Μαδαγασκάρης και κανέλα, που σερβίρεται μέσα σε τραγανό κρουασάν.