Τα δάκρυα του Μαντς, οι φράουλες του Γκίντεον

Τα δάκρυα του Μαντς, οι φράουλες του Γκίντεον

2' 48" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο βομβαρδισμός και κατόπιν η εισβολή των δυνάμεων του IDF στη Γάζα έγιναν γνωστά στον υπόλοιπο κόσμο μέσω της φρίκης των εικόνων. Ο θάνατος προστέθηκε στη μιντιακή ρουτίνα, ιδίως η βίαιη θανάτωση παιδιών. Ευτυχώς δεν πέρασε απαρατήρητος, ή τουλάχιστον φαίνεται ότι δεν καταναλώθηκε και ξεχάστηκε – ακόμη. Εντούτοις, η φρίκη έχει τα όριά της, κι αυτό φάνηκε από τον τρόπο που υποχώρησε σχετικά σύντομα αυτή η ιδιότυπη οδυνοβλεψία.

Ευτυχώς, και πάλι, τη θέση των εικόνων πήραν ιστορικά στοιχεία, τεκμήρια και μαρτυρίες. Ιστορικά στοιχεία για την εδαφική εξάπλωση των Ισραηλινών από το 1948 έως σήμερα, και τον ταυτόχρονο εκτοπισμό των Παλαιστινίων από τις εστίες, τα χωριά και τα εδάφη τους. Τεκμήρια για τους διωγμούς και τα εμπόδια στα οποία υποβάλλονται οι Παλαιστίνιοι, στο πλαίσιο ενός καθεστώτος απαρτχάιντ σκληρότερου και από το γνωστό της Νότιας Αφρικής. Τέλος, μαρτυρίες ξένων παρατηρητών και απόψεις Ισραηλινών πολιτών για το τι πράγματι συμβαίνει στη Γάζα και για το πώς μπορεί να δοθεί μια κάποια λύση στους βασανισμένους κατοίκους των Αγίων Τόπων.

Μια τέτοια συγκλονιστική μαρτυρία κατέθεσε προχθές ο Νορβηγός καθηγητής Ιατρικής Μαντς Γκίλμπερτ, από το νοσοκομείο Σίφα της Γάζας, όπου υπηρετεί εθελοντικά. Η μαρτυρία του έκανε τον γύρο του κόσμου και συγκλόνισε, με την αμεσότητα του λόγου και τη συντριβή που εκφράζει ο βετεράνος γιατρός. Ετσι:

«Και καθώς σας γράφω αυτά τα λόγια, μόνος, σ’ ένα κρεβάτι, τα δάκρυά μου κυλούν, τα ζεστά αλλά άχρηστα δάκρυα της οδύνης και της θλίψης, της οργής και του φόβου. Δεν συμβαίνει αυτό! Και μετά, τώρα μόλις, η ορχήστρα της ισραηλινής πολεμικής μηχανής ξεκινά ξανά τη μακάβρια συμφωνία της, τώρα δα: ριπές πυροβολικού από τα πλοία του Ναυτικού ακριβώς κάτω στις ακτές, η βοή των F16, των αποκρουστικών drones (αραβικά: «Zennanis», αυτά που μουρμουρίζουν), και σωρηδόν τα Απάτσι. Τόσα πολλά κατασκευασμένα στις ΗΠΑ και πληρωμένα από τις ΗΠΑ.

»Κύριε Ομπάμα – έχετε καρδιά; Σας προσκαλώ – περάστε μια νύχτα –μία μόνο νύχτα– μαζί μας στη Σίφα. Ισως μεταμφιεσμένος σαν καθαριστής. Είμαι 100% σίγουρος ότι θα άλλαζε η Ιστορία».

Και ο θαρραλέος Ισραηλινός δημοσιογράφος Γκίντεον Λεβί έγραψε στη «Χάρετς» γιατί το Ισραήλ πρέπει να συνομιλήσει με τη Χαμάς και να αποδεχτεί τους δέκα όρους της: «Ο τωρινός πόλεμος είναι πόλεμος που τον διαλέξαμε. Είναι αλήθεια ότι από τη στιγμή που η Χαμάς άρχισε να εκτοξεύει ρουκέτες, το Ισραήλ έπρεπε να απαντήσει. Αλλά, αντίθετα με την προπαγάνδα που πλασάρει το Ισραήλ, οι ρουκέτες δεν έπεσαν ουρανοκατέβατες από το πουθενά. Ας γυρίσουμε πίσω λίγους μήνες: η διακοπή των διαπραγματεύσεων από το Ισραήλ· ο πόλεμος εναντίον της Χαμάς στη Δυτική Οχθη μετά τη δολοφονία των τριών ιεροσπουδαστών, που είναι αμφίβολο αν είχε σχεδιαστεί από τη Χαμάς, μαζί με την παράνομη κατακράτηση 500 ακτιβιστών της· η παύση καταβολής μισθών σε εργαζομένους της Χαμάς στη Γάζα και η αντίθεση του Ισραήλ στην κυβέρνηση ενότητας, η οποία θα μπορούσε να φέρει τη Χαμάς στο πολιτικό πεδίο. Οποιος νομίζει ότι όλα αυτά μπορούσαν να περάσουν χωρίς καμιά συνέπεια, πάσχει από αλαζονεία, αυταρέσκεια και τύφλωση.

»Αίμα χύνεται σε τρομακτικές ποσότητες στη Γάζα – και σε μικρότερο βαθμό στο Ισραήλ. Χύνεται άδικα. Η Χαμάς δέχεται χτυπήματα από το Ισραήλ και ταπεινώσεις από την Αίγυπτο. Η μόνη πιθανότητα για μια πραγματική λύση βρίσκεται ακριβώς στην αντίθετη κατεύθυνση προς την οποία κινείται το Ισραήλ. Να ανοίξει λιμάνι στη Γάζα για να εξάγονται οι έξοχες φράουλές της; Για τους Ισραηλινούς η άποψη αυτή ακούγεται αιρετική. Για άλλη μια φορά, προτιμάμε το αίμα από τις φράουλες».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή