Ογδόντα τρία άγνωστα, μέχρι σήμερα, γονίδια που αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης σχιζοφρένειας εντόπισε διεθνής ομάδα ερευνητών, οι οποίοι περιγράφουν τα συμπεράσματά τους στο περιοδικό Nature. H επιστημονική ομάδα επισημαίνει ότι η μεγαλύτερη γενετική μελέτη που εκπονήθηκε μέχρι σήμερα υποδεικνύει ότι και η σχιζοφρένεια μπορεί να έχει βιολογικά αίτια, όπως ακριβώς συμβαίνει και με άλλα νοσήματα. Ειδικότερα οι επιστήμονες του πανεπιστημίου του Κάρντιφ της Ουαλλίας και οι συνεργάτες τους απ’ όλο τον κόσμο πιστεύουν ότι οι διαπιστώσεις που έκαναν ανοίγουν τον δρόμο για καινοτόμες θεραπείες της ψυχιατρικής νόσου.
Επί πολλά χρόνια οι επιστήμονες συζητούσαν για τον ρόλο που διαδραματίζει το γενετικό υλικό στην εμφάνιση της σχιζοφρένειας από την οποία υποφέρουν 24 εκατομμύρια άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο. Σήμερα, όμως, η διεθνής επιστημονική ομάδα, η οποία αποτελείται από ερευνητές προερχόμενους από 35 χώρες, ανέλυσε το γενετικό υλικό περίπου 37 χιλιάδων ανθρώπων που πάσχουν από σχιζοφρένεια και το συνέκρινε με γενετικό υλικό 110 χιλιάδων ατόμων που δεν πάσχουν από το νόσημα.
Ετσι οι ειδικοί εντόπισαν περισσότερα από εκατό γονίδια που μας κάνουν πιο ευάλωτους στη σχιζοφρένεια. Τα 83 από αυτά εντοπίστηκαν για πρώτη φορά. Πολλά από τα γονίδια που εντοπίστηκαν διαδραματίζουν κάποιο ρόλο στη μετάδοση των χημικών μηνυμάτων στον εγκέφαλο, ενώ τα υπόλοιπα αφορούν το ανοσοποιητικό σύστημα και επηρεάζουν τη φυσική προστασία που διαθέτουμε έναντι του νοσήματος.
Χαρακτηριστικά ο καθηγητής Μάικλ Ο’ Ντόνοβαν του πανεπιστημίου του Κάρντιφ, ο οποίος συντόνισε την έρευνα, επισημαίνει ότι επί πολλά χρόνια η ελλιπής κατανόηση των μηχανισμών της νόσου εμπόδιζε τους ειδικούς στην παρασκευή καινοτόμων φαρμακευτικών σκευασμάτων. Ο εντοπισμός μεγάλου αριθμού γονιδίων που διαδραματίζουν κάποιο ρόλο στην εμφάνιση της σχιζοφρένειας ανοίγει ένα παράθυρο για νέα πειράματα, τα οποία θα αποκρυπτογραφήσουν τη βιολογική βάση της σχιζοφρένειας, καταλήγοντας στην παρασκευή νέων φαρμάκων.
Ο καθηγητής Ντέιβιντ Κέρτις του University College του Λονδίνου, που συνυπογράφει τη μελέτη, επισημαίνει ότι ο εντοπισμός αυτών των γονιδίων τοποθετεί την ψυχιατρική στην ίδια κατηγορία με άλλους τομείς της ιατρικής επιστήμης. «Στο παρελθόν υπήρξαν έντονες αντιπαραθέσεις με εκείνους που υποστήριζαν ότι τα ψυχιατρικά νοσήματα δεν είναι “πραγματικές ασθένειες” .Ομολογουμένως οι αρχικές γενετικές έρευνες δεν είχαν αξιόλογα αποτελέσματα. Σήμερα μπορούμε πια να πούμε με βεβαιότητα ότι υπάρχουν βιολογικές διαδικασίες που διαταράσσονται και δημιουργούν εύφορο έδαφος για την εμφάνιση της σχιζοφρένειας». Τέλος, ο δρ Τζερόμ Μπριν του Κινγκς Κόλετζ του Λονδίνου υποστηρίζει ότι τα συμπεράσματα της τελευταίας έρευνας είναι εξαιρετικά μεγάλης σημασίας, γιατί ανοίγουν νέους δρόμους έρευνας, ενώ τα φάρμακα κατά της σχιζοφρένειας παραμένουν τα ίδια από το 1970.