Η αξιολόγηση που δεν έγινε

2' 24" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Εχει ένα δίκιο το ΠΑΣΟΚ που γκρινιάζει για τον τρόπο που γίνεται η αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων στο Δημόσιο. Το δίκιο του έχει να κάνει με την ποσόστωση. Σύμφωνα με τον νόμο, σε κάθε μονάδα του δημόσιου τομέα το 15% των υπαλλήλων πρέπει να βαθμολογείται αρνητικά, κάτι που προφανώς είναι μια άτεχνη απάντηση στο προηγούμενο καθεστώς αξιολόγησης, όταν όλοι οι υπάλληλοι βαθμολογούνταν ως άριστοι.

Ευλόγως ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Δημήτρης Καρύδης χαρακτήρισε το σύστημα «άδικο και τυφλό» και αναρωτήθηκε «γιατί να μην είναι 20% ή 10%». Ακόμη πιο εύλογα οι συνδικαλιστικές οργανώσεις ισχυρίζονται ότι το 15% τέθηκε αυθαίρετα, διότι αυτό φέρνει το επιθυμητό αποτέλεσμα συρρίκνωσης του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων, σύμφωνα με τις μνημονιακές υποχρεώσεις. Εύλογη είναι και η κριτική ότι υπάρχουν εκατοντάδες ή και χιλιάδες μονάδες του Δημοσίου στις οποίες δουλεύουν 4-10 υπάλληλοι και η ποσόστωση του 15% δίνει τραγελαφικά κλάσματα.

Το άδικο όμως του ΠΑΣΟΚ αλλά και των συνδικαλιστικών οργανώσεων είναι ότι συνέβαλαν τα μάλα ώστε να μπει το κάρο μπροστά από το άλογο, ο αριθμός των υπαλλήλων πριν από την αποτελεσματικότητα του Δημοσίου. Φυσιολογικά, σε μια δημοσιονομική κρίση -όταν, δηλαδή, τα έξοδα του Δημοσίου, πλην τοκοχρεολυσίων, είναι 24 δισ. περισσότερα από τα έσοδά του- έπρεπε να φτιαχτεί ένα συνεκτικό σχέδιο για τις λειτουργίες του κράτους. Το σχέδιο θα ξεκινούσε από έναν κατάλογο των υπηρεσιών. Αυτός θα έπρεπε να απαντήσει στα εξής ερωτήματα: 1) Ποιες είναι οι υπηρεσίες που χρειάζονται λιγότερο; Κλείνουν, και οι υπάλληλοι μετακινούνται ή μπαίνουν σε καθεστώς διαθεσιμότητας. 2) Ποιες λειτουργίες μπορούν να αποκεντρωθούν, είτε προς την Τοπική Αυτοδιοίκηση είτε προς την αγορά; Αυτές μεταφέρονται στους δήμους -παρέχοντας π.χ. τον φόρο ακινήτων- ή δίνοντας την παραγωγή αυτών των υπηρεσιών στον ιδιωτικό τομέα και επιδοτώντας τους ασθενέστερους να τις αγοράσουν. 3) Ποιες υπηρεσίες μπορούν να γίνουν outsoursing; Αυτές επίσης δίνονται στον μη κρατικό τομέα (μπορούν να είναι και συνεταιριστικές επιχειρήσεις). Είναι γελοίο στον 21ο αιώνα να έχει το κράτος μόνιμες καθαρίστριες και να παράγει υπηρεσίες… σφουγγαρίσματος και ξεσκονίσματος των γραφείων.

Ομως, η στρατηγική της ακινησίας, που επέλεξε το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του, είχε ως αποτέλεσμα τις οριζόντιες περικοπές. Αντί να κλείσουν τα διάσπαρτα κουφάρια των ΑΕΙ, μειώνεται ο αριθμός των διοικητικών τους υπαλλήλων. Αντί να συγχωνευθούν νοσοκομεία για να υπάρχει ολοκληρωμένη τριτοβάθμια περίθαλψη σε κάθε περιφέρεια, ξεκίνησαν αγώνες να παραμείνουν τα νοσοκομεία λειψά, αλλά τοπικά. Το αποτέλεσμα ήταν να γίνει η συρρίκνωση του Δημοσίου οριζοντίως.

Το σύστημα αξιολόγησης που έχουμε σήμερα είναι προϊόν της άλλης αξιολόγησης που δεν έγινε. Το πολιτικό σύστημα έκλεισε τα μάτια στο πρόβλημα μέχρι που ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Ετσι αποδείχθηκε για ακόμη μία φορά ότι η προσπάθεια να διατηρηθεί το προηγούμενο σύστημα ανέπαφο τελικά δεν βολεύει κανένα. Και το κράτος δεν λειτουργεί και υπάλληλοι απολύονται, αλλά οριζοντίως. Επομένως, όσοι επισημαίνουν στο «λάθος του 15%» καλά είναι να ξεκινήσουν από την αυτοκριτική τους. Να πούνε δηλαδή: ναι, είναι παράλογο το 15% αλλά εμείς με τους αγώνες και τις παρεμβάσεις μας το επιβάλαμε.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή