Ανάθεμά τα τα μικρόφωνα
Κύριε διευθυντά
Με τον τίτλο αυτόν, ο κ. Παντελής Μπουκάλας αρθρογραφεί για να αποδείξει πως ακόμη και ο Τζον Κέρι, ο ελάχιστης εκτιμήσεως χαίρων Αμερικανός υπουργός των Εξωτερικών, είπε, σε στιγμή που νόμισε πως τα μικρόφωνα ήταν κλειστά πλην όμως δεν ήταν, ότι η επίθεση του ισραηλινού στρατού εναντίον της Γάζας ούτε «στοχευμένη» είναι ούτε «χειρουργική» αλλά σαρωτική και εκ των ανωτέρω συνάγεται ότι η γνώμη του κ. Μπουκάλα επί του θέματος συμπίπτει με την του κ. Τζον Κέρι με κλειστά όμως τα μικρόφωνα.
Ο εξαίρετος και επί σειρά ετών συνεργάτης της «Κ» δεν πρέπει να είναι ειδικός επί του θέματος, διότι, εάν ήτο, θα ήξερε με απόλυτη βεβαιότητα ότι εάν στις προθέσεις του Ισραήλ ήταν μια «σαρωτική» επιχείρηση, τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, η Γάζα θα ήταν κρανίου τόπος, τα σημεία εκτόξευσης των πυραύλων προς Ισραηλινούς αμάχους θα είχαν παντελώς εξαφανιστεί, οι πύραυλοι θα είχαν λαφυραγωγηθεί και τα περισπούδαστα «τούνελ», που είχαν επιμελέστατα προετοιμαστεί από τη Χαμάς για επιχειρήσεις δολιοφθοράς εντός του ισραηλινού εδάφους, θα είχαν καταστραφεί.
Οσο για τους δίκαιους Ισραηλινούς, μέλη του ειρηνιστικού κινήματος, κάθε χώρα έχει τους κουίσλινγκ της… (Για τους νεότερους, βλέπε λήμμα quisling στη Wikipedia.)
Ι. Ιωσηφ / Πόρτο Ράφτη
Απάντηση
Στις 26 Ιουλίου, ημέρα Σάββατο, έγινε στο Τελ Αβίβ μία από τις μεγαλύτερες αντιπολεμικές διαδηλώσεις των τελευταίων χρόνων, με τη συμμετοχή δεκάδων χιλιάδων Ισραηλινών. «Κουίσλινγκ» άραγε όλοι αυτοί;
Ή μήπως γενναίοι άνθρωποι, που με το ρίσκο τους δίνουν κουράγιο και ελπίδες σε όλους εμάς που ζούμε στο ακίνδυνο «απέξω» μας;
Σας ευχαριστώ πολύ
Παντελης Μπουκαλας
Το χρήμα στη Μεσόγειο
Κύριε διευθυντά
Στο Νομισματικό Μουσείο πραγματοποιείται μια ενδιαφέρουσα ιστορική νομισματική έκθεση σε συνεργασία με τη Λεττονία. Αποτελείται από δύο ενότητες. Η πρώτη (προκερματική) «Από το τάλαντο στο Ηλεκτρον» και η δεύτερη (μετακερματική) «Από το Ηλεκτρο στο Ευρώ».
Μέσω της επιστολής μου θα ήθελα να παραθέσω μερικά σημαντικά ιστορικά στοιχεία. Το Ηλεκτρο ως γνωστό είναι το πρώτο νόμισμα (κέρμα καθιερωθέν διά νόμου) στον κόσμο και εδημιουργήθη από τους Λυδούς επί Βασιλείας Γύγου. Αποτελείτο από φυσικό κράμα χρυσού και αργύρου με σχέση 10/1 και συνελέγετο από τον ποταμό Πακτωλό. (Λευκός χρυσός κατά τον Ηρόδοτο). Υπήρχε δηλαδή ένας φυσικός διμεταλλισμός σε ένα και το αυτό νομισμα. Από τους Λυδούς μέσω των Φοινίκων μεταφέρθηκε στην Αίγινα όπου ο βασιλιάς του Αργους Φείδων έκοψε το δεύτερο στον κόσμο και πρώτο στην Ευρώπη νόμισμα τον Αιγηνιτικό στατήρα (χελώνη).
Στην προκερματική ενότητα συναντάμε το πελώριο τάλαντο, το οποίο αποτελούσε το βαρύτερο σταθμίο των διαφόρων σταθμητικών μετρικών κανόνων και κυρίως του πρώτου Ασσυριοβαβυλωνικού εξηκονταδικού συστήματος, ο οποίος μεταδόθηκε στην Ελλάδα και την υπόλοιπη Ευρώπη διά τεσσάρων οδών. Η ετυμολογία της λέξης χάνεται στα βάθη των αιώνων.
Το συναντάμε στην Ιλιάδα του Ομήρου με τη σημασία της ζυγαριάς και του ζυγίσματος. Επίσης από τη λέξη τάλας –αινα– αν, επειδή αυτός που το μετέφερε ταλαιπωρείτο. Αποτελεί όμως άξιον παρατηρήσεως η έννοια η οποία έχει δοθεί στη Νεοελληνική γλώσσα ίσως από την ιταλική λέξη talento.
Τέλος, για ιστορικούς λόγους θα ήθελα να επισημάνω ότι το τάλαντο δεν αποτελεί το πρώτο σταθμίο. Στην Αίγυπτο στους τοίχους του ναού του Καρνάκ (εποχή Θούθμιου του Γ΄ 1700 π.Χ.) αναφέρονται δύο σταθμά το «ούτεν» και το «κατ» με αναλογία 1/10. Επίσης στα ερείπια της αρχαίας Νινευή (2000 – 747 π.Χ.) βρέθηκαν διαφόρων μεγεθών πήλινοι λέοντες και νήσσαι που αποτελούν γνήσια σταθμά (βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο).
Πάντως, τόσο η έκθεση όσο και η μόνιμη συλλογή του μουσείου αποτελούν μια πραγματική όαση.
Ι. Κ. Γεωργιου / Καρδιολόγος
Πτώση των δένδρων στις πόλεις
Κύριε διευθυντά
Με αφορμή την προ καιρού νεροποντή και ανεμοθύελλα στη Θεσσαλονίκη και με την περίπτωση της πτώσης δένδρου πάνω σε περίπτερο και σε ένα όχημα -ευτυχώς χωρίς ανθρώπινα θύματα-, θα ήθελα να σας γνωρίσω τα εξής. Τα δένδρα των δενδροστοιχιών στους κύριους δρόμους, αλλά και των πεζοδρομίων στις πόλεις, δυστυχώς λόγω των εξαιρετικά δυσμενών συνθηκών που τους προσφέρονται για να αναπτυχθούν, όπως π.χ. επιπόλαιο εδαφικό υπόστρωμα, ρύπανση περιβάλλοντος, περιορισμένη περιποίηση και άρδευση, προσβολές από έντομα και μύκητες, βρίσκονται σε «στρες» και είναι εκτεθειμένα σε άμεσες καταστροφές και ανεμορριψίες στις περιπτώσεις που επικρατούν έντονα και ακραία καιρικά φαινόμενα, όταν μάλιστα αυτά είναι υπερήλικα και καταπονημένα.
Θα πρότεινα για λόγους πρόληψης υλικών ζημιών, αλλά και κινδύνων για τους κατοίκους από περιπτώσεις ανεμορριψιών και καταπτώσεων δένδρων, οι υπηρεσίες πρασίνου και κηποτεχνίας των δήμων -υπεύθυνοι άλλωστε ως φορείς για πρόληψη ανάλογων περιστατικών- να εφοδιαστούν με τα ειδικά σύγχρονα όργανα εκτίμησης της υγείας και ευστάθειας των δένδρων της πόλης τους. Τα όργανα αυτά (Resistographs) είναι μικρής σχετικά δαπάνης για το έργο που προορίζονται, είναι ευκολόχρηστα και βοηθούν στην άμεση διαπίστωση της υγείας των δένδρων (αν είναι κουφαλιασμένα, σήψεις των κορμών και κλάδων, προσβεβλημένα κ.λπ.) σε μια διαδικασία που δεν είναι ορατή με οπτική εκτίμηση (φαινότυπος) στα δένδρα, προκειμένου να προλαμβάνονται ανάλογα επικίνδυνα περιστατικά. Αλλωστε ο συστηματικός έλεγχος, η καταγραφή και η τήρηση μητρώου υγείας και ανάπτυξης των δέντρων της πόλης με έλεγχο κατά τακτά διαστήματα από τους ΟΤΑ συνιστούν αποτελεσματικά προληπτικά μέτρα για αποφυγή ανάλογων επικίνδυνων περιστατικών όπως αυτά στη Θεσσαλονίκη.
Κωστας Κασσιος / Ομότιμος καθηγητής ΕΜΠ
Αλλο Καναδάς, άλλο Ελλάδα
Κύριε διευθυντά
Πιστεύοντας στη σοβαρότητα και τη σε μεγάλο βαθμό αντικειμενικότητα της «Καθημερινής» σας στέλνω τις απόψεις μου λίγο διαφοροποιημένες τόσο από του εκλεκτού κ. Κωνσταντάρα (23-6-14) κύριου άρθρου του όσο και του καλού μας καθηγητή κ. Περράκη (11-7-14) επιστολής του. Με όλον τον σεβασμό θα έλεγα να διαβάσουν το βιβλίο η Νεοελληνική Φαυλοκρατία, ιστορικού περιεχομένου, να δουν τι τέρατα και σημεία έγιναν από την περίοδο της απελευθέρωσης της χώρας από τους Τούρκους μέχρι το 2000. Η Ελλάδα χρεοκόπησε επίσημα τουλάχιστον τρεις φορές, φυσικά εγώ δεν πιστεύω ότι τη χρεοκόπησε ο λαός. Εχει ευθύνες αλλά κυρίως φταίνε αυτοί που κυβέρνησαν και εξουσίαζαν τη χώρα και σε έναν βαθμό οι καλοί μας (φίλοι Γερμανία, Αμερική) όταν η Ελλάδα είχε τις υψηλότερες αμυντικές δαπάνες μετά την Αμερική και η Γερμανία να έχει μηδέν αμυντικές δαπάνες. Χώρια που άρπαξε όλον τον πλούτο της χώρας στην κατοχή και δάνειο δικό της το εξοφλήσαμε εμείς, αντί να μας αποζημιώσουν αφού είμαστε με τους κερδισμένους του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου. Τώρα τι έγινε στον Καναδά και στην Ελλάδα έχω να γράψω τα εξής. Ο Καναδάς είναι η δεύτερη σε έκταση χώρα στον κόσμο μετά τη Ρωσία, με μόλις 39 με 40 εκατομμύρια κατοίκους αυτό και μόνο λέει τα πάντα, μία πάμπλουτη χώρα (ξυλεία, νερά, πετρέλαιο, μεταλλεύματα). Ενας μαθηματικός μου έλεγε, μπορούμε να ζήσουμε 100 χρόνια χωρίς να δουλεύουμε. Φυσικά αυτό το έλεγε μεταφορικά για να δείξει τον πλούτο της χώρας. Τα ανωτέρω σημαίνουν ότι ο λαός του Καναδά έπρεπε να τρώει με χρυσά κουτάλια και να έχει τα πάντα, και όχι να χρωστάει και να έχει ελλείμματα όπως η φτωχή Ελλάδα μας, και με τον ταλαιπωρημένο λαό μας με 1ο και 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, εμφύλιο με πλήρη καταστροφή της χώρας μας. Υπέγραψαν το Μνημόνιο για μένα κακώς. Ομως έπρεπε προ πολλού να πάρουν μέτρα και όχι να ξεκληρίσουν τη μεσαία τάξη και κάτω, οι πλούσιοι πλουσιότεροι οι φτωχοί φτωχότεροι. Τώρα όσον αφορά τους επιχειρηματίες ένα μέρος του, δεν αγαπά τη χώρα που γεννήθηκε, ανδρώθηκε, μην πω ότι, μερικοί δεν υπηρέτησαν και στον στρατό τα μάζεψαν και έφυγαν σε χώρες υπανάπτυκτες για να οικονομήσουν παίρνοντας και επιδοτήσεις από πακέτα Σαντέρ, Ντελόρ και άλλα χώρια που μερικές δεκάδες χιλιάδες γέμισαν τα ταμεία πολλών πολυεθνικών τραπεζών, τα πιο πολλά είμαι σίγουρος είναι παράνομα. Αυτά με σεβασμό στον εκλεκτό δημοσιογράφο, και τον αναγνώστη καθηγητή του Μοντρεάλ.
Ηλιας Κ. Μιχαηλιδης
Συνέβη στην Ελλάδα
Κύριε διευθυντά
OΦαληρέας στο άρθρο του με τίτλο «Συνέβη στην Αθήνα» (24.7.2014) ταξιδεύει από την Ελλάδα μετά την Επανάσταση του 1821 μέσα από τον πίνακα του Θ. Βρυζάκη «Η Ελλάς ευγνωμονούσα» (1858), στην Ελλάδα μετά τον Εμφύλιο στα τέλη δεκαετίας του ’50 μέσω των σκίτσων του Μποστ με τη «Ρακένδυτη Ελλάδα».
Στον πίνακα του Βρυζάκη τριγύρω από την Ελλάδα βρίσκονται, μεταξύ άλλων, ο Ρήγας Φεραίος, ο Αδαμάντιος Κοραής, ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο Γεώργιος Καραϊσκάκης, ο Κωνσταντίνος Κανάρης, η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα. Στα σκίτσα του Μποστ τη ρακένδυτη Ελλάδα συνοδεύουν τα παιδιά της, η Ανεργίτσα και ο Πειναλέων. Το ανησυχητικό με την Ελλάδα που είδε ο Φαληρέας γωνία Πινδάρου και Ακαδημίας, είναι ότι ήταν μόνη της, οι περαστικοί την κοίταζαν παράξενα και κανείς δεν ήθελε να την αγκαλιάσει, παρά το γεγονός ότι ζούμε σε αυτήν και δεν βρίσκεται απλά ανάμεσά μας.
Κωνσταντινος Μ. Λιδωρικης