Οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης χρειάστηκαν χρόνο μέχρι να συμφωνήσουν να επιβάλουν σκληρές κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Η Ε.Ε. είναι αργή. Οι χώρες-μέλη της έχουν αντικρουόμενα συμφέροντα και δεν είναι όλες οι οικονομίες εκτεθειμένες στον ίδιο βαθμό στη Ρωσία. Παρ’ όλα αυτά, συμφώνησαν, επιτέλους, από κοινού με τις ΗΠΑ σε έναν κατάλογο μέτρων με τα οποία θα τιμωρήσουν τις ρωσικές τράπεζες και πετρελαϊκές εταιρείες. Η ήδη εξασθενημένη ευρωπαϊκή οικονομία θα δεχτεί πλήγμα, αλλά με την πάροδο του χρόνου η Ευρώπη θα ανακαλύψει τελικά ότι οι κυρώσεις αξίζουν τον κόπο.
Οι ελεγχόμενες από το κράτος ρωσικές τράπεζες θα αποκοπούν από τις δυτικές αγορές κεφαλαίων. Η πετρελαϊκή βιομηχανία της Ρωσίας δεν θα έχει πρόσβαση στη δυτική τεχνολογία που χρειάζεται ώστε να μπορέσει να εκμεταλλευτεί κοιτάσματα στην Αρκτική.
Τα ταξίδια υψηλόβαθμων πολιτικών και επιχειρηματιών στο εξωτερικό που έχουν στενούς δεσμούς με το καθεστώς του Κρεμλίνου θα περιοριστούν και θα φοβούνται για τα χρήματα που έχουν συγκεντρώσει στο εξωτερικό.
Ακόμη σημαντικότερο από τις άμεσες επιπτώσεις που θα έχουν οι κυρώσεις είναι το γεγονός ότι η Ρωσία θα γίνει παρίας όσον αφορά τις επενδύσεις και το εμπόριο. Για παράδειγμα, μια δυτική τράπεζα δύσκολα θα κανονίσει μια κοινοπρακτική πώληση ομολόγων για λογαριασμό μιας κρατικά ελεγχόμενης ρωσικής τράπεζας, αν και κάτι τέτοιο εξακολουθεί να είναι νόμιμο. Είναι δύσκολο να εκτιμηθεί σε τι βαθμό θα πληγεί η ευρωπαϊκή οικονομία, λαμβάνοντας υπόψη ότι η ρωσική οικονομία όδευε προς σοβαρή επιβράδυνση ήδη προτού ξεσπάσει η ουκρανική κρίση.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προβλέπει ότι η ρωσική οικονομία θα αναπτυχθεί μόλις κατά 0,2% το 2014. Οι πρόσφατες κυρώσεις είναι πολύ πιθανό ότι θα ρίξουν τη Ρωσία σε ύφεση. Η Ευρωπαϊκή Ενωση στέλνει στη Ρωσία μόνο το 7% των εξαγωγών της, αλλά θα νιώσει το πλήγμα ούτως ή άλλως, ακόμη και αν δεν υπάρξουν αντίποινα από τη Μόσχα. Επιτέλους, η Ευρωπαϊκή Ενωση αποφάσισε ότι θα πρέπει να υπομείνει τον πόνο.
Στην πραγματικότητα, δεν έχει κάτι να χάσει, αλλά πολλά να κερδίσει. Στόχος των κυρώσεων είναι να αναγκάσουν τον κ. Βλαντιμίρ Πούτιν να υιοθετήσει λογικότερη πολιτική έναντι της Ουκρανίας. Αν συμβεί αυτό, Ρωσία και Ουκρανία θα μπορέσουν να επικεντρωθούν στα οικονομικά τους προβλήματα, κάτι που θα ωφελήσει την Ευρώπη. Αν, αντιθέτως, ο Πούτιν επιμείνει στην παρούσα πολιτική, αυτό θα είναι βέβαιο σημάδι ότι θα υπάρξουν και άλλα προβλήματα στο μέλλον. Τότε, η προειδοποίηση που απηύθυνε η Δύση προς τους επενδυτές να παραμείνουν μακριά από τη Ρωσία θα φαντάζει προφητική.