«Εξυπνες» προβλέπονται οι πόλεις του μέλλοντος. Προφανώς ο χαρακτηρισμός δεν αφορά την ευφυΐα τους αλλά τη δυνατότητα των τοπικών φορέων να αξιοποιούν πρωτοποριακές τεχνολογίες πληροφορικής και επικοινωνίας προς όφελος των κατοίκων τους. Τη θέλησή τους να συνεργαστούν στην κατεύθυνση της δημιουργίας πόλεων βιώσιμων και λειτουργικών εξέφρασαν με τη συμφωνία συνεργασίας τους τρεις μεγάλοι δήμοι της χώρας (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Ηράκλειο), η ερευνητική ομάδα για την Τεχνολογική, Οικονομική και Στρατηγική Ανάλυση της Κοινωνίας της Πληροφορίας (INFOSTRAG) του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, ο Σύνδεσμος Εταιρειών Κινητών Εφαρμογών Ελλάδος και η μη κερδοσκοπική Εταιρεία Ελεύθερου Λογισμικού/Λογισμικού Ανοικτού Κώδικα.Οπως τονίζουν οι ειδικοί, ο όρος «έξυπνη πόλη» χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια πόλη που αξιοποιεί σύγχρονες τεχνολογίες, έτσι ώστε και οι βασικές υπηρεσίες να καταστούν περισσότερο προσβάσιμες σε όλους και οι πολίτες να συνεισφέρουν στον εντοπισμό αλλά και στην επίλυση προβλημάτων, καθώς και στη λήψη αποφάσεων.
Ευρυζωνικές συνδέσεις στο Διαδίκτυο, παρεμβάσεις που διευκολύνουν την κινητικότητα στην πόλη, μείωση της κατανάλωσης ενέργειας, αξιοποίηση φιλικών προς το περιβάλλον τεχνολογιών, υπηρεσίες ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, δημόσια δεδομένα ανοικτά στους πολίτες είναι μόνο μερικά από τα στοιχεία που συνθέτουν το προφίλ μιας «έξυπνης» πόλης.
«Θα μπορούσε να γίνεται έγκαιρα γνωστό το πρόγραμμα των μικρών έργων ενός δήμου, που σημαίνει ότι μπορεί να κλείσουν για κάποιες ώρες κάποιοι δρόμοι. Η πληροφορία αυτή, που σήμερα δεν είναι γνωστή ή το πολύ πολύ ανεβαίνει στην ιστοσελίδα του δήμου, θα μπορούσε να καταγράφεται στους χάρτες πλοήγησης που συμβουλεύονται οι οδηγοί Ι.Χ. ή ταξί, έτσι ώστε να ενημερώνει άμεσα, να προειδοποιεί και να διευκολύνει», λέει στην «Κ» ο κ. Π. Κρανιδιώτης, επιστημονικός συνεργάτης της ΕΕΛ/ΛΑΚ. «Επίσης, θα μπορούσε με μια άλλη εφαρμογή ο πολίτης να μπορεί να ενημερώνει άμεσα τις υπηρεσίες για ένα ατύχημα ή μια φθορά στην υποδομή», συμπληρώνει.
Ο κ. Κρανιδιώτης υπογραμμίζει ότι η «έξυπνη πόλη» δεν μπορεί παρά να στηριχθεί σε ελεύθερο λογισμικό ανοικτού κώδικα. «Μέχρι πρότινος η κάθε εταιρεία διαμόρφωνε τα δικά της εργαλεία, έπρεπε να αγοράσει κανείς το δικό της λογισμικό, τα δικά της προϊόντα, τα οποία δεν συνεργάζονταν παρά μόνο με μοντέλα της ίδιας εταιρείας. Τα εργαλεία ανοικτού κώδικα είναι διαλειτουργικά, αποτελούν κοινή βάση συνεργασίας όλων. Διευκολύνονται οι πολίτες, οι δήμοι κάνουν οικονομία, ενώ επιπλέον δίνεται δυνατότητα για να αναπτυχθούν τεχνολογικές εφαρμογές σε τοπικό επίπεδο».