Οι (πολύ) νεότεροι τη γνωρίζουν μόνο ως χαριτωμένο cartoon. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι στη δεκαετία του ’30, η Betty Boop ήταν μια επανάσταση από μόνη της.
Σε μια εποχή ζόρικη, σεμνότυφη και άκρως συντηρητική, εκείνη, έστω και ως σκίτσο, συμβόλιζε όλα όσα δεν μπορούσαν να κάνουν τα «καλά κορίτσια»: να τριγυρίζουν φορώντας εφαρμοστά φορέματα, να υπογραμμίζουν τη θηλυκότητα τους, να χαίρονται τη ζωή και τις απολαύσεις της.
Λέγεται ότι ο «πατέρας» της Boop, o δημιουργός Max Fleischer, όταν την έφτιαξε είχε στο μυαλό του την αισθησιακή τραγουδίστρια, Helen Kane, γι’ αυτό και την έκανε μελαχρινή, με καμπύλες και με σήμα κατατεθέν της την καλτσοδέτα.
Η Boop μεσουράνησε στα χρόνια της παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης, μετά το χρηματιστηριακό κραχ του 1929 και παρά το ότι ήταν μόνο ένα κινούμενο σχέδιο, έγινε σύμβολο γυναικείου τυχοδιωκτισμού και σεξουαλικής απελευθέρωσης, έστω και μετ’ εμποδίων (οι δημιουργοί της είχαν αρκετά μπλεξίματα με τον νόμο και η σειρά cartoon λογοκρίθηκε ουκ ολίγες φορές για το… άσεμνο περιεχόμενο της).
Βέβαια, παρά τον θόρυβο, η Boop ουδέποτε αξιώθηκε να πρωταγωνιστήσει σε μία μεγάλου μήκους ταινία, μέχρι σήμερα, τουλάχιστον.
(Σ.Σ.: Στο ανεπανάληπτο «Ποιος παγίδευσε τον Ρότζερ Ράμπιτ» και στο πλάι του Bob Hoskins, η Boop έκανε απλώς ένα παραπονιάρικο guest).
Αυτό σκέφτηκε ο Simon Cowell, γνωστός κυρίως από τη συμμετοχή του σε επιτυχημένα talent shows, αλλά κατά βάση παραγωγός προγραμμάτων για την τηλεόραση και τον κινηματογράφο και είπε να δώσει στην αδικημένη στάρλετ του ’30 τη θέση που της αξίζει στο σημερινό Hollywood.
Έτσι, σύμφωνα με την ανακοίνωση της εταιρείας του, Syco Entertainment, αναμένεται η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της Boop, μια ταινία animation με στοιχεία μιούζικαλ.
«H Betty είναι ένα είδωλο. Μια από τις μεγαλύτερες σταρ στον κόσμο. Και είμαι ενθουσιασμένος που θα δουλέψω μαζί της. Έχω δουλέψει με αρκετές ντίβες, Betty, αλλά πιστεύω ότι εσύ μπορείς να τις ξεπεράσεις όλες», δήλωσε ο Cowell μιλώντας για το νέο κινηματογραφικό του εγχείρημα.
Επιμέλεια: ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ