«Εμπάργκο» στις ταινίες που πρωταγωνιστεί αυτός ο γλυκανάλατος Λεονάρντο ντι Κάπριο; Πρέπει να το συζητήσουμε πολύ στα σοβαρά γιατί κάποιες προσβολές, έστω και λόγω άγνοιας, δεν πρέπει να συγχωρούνται.
Τι ειρωνεία! Σ’ αυτό θα συμφωνούσαν και οι γείτονές μας, οι «τυμβωρύχοι» της Ιστορίας μας Σκοπιανοί. Και πριν καλά καλά στεγνώσει το μελάνι από τη συνέντευξη που παραχώρησε στην «Κ» και στην εκλεκτή συνάδελφο Μαργαρίτα Πουρνάρα ο Βρετανός ιστορικός Ρόμπιν Λέιν Φοξ, οι εξελίξεις είναι συναρπαστικές. Ο βετεράνος καθηγητής της Οξφόρδης εξέφραζε σιγουριά ότι το παγκόσμιο ενδιαφέρον που υπάρχει για την αρχαία Ελλάδα δεν θα ατονήσει ποτέ, καθώς ολοένα νέα ευρήματα θα έρχονται στο φως.
Ο ίδιος, που θεωρείται αυθεντία περί τον βίο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, συμβούλευε συνεχώς τον σκηνοθέτη Ολιβερ Στόουν στα γυρίσματα της ταινίας «Αλέξανδρος», για να μη βγει στην οθόνη καμιά πολύ χοντρή πατάτα. Τι προηγήθηκε; Αποκάλυψη τώρα, εκ στόματος Λέιν Φοξ. Ισως, ιθαγενής του Αμαζονίου να γνώριζε τη σωστή απάντηση. Ο προαναφερθείς σταρ του Χόλιγουντ όμως, που ήταν εκ των υποψηφίων για τον ρόλο του Μακεδόνα στρατηλάτη, ξέρετε τι νόμιζε ότι ήταν ο Μέγας Αλέξανδρος; Ρώσος! Ο (αστοιχείωτος; μήπως ανθέλλην;) Ντι Κάπριο ίσως είχε ακούσει κάποτε για τον «Μέγα Πέτρο» και προχώρησε σε ένα λογικό συμπέρασμα. Αν ο Πέτρος ήταν Μέγας και Ρώσος και ο Αλέξανδρος επίσης Μέγας, γιατί να μην ήταν και ο Αλέξανδρος Ρώσος; Αλλωστε στο Χόλιγουντ σχεδόν τα πάντα μηρυκάζονται και σερβίρονται σε χυλό. Ολα; Οχι. Ο μέγας στο είδος του Στόουν απέρριψε τον Ντι Κάπριο με συνοπτικές διαδικασίες. Ετσι, τον ρόλο κέρδισε με το σπαθί του ο σοβαρός Κόλιν Φάρελ. Ο έκτοτε «δικός» μας Κόλιν, όπως διαβεβαίωσε ο Οξφορδιανός δάσκαλος, μελέτησε μανιωδώς αρχαία κείμενα και Ιστορία για να επωμισθεί πειστικά την ευθύνη της κινηματογραφικής αποστολής του. Εβαψε και τα μαλλιά του βεβαίως, σε μια απόχρωση του ξανθού.
Σε μια χώρα που εδώ και μήνες αδυνατεί να «συλλάβει», όπως γράφεται και λέγεται κατά κόρον, έναν καθώς φαίνεται ιδιοφυή κροκόδειλο (ώστε να του απαγγελθούν κατόπιν οι όποιες κατηγορίες…), δρώμενα υψηλού επιπέδου και διαρκείας, όπως αυτό της Αμφίπολης, είναι φυσικό να προκαλούν συγκίνηση, συλλογική ανάταση και προσμονή. Ο τύμβος. Ή άλλως πως χρονικόν ενός προαναγγελθέντος αρχαιολογικού θαύματος, παρά τις κατά κανόνα λιτές, προσεκτικές αναφορές των καθ’ ύλην αρμοδίων. Για εμάς τους πολλούς, ανάσυρση φύρδην μίγδην σχολικών ενθυμημάτων. Μακεδονική φάλαγγα, σάρισα, εκπολιτισμός βαρβάρων ασφαλώς, Βουκεφάλας, γόρδιος δεσμός, Γρανικός, Δαρείος, Ισσός, Γαυγάμηλα, Ηφαιστίων, Κλείτος, Περδίκκας, Ρωξάνη. Τα πολύ βασικά. Κοιλοπονά η ελληνική γη και η Πολιτεία σπεύδει να σπαργανώσει από νωρίς το προσδοκώμενο θάμβος από την αρχαιολογική σκαπάνη.
Ουκ επ’ άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος, είναι το μήνυμα, όπου, ό,τι και εάν προκύψει.