Η αξιολόγηση στο Δημόσιο

Ψηφιακή τηλεόραση

Kύριε διευθυντά

Από τις αρχές του 2013 το ελληνικό κράτος και οι αρμόδιοι υπουργοί της σημερινής κυβέρνησης ασχολούνται πυρετωδώς με ένα και μόνον ζήτημα. Πώς θα εγκατασταθεί το σύστημα DIGEA στη χώρα μας ούτως ώστε οι Eλληνες να απολαμβάνουν ψηφιακή τηλεόραση. Η αρχή έγινε από τους αναμεταδότες του Υμηττού τον Αύγουστο του 2013 και ήδη επεκτάθηκε και θα ολοκληρωθεί και σε όλη την υπόλοιπη χώρα συντόμως, ούτως ώστε οι λάτρεις του ποδοσφαίρου ν’ απολαμβάνουν το θέαμα με το ψηφιακό σύστημα. Για να γίνει όμως αυτή η μετατροπή, προϋπόθεση ήταν να αντικατασταθούν οι εκατοντάδες χιλιάδες παλιοί δέκτες τηλεοράσεων που είχαν προμηθευτεί οι Eλληνες υπήκοοι με συσκευές νέας ψηφιακής τεχνολογίας ή να προμηθευτούν «αποκωδικοποιητές» που θα προσαρμόσουν στους δέκτες των εάν και εφόσον τούτο είναι εφικτόν.

Αλήθεια, έχουν συναίσθηση οι αρμόδιοι ότι για τις προσαρμογές αυτές θα απαιτηθούν πολλές εκατοντάδες εκατ. ευρώ για την αγορά προϊόντων εισαγωγής, αφού στη χώρα μας δεν παράγουμε ούτε έστω και μία βίδα προς παραγωγή δεκτών. Γιατί οι συγκεκριμένοι κυβερνητικοί παράγοντες αντί να ασχοληθούν με την ανάπτυξη, επιδίδονται σε ενέργειες άσκοπης κατανάλωσης; Τι πείραζε να βλέπουν οι Eλληνες τα προγράμματα με το παλαιό σύστημα; Aντε και εγκαταστήσατε τους αναμεταδότες της ψηφιακής τηλεόρασης, γιατί καταργήσατε το παλαιό σύστημα και μάλιστα πριν ακόμη ολοκληρωθεί το σύστημα DIGEA; Εγώ δεν θέλω να βλέπω ψηφιακά, γιατί μου στερήσατε το δικαίωμα τούτο και παράλληλα με υποχρεώσατε να το πληρώσω; Και ας μη μας πουν οι αρμόδιοι ότι αυτή η μετατροπή επεβλήθη από την Ε.Ε., γιατί τότε είναι που θα γελάσει και το εμπριμέ ερίφιον. Oταν πολλοί Eλληνες δεν έχουν ψωμί να φάνε, δεν θα τους υποχρεώσει η Ε.Ε. να φάνε παντεσπάνι. Προσωπικά δεν θέλω σε καμία περίπτωση να υιοθετήσω την υφέρπουσα στον λαό ιδέα ότι η συγκεκριμένη μεταβολή έγινε σκόπιμα από κυβερνητικούς παράγοντες προκειμένου ούτοι, κατά τα πρότυπα του Τσοχατζόπουλου και των συντρόφων του, να καρπωθούν μίζες από τους βιομηχανικούς οίκους παραγωγής συσκευών και αποκωδικοποιητών. Σε καμία περίπτωση δεν συντάσσομαι και δεν συμπλέω με τις εν λόγω διαδόσεις, αφού θεωρώ τους αρμόδιους κρατικούς λειτουργούς έντιμους και νουνεχείς, πλην όμως από τις εν λόγω διαδόσεις όντως κλονίζεται η εμπιστοσύνη μου. Ελπίζω ότι θα βρεθεί κάποιος αρμόδιος, που θα θελήσει να διαψεύσει τις φήμες αυτές και θα διαλύσει το «νέφος» που έχει καλύψει την ατμόσφαιρα.

Tασος Nασοπουλος – Δικηγόρος παρ’ Α.Π. & ΣτΕ

Το μη βιώσιμο(;) του χρέους

Κύριε διευθυντά

Το δημοσιονομικό χρέος δεν είναι, λέει, βιώσιμο(!).  Πρόκειται για ακόμη έναν νεολογισμό από εκείνους που «σηματοδοτούν» την τρικυμία εν κρανίω που έχουμε οι Νεοέλληνες. Τι θα πει το χρέος δεν είναι βιώσιμο; Με τα δικά μου ελληνικά (δεν είμαι δα και ειδήμων) θα πει ότι δεν μπορεί να ζήσει (βιώσιμος ή μη βιώσιμος = ο δυνάμενος ή μη δυνάμενος να ζήσει). Μα, αυτό δεν είναι που θέλουμε και επιδιώκουμε; Το χρέος να πάψει να υπάρχει. Τότε, γιατί λέμε το ακριβώς αντίθετο απ’ αυτό που θέλουμε να πούμε; Αλλα λέμε, άλλα εννοούμε και άλλα πράττουμε· ιδού η παθογένεια.

Το χρέος δεν είναι διαχειρίσιμο. Είναι η σωστή διατύπωση, αλλά τώρα πια είναι αργά για… πισωγυρίσματα. Το λάθος, όταν παγιώνεται, παύει να είναι λάθος. Και σ’ άλλα με υγεία. Ωστόσο, κάποιος ιδιότροπος θα μπορούσε να καρφώσει: μα, εσείς δεν είστε σε θέση να ορίζετε το πρόβλημα, πώς είναι δυνατόν να ελπίζετε ότι θα το λύσετε;

Και όμως, δυνατόν να υπάρξει λύση με τη συνεργασία και σύμπραξη όλων των πολιτικών δυνάμεων (πλην Λακεδαιμονίων) ή έστω μόνον του κ. Τσίπρα. Τότε μόνον μπορεί να μας πάρουν στα σοβαρά και να συναινέσουν σε λύσεις, προτεινόμενες από κοινού, και τις οποίες μέχρι τώρα απορρίπτουν διαρρήδην.

Το βάρος, λοιπόν, πέφτει στον κ. Τσίπρα. Γνωρίζουμε ότι αντιμετωπίζει εσωτερικές δυσκολίες, αλλά, αν δεν είναι ικανός να τις ξεπεράσει, γιατί ο ελληνικός λαός θα πρέπει να του εμπιστευθεί το μείζον, δηλαδή την τύχη του; Διαθέτει ικανότητες αλλά μέχρι τώρα ήταν μάλλον τυχερός. Ενώ φαίνεται ότι το μέλλον τού ανήκει –έρχεται η σειρά του, οσονούπω– αυτός βιάζεται να γίνει πρωθυπουργός εδώ και τώρα. Αυτή η εξυπνάδα που μας ήρθε υπερατλαντικώς («here and now») μας έχει οδηγήσει πολλές φορές στο εκεί και στο ποτέ. Π.χ. περίπτωση ΓΑΠ. Εξαιρείται ο daddy που… μας την έφερε.

Ιωαννης Αθ. Μακρης – Καστέλλια Παρνασσίδας

Αρχιτεκτονικές σχολές και… αγορά εργασίας

Κύριε διευθυντά

Με ενδιαφέρον διάβασα το άρθρο του κ. Ζήση Κοτιώνη στην έγκριτη εφημερίδα σας την 31η Ιουλίου 2014, με τίτλο: «Χρειαζόμαστε μικρότερα, ισχυρότερα Τμήματα Αρχιτεκτονικής». Θα συμφωνήσω μαζί του, απολύτως, ότι η προοπτική ιδρύσεως Αρχιτεκτονικής Σχολής στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων είναι παράλογη, αν όχι προκλητική ή τουλάχιστον «εκτός εποχής».

Πέραν της μεγάλης ανεργίας που πλήττει τους περισσότερους από 160.000 μηχανικούς εντός των συνόρων, ιδίως δε τους αρχιτέκτονες, έστω και αν το γεγονός αποκρύπτεται μερικώς από την ετεροαπασχόλησή τους, το συγκεκριμένο επάγγελμα είναι πληθωρισμένο τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς… Κατά συνέπεια δεν καταλαβαίνω τη σπουδή των τοπικών κοινοτήτων και δη των ακαδημαϊκών αρχόντων να λειτουργήσουν ένα καινούργιο τμήμα με «εξασφαλισμένο αβέβαιο επαγγελματικό μέλλον» των αποφοίτων του, εκτός εάν εντάσσεται στη «μακρόπνοη στρατηγική» της απασχόλησης ελαχίστων καθηγητών, μερικών διοικητικών υπαλλήλων και της ενοικίασης μερικών δεκάδων διαμερισμάτων!

Μήπως όμως, αξιότιμε κ. διευθυντά, στο πλαίσιο του ζοφερού αυτού επαγγελματικού περιβάλλοντος και της τραγικής οικονομικής κρίσης που βιώνουμε, πέραν της αυτονόητης μη ιδρύσεως νέων τμημάτων, πρέπει να επανεξετάσουμε και να επαναξιολογήσουμε τη χρησιμότητα και αναγκαιότητα μερικών από τα ήδη υφιστάμενα τμήματα όπως αυτό στο οποίο ανήκει και ο αγαπητός κ. Κοτιώνης; Μήπως εκτός από την απαραίτητη οξυδέρκεια και τον χρησιμότατο ορθολογισμό, κάποτε πρέπει να αποκτήσουμε και την τόλμη και γενναιότητα ρηξικέλευθων αποφάσεων, που ενδεχομένως να έχουν άμεσες προσωπικές επιπτώσεις και κόστος;

Γεωργιος Σιτος – Ηλεκτρολόγος μηχανικός

Eνα ευχαριστήριο

Κύριε διευθυντά

Σοβαρό πρόβλημα υγείας με υποχρέωσε να ζητήσω ιατρικήν βοήθειαν. Απετάνθην εις την πρώτη παθολογική κλινική του νοσομείου «Αλεξάνδρα». Η κάλυψις του προβλήματός μου υπήρξε αρίστη, πρωτίστως από το επιστημονικό προσωπικό και εν συνεχεία από το νοσηλευτικό και βοηθητικό προσωπικό. Αυτούς όλους ευχαριστώ δημοσίως, τους οποίους και συγχαίρω. Eχω προσφέρει τις υπηρεσίες μου στον χώρο αυτό 50 χρόνια και είμαι εις θέσιν να κρίνω το εύρος του τόξου των προσφερομένων υπηρεσιών. Και πάλι ευχαριστώ όλους.

Γεωργιος Κρεκουκιας – Οφθαλμίατρος

Αβάσταχτο χαράτσι

Κύριε διευθυντά

Είμαι συνταξιούχος ύστερα από 38 χρονών εργασία. Κατά τα 38 αυτά χρόνια που εργάστηκα πλήρωνα κανονικά τους φόρους που αναλογούσαν στο εισόδημά μου καθώς και τις ασφαλιστικές μου υποχρεώσεις. Κάνοντας μια μετρημένη ζωή χωρίς σπατάλες και περιττές δαπάνες απέκτησα ένα μικρό διαμέρισμα για να στεγάσω την οικογένειά μου και άλλο ένα για να το νοικιάζω και να συμπληρώνω τη σύνταξή μου. Το διαμέρισμα που έχω για ενοικίαση άλλοτε είναι νοικιασμένο και άλλοτε κενό. Oταν είναι νοικιασμένο πληρώνω τον φόρο που αναλογεί στο εισόδημα αυτό.

Ο κ. Βενιζέλος, διακεκριμένο στέλεχος της κυβέρνησης Παπανδρέου, κάποια στιγμή σκέφθηκε ότι δεν ήταν αρκετό που μου περιέκοψε τη σύνταξή μου κατά 40%, μου επέβαλε και εισφορά αλληλεγγύης που είχε κριθεί παλαιότερα παράνομη, για να είμαι εγώ αλληλέγγυος σε ποιους; Αργότερα σκέφθηκε ότι πρέπει να μου δημεύσει και το σπίτι μου. Μου επέβαλε ένα αβάσταχτο χαράτσι, αρχικά δήθεν προσωρινό που στη συνέχεια μονιμοποιήθηκε, και τώρα του άλλαξε η σημερινή κυβέρνηση το όνομά του σε ΕΝΦΙΑ.

Περιουσία που δεν αποδίδει εισόδημα δεν φορολογείται. Μήπως ήταν προτιμότερο αντί της απόκτησης διαμερίσματος να κατατίθενται τα χρήματα σε τράπεζα ή στο σεντούκι για να μην πληρώνονται χαράτσια;

Φαίνεται ότι η κυβέρνηση δεν το πήρε το μήνυμα των ευρωεκλογών ή το πήρε, αλλά δεν το διάβασε σωστά. Δεν κατάλαβε ότι ο ελληνικός λαός δεν αντέχει άλλο. Αν δεν θέλει να λάβει στις εθνικές εκλογές ένα πολύ ξεκάθαρο μήνυμα που θα τελειώσει τους δύο αρχηγούς της συγκυβέρνησης, να καταργήσει αμέσως τον ΕΝΦΙΑ με οποιοδήποτε όνομα και ας βρει από αλλού αλλού τα αντίστοιχα χρήματα. Ας συλλάβει επιτέλους τη φοροδιαφυγή. Το είχε πει και o Γιώργος Παπανδρέου, λεφτά υπάρχουν. Ας τα πάρει από εκεί που πρέπει. Oχι από τον νοικοκύρη συνταξιούχο. Φτάνει πια.

Γιαννης Γεωργιαδης

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή