«Κόκκινο» πετρέλαιο και στα ταξί

«Κόκκινο» πετρέλαιο και στα ταξί

3' 48" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Στη διαδρομή προς το Σύνταγμα έχει κίνηση, οπότε είναι η κατάλληλη ευκαιρία. Απ’ την πρώτη φράση κιόλας, διαπιστώνω πως ο ταξιτζής δεν έχει καμία αντίρρηση να συζητήσουμε. «Είναι μεγάλη αδικία αυτό με το ντίζελ», λέει. «Και σιγά το έγκλημα να βάλεις στο αμάξι πετρέλαιο θέρμανσης. Σιγά την κλοπή». Του λέω πως δεν είναι και τόσο μεγάλη η διαφορά στην τιμή – «δεν αξίζει να το ρισκάρει κανείς». Τον βλέπω στο καθρεφτάκι να με κοιτάζει καταφρονητικά. «Κοίτα να δεις, εγώ δεν κάνω τριάντα χιλιόμετρα για να πάω στη δουλειά και να γυρίσω. Εγώ φουλάρω το ντεπόζιτο κάθε μέρα», λέει. Και μετά, ξεκινά τα μαθηματικά του ντίζελ: «με το πετρέλαιο κίνησης τα 500 χιλιόμετρα τα κάνω με κάτι σαν 50 ευρώ. Βάζω, δηλαδή, γύρω στα 37 λίτρα. Με τα ίδια 50 ευρώ, αν μπορούσα να βάλω τα 44 λίτρα πετρέλαιο θέρμανσης που αντιστοιχούν, θα έβγαζα 600 χιλιόμετρα. Δηλαδή, σαν να σου δώσουν εσένα αύξηση στη δουλειά σου 20%. Πώς μου λες ότι δεν είναι αυτό σημαντικό;».

Ως την Ομόνοια, ο οδηγός προλαβαίνει να μου πει για δύο συναδέλφους του που «ένα χρόνο την έχουν βγάλει με πετρέλαιο θέρμανσης, και δεν τους πειράζει κανείς». Ο ένας, μου λέει, έχει ένα Σκόντα του 2006 και ο άλλος μία Μερσεντές του 2004, και «κανένα απ’ τα δύο δεν έβγαλε προβλήματα». «Εσείς θα βάζατε;», τον ρωτάω. «Εγώ έχω αυτοκίνητο που το πήρα πέρυσι», μου απαντά, «και δεν θα του ρίξω στο ντεπόζιτο θειάφι και παραφίνη. Αλλά αν έχεις ένα ταξί με Euro 4, ας πούμε, του 2004 χωρίς DPF, είσαι μια χαρά. Του ρίχνεις και redex, το ξεμπουκώνεις συχνά, και μετά μέχρι και μαζούτ μπορείς να κάψεις. Θα πηγαίνει το αμάξι αλφάδι!».

Ευτυχώς, υπάρχει το Ιντερνετ, που βοηθά τον αδαή να καταλάβει τι κάνει η παραφίνη, τι το θειάφι, τι είναι το Euro 4 και τι το DPF. Εκεί διαβάζεις πως στο πετρέλαιο θέρμανσης υπάρχει παραφίνη για να μην παγώνει στο πολύ κρύο και υπάρχει και θειάφι, για να καίγεται πιο εύκολα στον καυστήρα. Αλλά η παραφίνη βουλώνει το κύκλωμα τροφοδοσίας στα αυτοκίνητα, ενώ το θειάφι όχι μόνο ξεραίνει τον κινητήρα, αλλά όταν μένει μέσα στο ντεπόζιτο πολύ καιρό κάνει και μύκητες και μαζεύει υγρασία. Ακόμα κι έτσι, κάποιοι είναι πρόθυμοι να το ρισκάρουν – και μάλιστα, είναι και περήφανοι για την επιλογή τους. Στο google είναι εξαιρετικά εύκολο να τους βρεις. Αρκεί να γράψεις «πετρέλαιο θέρμανσης» και «ταξί», και δευτερόλεπτα μετά διαβάζεις την αφήγηση ενός οδηγού που βγήκε στην παρανομία: «Εχω ένα Corsa», γράφει, «που το πήρα με 80.000 και είμαι στις 160.000. Δεν έχει δει άλλο πετρέλαιο εκτός από θέρμανσης κόκκινο. Το καίει μια χαρά χωρίς το παραμικρό πρόβλημα. Προσθέτω μέσα ένα βελτιωτικό που το αγοράζω από τη Φρατζή σε άσπρο μπουκάλι. Κάπνα έχει λίγη και παίρνει πάντα αμέσως».

Οταν ρωτάς τους οδηγούς από κοντά, βέβαια, κανείς δεν παραδέχεται πως έχει δοκιμάσει το «κόκκινο» πετρέλαιο στον δικό του κινητήρα. Αλλά και στην επόμενη κούρσα, προς το Φάληρο αυτή τη φορά, ο ταξιτζής επιμένει πως «πολλοί θα ήθελαν να το κάνουν. Αλλά είτε φοβούνται, είτε δεν έχουν τα μέσα». Τον ρωτάω τι εννοεί, και… «για να γεμίζεις με κόκκινο πετρέλαιο, πρέπει να έχεις κολλητό βενζινά. Γιατί άμα ξεκινήσει κάποιος πρατηριούχος τέτοια φάμπρικα στο βενζινάδικο, βρωμίζει η φήμη στις πιάτσες, και τη μαθαίνουν οι ελεγκτές». Ο ταξιτζής επιμένει πως τέτοιες πατέντες γίνονται πολλές στην επαρχία, «που είναι φίλοι όλοι και φορτώνει κι ο αστυνόμος θέρμανσης στο τρακτέρ του πατέρα του!». «Και στην Αθήνα;», τον ρωτάω. «Εδώ πρέπει να έχεις δεξαμενή στο σπίτι!», μου λέει. «Και λύνονται όλα σου τα θέματα καθαρά και ωραία».

Την επομένη, διαπιστώνω πως αυτό είναι κάτι σαν κοινό μυστικό στον κόσμο των ταξιτζήδων και των βενζινάδων. Ο νεαρός στο πρατήριο κοντά στη Συγγρού το ’χει ακούσει πολλές φορές. «Ξέρω οδηγούς που βάζουν “κόκκινο” στον κινητήρα. Σταματάνε για λάδια, ή αέρα, τους λέω “να το γεμίσω;” και μου απαντάνε “έχω φουλάρει με σπιτικό!”». Τον ρωτάω αν υπάρχουν και βενζινάδικα που να βάζουν πετρέλαιο θέρμανσης σε αμάξια, αλλά ο νεαρός λέει πως η λύση της δεξαμενής είναι μονόδρομος. «Το αδειάζεις το πετρέλαιο στη δεξαμενή, το αφήνεις να κατακάτσει η μούργα, και τραβάς καμιά δεκαπενταριά πόντους απ’ τον πάτο», μου εξηγεί. Με βλέπει που εκπλήσσομαι με τις γνώσεις του, και… «μέχρι και κάρτα καυσαερίων μπορείς να βγάλεις με πετρέλαιο θέρμανσης!», κάνει. «Αυτά που λένε για κάπνα στην εξάτμιση είναι βλακείες». «Και τότε γιατί δεν το κάνουν όλοι;», τον ρωτάω. «Γιατί αν σε πιάσει ο έλεγχος χωρίς τιμολόγιο για το καύσιμο θα σε καμπανιάσει. Αλλά παίζει και να μη σε βρουν ποτέ. Ή μπορεί, μέχρι να σε βρουν, να έχεις γλιτώσει τόσο χρήμα, που πια να μη σε νοιάζει!».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή