Σοβαρότατες καταγγελίες περί ιδιότυπης ασυλίας «επωνύμων» για οικονομικά αδικήματα, όπως επίσης και για τον ρόλο της Βουλής σε διαδικασίες έως και κάλυψης διεφθαρμένων συμπεριφορών, μέσω νομοθετικών ρυθμίσεων, διατύπωσε χθες στο Κοινοβούλιο ο γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρος Ρακιντζής. Τις καταγγελίες αυτές έχει διατυπώσει και γραπτώς.
Ο κ. Λ. Ρακιντζής στην προσφάτως δημοσιοποιηθείσα έκθεσή του για το έτος 2013, το περιεχόμενο της οποίας, άλλωστε, ήταν και το αντικείμενο της συζήτησής του χθες με τα μέλη της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας. Ο ίδιος, πάντως, περιορίστηκε εκ νέου στη διατύπωση γενικών συμπερασμάτων, χωρίς -αν και ρωτήθηκε από βουλευτές της αντιπολίτευσηςνα αναφερθεί σε ονόματα ή να δώσει συγκεκριμένα στοιχεία επί των επίμαχων υποθέσεων.
Ειδικά για το θέμα των «επωνύμων», ο κ. Ρακιντζής κάνει λόγο για «διακριτική μεταχείριση» που τους επιφυλάσσεται, όπως λέει, μέσω της έκδοσης «βουλευμάτων που τους απαλλάσσουν των κατηγοριών». Κάνοντας ένα βήμα περισσότερο, ο γενικός επιθεωρητής μιλάει για «βραδύτητα στην απονομή της δικαιοσύνης και για την εν πολλοίς ανεπάρκεια των δικαστηρίων να επιβάλουν τον νόμο, κυρίως στα οικονομικά εγκλήματα».
Σε ό,τι αφορά το έτερο μεγάλο ζήτημα, το σχετικό δηλαδή με την κοινοβουλευτική παράμετρο κρίσιμων υποθέσεων, μεταξύ άλλων αναφέρει πως μεταξύ των «αρνητικών παραγόντων που λειτουργούν υπέρ της διαφθοράς και της κακοδιοίκησης», είναι και «κανόνες-νομοθετικές ρυθμίσεις που θεσπίστηκαν ad hoc για να επιτρέψουν ή να καλύψουν διεφθαρμένες συμπεριφορές». Ερωτηθείς σχετικά, ο κ. Ρακιντζής περιορίστηκε να υπενθυμίσει ότι πρόσφατα ψηφίστηκε νόμος που λέει ότι δεν ευθύνονται οι διοικήσεις των ΔΕΚΟ για ορισμένες αποφάσεις. «Υποκρύπτεται αμνηστία, αλλά δεν είμαι εγώ αρμόδιος να το κρίνω», προσθέτει χαρακτηριστικά.
Εμπόδια
Πέραν αυτών, και αφού επανέλαβε ότι για τον αποτελεσματικότερο έλεγχο χρειάζεται η υπηρεσία της οποίας προΐσταται να ενισχυθεί από κατάλληλα εκπαιδευμένους επιθεωρητές, ο κ. Ρακιντζής αναφέρθηκε για πολλοστή φορά στα εμπόδια που ορθώνονται στο έργο του εξαιτίας της γραφειοκρατίας, αλλά και μερικές φορές της «ανεξέλεγκτης εξουσίας που παρέχεται στους αρμόδιους για να αποφασίζουν και την οποία πολλές φορές ασκούν χωρίς διάκριση και λογικούς περιορισμούς, με μόνη την επίκληση της πολιτικής βούλησης», αφήνοντας να εννοηθεί ότι η συγκεκριμένη παρατήρηση αφορά αξιωματούχους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.