49 χρόνια πρίν… 19.IX.1965

1' 59" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΣ: Ο πρόεδρος της Κυβερνήσεως κ. Στέφανος Στεφανόπουλος, διά χθεσινών δηλώσεών του προγραμματικού χαρακτήρος, διέγραψε τας γενικάς γραμμάς της πολιτικής την οποίαν προτίθεται να ακολουθήση η Κυβέρνησις εις την αντιμετώπισιν των μεγάλων εθνικών προβλημάτων. Ο κ. Στεφανόπουλος εξήγησε ότι κυρία αποστολή της Κυβερνήσεως -σχηματισθείσης κατόπιν της εκκλήσεως του Βασιλέως εις το Συμβούλιον του Στέμματος- είναι η έξοδος εκ του πολιτικού αδιεξόδου εις το οποίον έχει εμπλακή από διμήνου η χώρα. Προς τον σκοπόν αυτόν η Κυβέρνησις θα επιδιώξη την αποκατάστασιν της ησυχίας, της γαλήνης και της ψυχικής ενότητος του ελληνικού λαού, ώστε να δημιουργηθούν αι προϋποθέσεις διενεργείας εν καιρώ πραγματικώς αδιαβλήτων εκλογών. […].

ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ ΚΑΤΑ ΚΑΝΔΥΛΗ: (Από τεχνοκριτικό σημείωμα του Αγγελου Γ. Προκοπίου για την Α΄ Διεθνή Εκθεση Γλυπτικής Αθηνών στου Φιλοπάππου.) « […] Ο διαπρεπής αρχιτέκτων και πολεοδόμος κ. Γ. [εώργιος] Κανδύλης, Καθηγητής της Σχολής Καλών Τεχνών στο Παρίσι, είχε μια τριπλή ατυχία στην διαμόρφωση του χώρου της Εκθέσεως. Πρώτο: Δεν είδε πως η πιο κατάλληλη θέση για μια διεθνή έκθεση γλυπτικής ήταν τα πετρόγλυφα περιθώρια και άνετα πλατώματα του “δρόμου Πικιώνη”, που οδηγεί από την εκκλησία [Λουμπαρδιάρης] στου Φιλοπάππου και όχι η σαθρή χωματοπλαγιά που διάλεξε για να βυθίση τα έργα. Εκεί πάνω, στα φυσικά λίθινα κρηπιδώματα του λόφου, τα έργα της γλυπτικής θα κέρδιζαν το περίοπτο μεγαλείο που αξίζουν. Και αντί ο επισκέπτης να κυνηγά τα εκθέματα μέσα στη ζούγκλα, με τα πόδια χωμένα μέσα στο χώμα […] χωρίς να κατορθώνη πάντα να τα βλέπη από όλες τις πλευρές. […]. Δεύτερο: Δεν αισθάνθηκε την ομορφιά που έχει ο ελεύθερος χώρος στην Ελλάδα, σαν φυσικό και αισθητικό περιβάλλον της γλυπτικής. Δεν θυμήθηκε πως η αρχαία ελληνική γλυπτική ζούσε και λειτουργούσε πάντα στον ανοιχτό αέρα και στον ήλιο. Κατασκεύασε με τέντες μια κατασκήνωση και έκρυψε κάτω από τα καραβόπανά τους τα περισσότερα γλυπτά, ιδιαίτερα τα μικρά. Αποτέλεσμα: μέσα στις σκιές και στις αντανακλάσεις της τέντας, εξαφανίστηκε ο ανάγλυφος όγκος των γλυπτών. Τρίτο: Μολονότι σπουδαίος και διάσημος αρχιτέκτων ο κ. Γ. Κανδύλης, έδειξε πως ούτε γνώση, ούτε και σωστή αίσθηση έχει της σύγχρονης γλυπτικής. Πέταξε ένα έργο του Καλντέρ κατά γης, ενώ έπρεπε να το αναρτήση από μια οροφή. Τοποθέτησε τον γιγάντιο Ηρακλή τοξότη του Μπουρντέλ στην ταπεινή είσοδο της Εκθέσεως, ενώ η θέση του ήταν στην κορυφή του λόφου. […] Εβαλε πάνω σε τσιμεντένιο βάθρο το πεσμένο άλογο και τον αναβάτη του Μαρίνο Μαρίνι, ενώ ο ίδιος ο γλύπτης τοποθετεί πάντα καταγής το σύμπλεγμά του, χωρίς βάθρο.»

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή