«Κλειδί για την επανεκκίνηση της οικονομίας είναι το χρηματοπιστωτικό σύστημα», είπε στη Θεσσαλονίκη ο Αλέξης Τσίπρας. Δυστυχώς, έχει πέσει κι αυτός στην παγίδα των δικών του προπαγανδιστών. Αν ακολουθήσει κανείς την εικόνα που σκιαγράφησε στο «Βελλίδειο», θέλει το Δημόσιο να ανακτήσει τον «έλεγχο του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας» ώστε το κράτος, δηλαδή η κυβέρνηση, «να ασκεί πλήρως τα δικαιώματά του στις ανακεφαλαιοποιημένες τράπεζες». Δεν αφήνει καμία αμφιβολία για τον σκοπό αυτής της αλλαγής. «Αυτό σημαίνει», είπε ο ίδιος, ότι η κυβέρνηση «έχει τον πρώτο λόγο για τη διοίκησή τους».
Επομένως, συμπεραίνει με αφέλεια ο δανειόπληκτος λαός, το κόμμα θα βάλει τους δικούς του διευθυντές να μας χαρίσουν τα δάνεια. Κάπου εδώ τελειώνει το παραμύθι κι αρχίζει η σκληρή πραγματικότητα. Με όσα λένε μπροστά στο μικρόφωνο και όσα υπόσχονται με κλειστές τις κάμερες, η κατάσταση στο τραπεζικό σύστημα θα εκραγεί μέσα σε λίγες ημέρες. Οπως άλλωστε διευκρίνισε ο βουλευτής Μητρόπουλος, «ΟΛΟΙ» θα δουν το δάνειό τους να μειώνεται. Επιπροσθέτως, οι «λαϊκές επιτροπές», στις συνοικίες, τα χωριά και τις κωμοπόλεις», θα αποφασίζουν το μέγεθος των ρυθμίσεων και άλλων «κουρεμάτων».
Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, από τους οικονομικούς εγκεφάλους, προσέθεσε ένα ακόμη απλοϊκό επιχείρημα: Γιατί να μη χρησιμοποιηθούν τα κεφάλαια του ΤΧΣ για να διαγραφούν «κόκκινα» δάνεια, «αφού είναι ο βασικός παράγοντας που τροφοδοτεί την αστάθεια του τραπεζικού συστήματος;», αναρωτήθηκε ο βουλευτής. Που σημαίνει ότι θα μετατρέψουμε τον ιδιωτικό δανεισμό σε νέους φόρους, χωρίς να γνωρίζουμε πού σταματά ο φαύλος κύκλος που θέλουν να ανοίξουν.
Θα μου πείτε πως με όλα όσα έκαναν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, ήδη πριν ξεσπάσει η κρίση, ολοένα και λιγότεροι πολίτες αντιλαμβάνονται το εξωφρενικό και άκρως επικίνδυνο περιεχόμενο όλων αυτών των λαϊκισμών.
Εξηγήστε, παρακαλώ, γιατί να συνεχίζει κανείς την αποπληρωμή των υποχρεώσεών του όταν βλέπει πως ο διπλανός στη δουλειά του, που σταμάτησε να πληρώνει, μπορεί να ωφεληθεί με την έλευση των δανειο-κομισαρίων, ενώ αυτός που πλήρωσε να μην έχει τίποτε να «διαπραγματευθεί». Η λογική επιτάσσει να βρεθούν στην ίδια θέση όλοι οι σκληρά εργαζόμενοι, ώστε να κριθούν με ίσο τρόπο. Εξάλλου, τα πολλά και πιο επικίνδυνα δάνεια δεν τα πήραν οι εύποροι συμπολίτες μας!
Να γνωρίζετε επίσης πως, όταν θα έχουν συμβεί όλα αυτά τα απίθανα που υπόσχονται, κανείς μέτοχος δεν θα βάλει χρήματα για να σταθούν οι τράπεζες στα πόδια τους. Η ανασυγκρότηση των τραπεζών θα γίνει με τη μέθοδο της «εσωτερικής διάσωσης», το γνωστό σε πολλούς ως «bail-in», δηλαδή όσα χρειαστούν θα τα πάρουν από τις μεγάλες, αρχικώς, καταθέσεις. Αυτός είναι ένας πολύ πραγματικός λόγος για να λάβει ο καθείς τα μέτρα του, ανεξαρτήτως όσων είπε ο κ. Σαμαράς στους θαμώνες του βουλευτικού εντευκτηρίου.