To πρόβλημα των μετεγγραφών στα πανεπιστήμια δεν είναι κανούργιο. Οι παλαιότεροι θυμόμαστε ότι ιδίως στις «δύσκολες» σχολές περνούσαμε τις εξετάσεις εκατό, στο πρώτο έτος βρισκόμασταν εκατόν είκοσι, με αλλοδαπούς, ομογενείς κ.λπ., και από το δεύτερο έτος χάναμε το μέτρημα: κατέφθαναν οι εξ Ιταλίας, Ρουμανίας, Βουλγαρίας, πρώην Γιουγκοσλαβίας.
Οι φετινές μετεγγραφές, όμως, οδηγούν το εκπαιδευτικό σύστημα πέραν των ορίων αντοχής του, διότι είναι μαζικές και εσωτερικές. Περίπου 40 χιλιάδες φοιτητές αναμένεται να ζητήσουν μετεγγραφή από την περιφέρεια προς το κέντρο. Διπλή ζημιά: τα μεν περιφερειακά πανεπιστήμια θα αποψιλωθούν, τα δε κεντρικά θα υπερφορτωθούν έως παραλύσεως. Εχουμε πει και στο παρελθόν ότι μερικές σχολές στην περιφέρεια ιδρύθηκαν καθ’ υπερβολήν, ασύνδετες με πραγματικές εκπαιδευτικές ή εθνικές – περιφερειακές ανάγκες· ιδρύθηκαν για εξυπηρέτηση τοπικών μικροσυμφερόντων. Eντούτοις το κύμα μετεγγραφών που θα πλήξει αδιακρίτως όλες τις σχολές δεν είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος για αναδιάρθρωση των ΑΕΙ, είναι σίγουρος τρόπος για αποδιάρθρωσή τους, με ανυπολόγιστο κόστος για την ποιότητα των σπουδών και το μέλλον των παιδιών εντέλει, και βέβαια για την πανταχόθεν εξαγγελλόμενη ανασυγκρότηση της χώρας.
Η πολιτεία ασφαλώς να λάβει υπόψη της τη δυσχερή κατάσταση των οικογενειών των φοιτητών, σε συνθήκες δεινής κρίσης. Ασφαλώς να διευκολυνθούν οι οικογένειες πολυτέκνων, οικονομικά αδυνάτων και μακροχρόνια ανέργων. Αλλά υπάρχουν και άλλες λύσεις. Η επιδότηση φοιτητικού ενοικίου για χρήση ξενοδοχείων είναι μια γρήγορη λύση (π.χ. σε Κρήτη, Ρόδο, Κέρκυρα, Αν. Αιγαίο κ.α.), η δανειοδότηση φοιτητών με πραγματικά συμφέροντες όρους, η αναβίωση και επέκταση φοιτητικών εστιών, είναι μέτρα που εκτός της ανακούφισης, ίσως προσφέρουν και την τόσο αναγκαία τόνωση της ζήτησης. Γενικά, συμφέρει μεσοπρόθεσμα η θέσπιση κινήτρων για να στηριχτούν όσα περιφερειακά ιδρύματα εξυπηρετούν τον εθνικό σχεδιασμό και να προφυλαχθούν τα ιδρύματα του κέντρου από την ασφυξία. Αλλά υπάρχει τέτοιος σχεδιασμός;