Αν θέλουμε να κάνουμε έναν δείκτη προόδου των μεταρρυθμίσεων στη χώρα, θα πρέπει ανάμεσα στους παράγοντες στάθμισης να βάλουμε το «χαμαλίκι», το επάγγελμα δηλαδή του φορτοεκφορτωτή, το οποίο ολημερίς ανοίγει και το βράδυ ξανακλείνει. Και πρέπει να το βάλουμε διότι, αφενός, είναι στον πάτο της εργασιακής αλυσίδας – όλοι (με μικρή σχετικά εκπαίδευση για τους κανόνες ασφαλείας) μπορούν να το κάνουν και, αφετέρου, είναι κρίσιμο σε όλες τις εμπορευματικές μεταφορές που αποτελούν το κυκλοφορικό σύστημα της οικονομίας.
Ελέγχοντας τις αρτηρίες της οικονομίας μπορεί κάποιος να έχει μια καλή πρόσοδο, σε βάρος των καταναλωτών, είτε κάνει είτε δεν κάνει κάτι. Οπως μας πληροφορεί ο δικηγόρος κ. Νίκος Κακούρης (που παρακολουθεί στενά την περιπέτεια της απελευθέρωσης αυτού του επαγγέλματος), με κλειστό το επάγγελμα έχουμε την προσθήκη διάφορων επιβαρύνσεων που τελικά καταλήγουν στον καταναλωτή: «Με κόστος μεταφοράς γεωργικού προϊόντος 2 λεπτά από την επαρχία στην Αθήνα, οι φορτοεκφορτωτές της κεντρικής λαχαναγοράς ζητούσαν άλλα 2 λεπτά για να ξεφορτώσουν. Εισαγόμενο τσιμέντο, αξίας 70 ευρώ ο τόνος, επιβαρυνόταν με 5-7 ευρώ κόστος εκφόρτωσης στο λιμάνι προορισμού. Εμπορευματοκιβώτιο, με κόστος μεταφοράς και ασφάλισης 170 δολάρια, επιβαρυνόταν άλλα 120 δολάρια για φορτοεκφορτωτικά δικαιώματα. Ως γνωστόν τα containers ξεφορτώνει πάντα γερανός».
Επειτα από πολλές πιέσεις της τρόικας (την οποία τώρα αποχαιρετούμε για «να τα κάνουμε όλα καλά μόνοι μας»), το επάγγελμα απελευθερώθηκε με νόμο το 2013. Αυτό, όμως, γράφει ο κ. Κακούρης, «δυσαρέστησε τα συνδικάτα που πιέζοντας πέτυχαν το υπουργείο Εργασίας να εκδώσει υπουργική απόφαση τον Απρίλιο 2014, όπου ανάμεσα στα άλλα ζητάει από τον νεοεισερχόμενο άνεργο να αποδείξει 150 μεροκάματα ως… φορτοεκφορτωτής μέσα σ’ ένα ασφυκτικό χρονικό παράθυρο έξι μηνών πρωτοφανούς κρίσης (Νοέμβριος 2012 – Μάιος 2013). Η ίδια απόφαση ζητεί ασφάλιση μόνο στο ΙΚΑ, λες και ο ΟΑΕΕ ή το ΝΑΤ δεν είναι ασφαλιστικά ταμεία…». Με άλλα λόγια, κάποιος, που για διάφορους λόγους έκλεισε το μαγαζί του, ούτε ως χαμάλης δεν μπορεί να απασχοληθεί, αφού εκ των πραγμάτων ασφαλιζόταν στον ΟΑΕΕ.
Πώς το είπε ο πρωθυπουργός στη Μέρκελ; Θα καταστρώσουμε το δικό μας σχέδιο ανάταξης της οικονομίας μας; Αν η Γερμανίδα καγκελάριος ήξερε ελληνικά, θα μπορούσε να του απαντήσει: «Φέξε μου και γλίστρησα…».