Σε επίπεδα – ρεκόρ εκτινάχθηκε ο πλούτος των ιδιωτών στην Ευρώπη το 2013, καθώς αγγίζει τα 56 τρισ. ευρώ και τείνει να συγκεντρώνεται σε ολοένα και λιγότερα χέρια. Τα σχετικά αναφέρει η ελβετική μη εισηγμένη τράπεζα Julius Baer και προκύπτουν από τις συναφείς έρευνες που διεξήγαγε. Eπιπλέον, εκτιμά ότι έως το 2019 το εν λόγω ποσό θα έχει εμφανίσει περαιτέρω αύξηση σε ποσοστό 40% και θα φθάσει σχεδόν στα 80 τρισ. ευρώ. Στην πρώτη έκθεση για τον ιδιωτικό πλούτο στη Γηραιά Ηπειρο, η Julius Baer επισημαίνει ότι αυξήθηκε σε σύγκριση με το 2012 κατά 1,7%. Συν τοις άλλοις, υπερσκέλισε το προηγούμενο ρεκόρ του, το οποίο είχε επιτύχει πριν από τη χρηματοπιστωτική κρίση την περίοδο από το 2007 έως το 2009.
Αξίζει να αναφερθεί ότι ο Μπούρκχαρντ Βάρνχολντ, ανώτατο στέλεχος επενδύσεων στην ελβετική τράπεζα, επισημαίνει τα εξής: «Ανεξαρτήτως του ότι διατυπώνονται συχνά τον τελευταίο καιρό ανησυχίες για τη δυσπραγία της οικονομίας της Ευρώπης και την παραπαίουσα ανάκαμψή της, υπάρχει κάτι το οποίο παραμένει απρόσβλητο από τις εξελίξεις αυτές. Ο πλούτος των Ευρωπαίων βαίνει διογκούμενος, αποδεικνύοντας ότι η Ευρώπη εξακολουθεί να διαδραματίζει τον ρόλο μιας από τις πλουσιότερες περιοχές του πλανήτη».
Κόμβοι
Ενα ακόμα ενδιαφέρον χαρακτηριστικό, το οποίο επισημαίνουν οι συντάκτες της έκθεσης για τον ευρωπαϊκό πλούτο, είναι ότι τα τρία τέταρτα αυτού εντοπίζονται σε τέσσερις χώρες, δηλαδή τη Βρετανία, τη Γαλλία, τη Γερμανία και την Ιταλία. Οι ιδιωτικές περιουσίες,κατά την ελβετική τράπεζα Julius Baer, προσδιορίζονται ως τα μεικτά άυλα περιουσιακά στοιχεία πλην του χρέους και με την προσθήκη των πραγματικών περιουσιακών στοιχείων. Με κριτήριο τον κατά κεφαλήν πλούτο των ιδιωτών, ανέρχεται στα υψηλότερα επίπεδά του στο Λουξεμβούργο μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών. Κατά μέσο όρο ένας ενήλικας στην προαναφερθείσα χώρα έχει περιουσία της τάξεως των 400.000 ευρώ εν συγκρίσει με τον μέσο όρο για τη Γηραιά Ηπειρο των 167.100 ευρώ.
Βέβαια, υπάρχουν και οι δοκιμαζόμενες χώρες από την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, όπως η Ισπανία και η Ελλάδα. Στην Ισπανία συγκεκριμένα, όπως αναφέρει η Julius Baer, από το 2007 και μετά έχουν εξανεμιστεί από τις ιδιωτικές περιουσίες ποσά της τάξεως των 1,4 τρισ. ευρώ. Επιπροσθέτως, σήμερα στην Ευρώπη ο πλούτος συσσωρεύεται αριθμητικά σε λιγότερους ανθρώπους. Ανω του 50% του πλούτου βρίσκεται στο 10% των ευρωπαϊκών νοικοκυριών. «Είναι σημαντικό να αντιληφθούμε πως η υπερβολική ανισότητα στα εισοδήματα οδηγεί σε επιβράδυνση της οικονομικής ανάπτυξης και αποδυναμώνει τη συνολική ζήτηση», υπογράμμισε στην έκθεση ο Μπούρκχαρντ Βάρνχολτ. «Οι ζάμπλουτοι θα πρέπει να εξετάζουν επενδυτικές ευκαιρίες και επιλογές, οι οποίες έχουν ξεκάθαρα κοινωνικά οφέλη, ώστε να αμβλυνθεί η ανισότητα και να μειωθεί η νεανική ανεργία». Σε πρόσφατη δήλωσή του ο γενικός γραμματέας του ΟΟΣΑ, Ανχελ Γκουρία, έκανε λόγο για ανησυχητικά επίπεδα της ανεργίας των νέων, που ξεπερνά το 50% σε Ισπανία και Ελλάδα.
Πέραν τούτων, σύμφωνα με την Boston Consulting Group, η αύξηση του πλούτου το 2013 στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο αποδίδεται στη στιβαρή ανάκαμψη των βασικών χρηματιστηριακών δεικτών, στη σχετική οικονομική σταθερότητα και την ευνοϊκή νομισματική πολιτική. Κατά την ίδια πηγή, την προσεχή τετραετία το ήμισυ του διεθνούς πλούτου θα βρίσκεται στην περιφέρεια Ασίας και Ειρηνικού. Τέλος, όπως παρατηρεί η Julius Baer, τα τελευταία 10 χρόνια επενδύσεις όπως τα έργα τέχνης γνώρισαν μεγάλη ακμή, κυρίως λόγω της αύξησης των πλουσίων στην Κίνα και σε άλλες αναδυόμενες αγορές.