Οταν το 2002 η κ. Φανερωμένη Καρακατσάνη έψαχνε να αγοράσει διαμέρισμα, ξεκινούσε με τις πιο περίεργες ερωτήσεις: «Η είσοδος της πολυκατοικίας έχει σκαλιά;», «το πεζοδρόμιο είναι άνετο»; «πόσο ευρύχωρο είναι το ασανσέρ;». Αυτά που σπανίως οι υπόλοιποι λογαριάζουμε ήταν για εκείνη τα βασικά κριτήρια για την επένδυσή της. Χτυπημένη σε μικρή ηλικία από πολιομυελίτιδα και ένα αυτοάνοσο νόσημα αργότερα, η κ. Καρακατσάνη είναι υποχρεωμένη να κινείται για μεγάλα χρονικά διαστήματα με αναπηρικό αμαξίδιο. Ηταν έπειτα από επίπονη αναζήτηση που κατέληξε στο διαμέρισμα της Πεύκης. Γι’ αυτό είδε με μεγάλη ανησυχία να ξεκινούν προ ημερών εργασίες μετατροπής του δρόμου έξω από το σπίτι της σε δρόμο ήπιας κυκλοφορίας, αλλάζοντας άρδην τα δεδομένα πρόσβασής της στην πολυκατοικία. «Μπροστά από την είσοδο της πολυκατοικίας μας το πεζοδρόμιο έφτανε τα 3,7 μέτρα. Το ξηλώσανε και το αφήσανε 1,5 μέτρο, ενώ αποφάσισαν να κάνουν τρεις θέσεις πάρκινγκ ακριβώς έξω από την είσοδο της πολυκατοικίας», λέει στην «Κ». «Στην απορία που εξέφρασα στους μηχανικούς του δήμου για το πώς ακριβώς θα περνάω με το αμαξίδιο, η απάντηση ήταν “να κάνω ελιγμούς”».
Τα έργα ανάπλασης της οδού ξεκίνησαν για να διευκολυνθούν οι δημότες της περιοχής και οι μαθητές των παρακείμενων σχολείων. Οπως σε όλα τα σύγχρονα έργα, υπάρχει πρόβλεψη και για τη διέλευση ανθρώπων με κινητικά προβλήματα, με ειδικές ράμπες, σήμανση κ.ά. Πολύ περίεργο παιχνίδι της τύχης ότι το έργο θα δυσχεράνει την καθημερινότητα του μόνου ατόμου με αναπηρία που κατοικεί στην οδό. Οπως λέει ο αρμόδιος αντιδήμαρχος Πεύκης κ. Παπανικολάου, με τις εργασίες «ισομοιράστηκε» το πλάτος των πεζοδρομίων. «Πριν ήταν από τη μία 60 πόντους και από την άλλη τρία μέτρα. Τώρα είναι και στις δύο πλευρές περίπου δύο μ.». Επειδή ο στόχος είναι η ελάττωση της ταχύτητας, οι θέσεις στάθμευσης μοιράστηκαν αμφίπλευρα. «Η μελέτη δεν μπορεί να αλλάξει σε αυτό το στάδιο», λέει. «Ωστόσο, καθ’ υπέρβασιν, μειώσαμε τις τρεις θέσεις στάθμευσης έξω από την πολυκατοικία της κ. Καρακατσάνη σε δύο».