Πληροφορούμεθα από καλά πληροφορημένες πηγές πως ο υπουργός Ανδρέας Λοβέρδος συμμετείχε στον mini Μαραθώνιο των Σπετσών, όπου και τερμάτισε στα 10 χιλιόμετρα σε 1 ώρα, 07΄ και 17΄΄. Ο συνεργάτης του, κύριος Δημόπουλος, τερμάτισε στον ίδιο ακριβώς χρόνο –προφανώς είναι πολύ στενός συνεργάτης του–, ο δε υπεύθυνος του γραφείου Τύπου του υπουργείου, κ. Περιβολάρης, τα κατάφερε καλύτερα, με 58΄ και 34΄΄. Ας σημειωθεί ότι το παγκόσμιο ρεκόρ στον δρόμο των 10 χιλιομέτρων κατέχει από το 2005 ο Αιθίοψ δρομεύς Κενενίσα Μπεκέλε, με χρόνο 26΄ και 17΄΄. Δεδομένων όμως της διαφοράς ηλικίας και του φόρτου εργασίας της ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας οφείλουμε να παραδεχθούμε πως οι χρόνοι δεν είναι διόλου κακοί. Στις γραφικές φωτογραφίες με τις οποίες εμπλουτίζεται η πληροφόρηση διακρίνονται ο κ. Λοβέρδος και οι συνεργάτες του με στολή αθλητικής παραλλαγής, ελληνιστί σορτσάκι, ενώ παραδίδει έπαθλα και τις ευλογίες του σε μαθητές της Κοργιαλενείου Σπετσών. Πρόκειται, για να χρησιμοποιήσω μία μεστή νοήματος έκφραση του δημοσιογραφικού λυρισμού, για ένα μήνυμα με πολλούς αποδέκτες και πολλαπλές αναγνώσεις.
Η πρώτη ανάγνωση έχει σαφώς να κάνει με τη μεγάλη μεταρρύθμιση που επιφυλάσσει για την πρωτοβάθμια εκπαίδευση ο υπουργός. Οπως ανακοίνωσε, θέλει να ευαισθητοποιήσει από την πιο τρυφερή ηλικία τους μαθητές, και από τη λιγότερο τρυφερή τους γονείς των μαθητών στη σωστή διατροφή και την άθληση. Ο στόχος αυτός θα συνδυασθεί με τη μείωση των μαθημάτων στο δημοτικό σχολείο, τα οποία ομολογουμένως είναι υπεράριθμα. Μην έχοντας καταλήξει προφανώς σε συγκεκριμένα μαθήματα, εκκινεί από την αφηρημένη αρχή της κατάργησης, την οποία όπως ανακοίνωσε το υπουργείο του θα παραδώσει στον δημοκρατικότατο διάλογο – κοινώς δεν πρόκειται να γίνει τίποτε. Ως εκ τούτου, εναποθέτουμε όλες τις μεταρρυθμιστικές μας ελπίδες στον αθλητισμό, ειδικά των γονέων, τους οποίους εμψυχώνει στον αγώνα για καλύτερους κοιλιακούς ο υπουργός όπως ο Μάο Τσε Τουνγκ εμψύχωσε τους Κινέζους όταν κολύμπησε στον Κίτρινο Ποταμό.
Η δεύτερη ανάγνωση, όμως, έχει μεγαλύτερο βάρος, διότι είναι αμιγώς πολιτική. Στην ταραγμένη και αδιαφανή εποχή μας, όταν το γεωγραφικό και πολιτισμικό μας περιβάλλον σπαράσσεται από θρησκευτικούς πολέμους, φανατισμούς και τον λυσσαλέο αγώνα για την επιβίωση, ας θυμόμαστε πως υπάρχουν ορισμένοι οι οποίοι δεν χάνουν τον στόχο τους. Οταν ξέρεις πως ο προορισμός σου είναι να γίνεις ηγέτης, οφείλεις να υπηρετείς ανά πάσα στιγμή τον προορισμό σου. Να θυμίσω πως ο Σαρκοζί έγινε πρόεδρος της Γαλλίας κάνοντας τζόκινγκ με τη γραφική βερμούδα του; Ή μήπως έχει κανείς ξεχάσει πως ο Γεώργιος Παπανδρέου του Ανδρέα κυβέρνησε μια ολόκληρη χώρα με την αισιοδοξία που του ενέπνεε η συνεχής παραγωγή φερορμονών; Ειδικά όταν έχεις απέναντί σου έναν Ευάγγελο Βενιζέλο, αρκεί να εμφανιστείς δυο-τρεις φορές δημοσία με σορτσάκι για να καταλάβει ο κόσμος ποιος είναι φτιαγμένος από τα υλικά του ηγέτη. Αν τώρα αυτά τα ίδια υλικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν και στο υπουργείο Παιδείας, το μέλλον της συγκυβέρνησης θα δείξει.
ΥΓ. 1. Ως την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν μου έχει απαντήσει ο κ. Κλούνεϊ. Δεν το βρίσκω καθόλου σωστό, διότι σκόπευα να προτείνω να αναθέσουμε στη σύζυγό του και το Κυπριακό και το Σκοπιανό και το θέμα της υφαλοκρηπίδας εκτός από τα Μάρμαρα. Υποθέτω ότι η τιμή για το όλον πακέτο θα είναι συμφέρουσα.
ΥΓ. 2. Αισίως το ημερολόγιο έφτασε ώς τα μέσα του μηνός Οκτωβρίου και η τύχη του τερατώδους ερπετού του νομού Ρεθύμνης εξακολουθεί να αγνοείται. Πού είναι το κράτος, επιτέλους; Τι κάνουν οι αρμόδιοι; Και τι απέγινε με την υποψηφιότητα του κ. Κουβέλη για την προεδρία της Δημοκρατίας; Η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα.