«Τι θέλετε, κυρία μου, όλοι εγκληματίες είναι»!

«Τι θέλετε, κυρία μου, όλοι εγκληματίες είναι»!

1' 42" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Οι εξελίξεις γύρω από την υπόθεση της Χρυσής Αυγής είναι συντριπτικές. Παραπέμπονται σε δίκη μαζί με τους 18 βουλευτές της, συνολικά 70 άτομα, για δολοφονίες και άλλες, «βαριάς ποινικής απαξίας», πράξεις. Η Χ.Α. με μια εισαγγελική πρόταση 700 σελίδων παραπέμπεται σε δίκη ως εγκληματική οργάνωση.

Ο απολογισμός τής, μέχρις στιγμής τουλάχιστον, δράσης δεν είναι μόνο αποκαΐδια ανθρώπων, συμπεριφορών και αντιλήψεων. Δεν είναι μόνο τραύματα στο σώμα μιας κοινωνίας και καταλυτική απαξίωση θεσμών. Είναι και οι ψηφοφόροι. Που ακόμη κι αν περιορίζονται, πάντως δεν συρρικνώνονται. Από το 9,4% των ευρωεκλογών του 2014, στο πάνω από 7% που εξακολουθούν να δείχνουν πρόσφατες δημοσκοπήσεις ως πρόθεση ψήφου. Και μικρότερο να είναι το ποσοστό σημαίνει ότι τουλάχιστον 400.000 Ελληνες αποδέχονται να εκπροσωπούνται από ανθρώπους που κατηγορούνται βασίμως για εγκλήματα του κοινού ποινικού δικαίου.

Μέσα, δηλαδή, στα χρόνια της κρίσης εδραιώθηκε ένας πυρήνας ψηφοφόρων, οι οποίοι ανέχονται δολοφονίες, πάσης φύσεως προπηλακισμούς, επιθέσεις εναντίον ανθρώπων, θεσμών, του δημοκρατικού πολιτεύματος, και, οι οποίοι, επικροτούν με την ψήφο τους τα «τάγματα εφόδου» και τις «ξιφολόγχες να ακονίζονται στα πεζοδρόμια» ως λύση στα προβλήματά τους.

Περίπου μισό εκατομμύριο Ελληνες, δηλαδή, δεν ενοχλούνται από την παραβατικότητα, δείχνουν ανοχή στη βία και την εγκληματικότητα. Περίπου μισό εκατομμύριο Ελληνες, δηλαδή, θα απαντούσαν, όπως ένας «χαλαρός» ψηφοφόρος μιας συνοικίας του κέντρου της πόλης, «τι θέλετε, κυρία μου, όλοι εγκληματίες είναι, τουλάχιστον ας ψηφίσουμε τους αυθεντικούς, μπας και ξεβρωμίσει ο τόπος» (!).

Για εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας, δηλαδή, η έννοια «βία» δεν υφίσταται. Ούτε αναγνωρίζεται η καταστροφική επιρροή της στην κοινωνική συνύπαρξη ή στη λειτουργία των θεσμών. Τη θεωρούν «κανονικότητα» σε ακανόνιστους καιρούς, «όπλο» κατά της διαφθοράς ακόμη και αν οι «οπλοκατέχοντες» βαρύνονται με κατηγορίες για εγκλήματα.

Δεν ξέρει κανείς τι είναι πιο τρομακτικό: να αφαιρούνται έννοιες από τη γλώσσα ενός λαού ή να στρεβλώνονται τόσο ώστε να ακυρώνονται στην πράξη. «Αν χρειαστεί λερώνουμε τα χέρια μας, αν χρειαστεί, δεν είμαστε δημοκράτες», είχε πει, στο όχι μακρινό παρελθόν, ο Νίκος Μιχαλολιάκος. Η μόνη λέξη που παραμένει ακέραια είναι το μίσος. Αφομοιώθηκε χωρίς φίλτρα από την ελληνική κοινωνία, τη διατρέχει οριζόντια και κάθετα, παράγοντας κήρυκες και ψηφοφόρους.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή