Την προηγούμενη Τετάρτη, σε λαμπρή τελετή στο μεγαλοπρεπές δημαρχείο του Αμβούργου, το Πανεπιστήμιο Αθηνών επέδωσε στον πρώην καγκελάριο της Δυτικής Γερμανίας Χέλμουτ Σμιτ τον τίτλο του Επίτιμου Διδάκτορα της Νομικής Σχολής Αθηνών. Η απονομή αυτή εγγράφεται στο πλαίσιο μιας μακράς παράδοσης του Πανεπιστημίου μας και ειδικότερα της Νομικής Σχολής του να τιμά μεγάλους πολιτικούς για σημαντικές υπηρεσίες τους στη χώρα μας. Για παράδειγμα, ο Λέων Γαμβέττας τιμήθηκε πρώτος το 1870, ο Γεώργιος Κλεμανσώ το 1912, ο Ούντροου Ουίλσον το 1918. Πιο πρόσφατα, ο Τζουλιάνο Αμάτο το 2001, ο Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ το 2011, ο Κον-Μπεντίτ το 2012.
Στην οργάνωση της εκδήλωσης, η οποία είχε μεγάλη απήχηση και προβολή στα γερμανικά μέσα μαζικής ενημέρωσης, συντέλεσε αποφασιστικά η βοήθεια της γερμανικής πρεσβείας Αθηνών, της δικής μας στο Βερολίνο, του δημάρχου του Αμβούργου, καθώς και της εκεί Νομικής Σχολής. Την παρακολούθησε πλήθος επισήμων προσκεκλημένων. Το Πανεπιστήμιο Αθηνών τίμησε τον κ. Σμιτ ειδικότερα για την πολύτιμη στήριξή του, μαζί με τον τότε Γάλλο πρόεδρο Ζισκάρ ντ’ Εστέν, στην είσοδο της Ελλάδος στην ΕΟΚ στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Και πάλι, γιατί ύψωσε τη δυνατή φωνή του για να κρατηθεί η χώρα μας στην Ευρωπαϊκή Ενωση πριν από πέντε χρόνια, όταν ξέσπασε η κρίση και πολλές φορές έκτοτε. Στο πρόσωπό του αναγνωρίζουμε το πρότυπο πολιτικού ανδρός, που με αποφασιστικότητα, αλλά και με ανθρωπισμό και με κουλτούρα, συντέλεσε καθοριστικά στη δημιουργία της ενωμένης Ευρώπης. Αντιπροσωπεύει επιπλέον για εμάς ο κ. Σμιτ το σύμβολο της Ελληνογερμανικής φιλίας.
Η αντιφώνηση του τιμωμένου, που προκάλεσε μεγάλη αίσθηση, περιείχε ένα σαφές πολιτικό μήνυμα. Το Μάαστριχτ το 1991, ατελέσφορο και πρόωρο, δεν οδήγησε στην απαραίτητη δημιουργία κοινών ευρωπαϊκών οικονομικών θεσμών. Το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα απέτυχε. Αντ’ αυτού η Συνθήκη της Λισσαβώνας έχει de jure και de facto οδηγήσει στην ανάγκη ομοφωνίας και των 27 χωρών-μελών. Η ΟΝΕ με το κοινό νόμισμα δημιουργήθηκε βιαστικά, οδηγώντας σε αδιέξοδο πολλά κράτη. Χρειάζεται τώρα μια κοινή δημοσιονομική πολιτική, μια κοινή οικονομική πολιτική, μια κοινή κοινωνική πολιτική. Γι’ αυτό έχουμε σήμερα επείγουσα ανάγκη από ένα μεγάλο επενδυτικό πρόγραμμα στην Ευρωζώνη και στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Χρειάζονται σημαντικές κρατικές επενδύσεις. Χωρίς οικονομική ανάπτυξη, χωρίς νέες θέσεις εργασίας, δεν μπορεί να εξυγιάνει ένα κράτος τα δημοσιονομικά του. Τα πλεονάσματα της Γερμανίας είναι τα ελλείμματα των εμπορικών της εταίρων. Οι Γερμανοί έχουν την υποχρέωση να αποδεικνύουν την αλληλεγγύη τους προς τους γείτονες και τους εταίρους τους και έτσι να επιτύχουν την αναγνώρισή τους.
Λόγος απλός, μεστός και καθαρός, όπως αρμόζει σε έναν μεγάλο πολιτικό του διαμετρήματος του Σμιτ. Μια νέα σπουδαία υπηρεσία στη χώρα μας. Το Πανεπιστήμιο Αθηνών είναι υπερήφανο που και πάλι μπορεί να συνεισφέρει στην προώθηση των εθνικών μας συμφερόντων.
* Ο κ. Θεόδωρος Φορτσάκης είναι πρύτανης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.