Το «Twin Peaks» των Ντέιβιντ Λιντς και Μαρκ Φροστ, η θρυλική, καλτ, αβάν-γκαρντ σαπουνόπερα τερματίστηκε άδοξα στις 10 Ιουνίου του 1991, στο τέλος της δεύτερης σεζόν προβολής της, λόγω της ραγδαίας πτώσης των ποσοστών τηλεθέασης, που ακολούθησε τη βεβιασμένη αποκάλυψη του δολοφόνου της Λόρα Πάλμερ. Η σειρά ανέτρεψε τις καθιερωμένες συμβάσεις, όχι μόνο της σαπουνόπερας αλλά των τηλεοπτικών σειρών εν γένει. Ταυτόχρονα, έλαμψε ως το παραδειγματικό πρότυπο σύγκλισης της υψηλής τέχνης με τη λαϊκή ψυχαγωγία. Και τώρα, είκοσι τρία χρόνια μετά το αλησμόνητο φινάλε του «Twin Peaks», με τον πράκτορα Κούπερ να κουτουλάει το κεφάλι του κάνοντας θρύψαλα τον καθρέφτη του μπάνιου που αντανακλά το κατειλημμένο από το πνεύμα του «Δολοφόνου Μπομπ» δαιμονικό είδωλό του, οι Φροστ και Λιντς ανακοίνωσαν στο Τwitter την επιστροφή της σειράς και το «Showtime» επιβεβαίωσε ότι τα νέα επεισόδια του πολυπόθητου τρίτου κύκλου θα προβληθούν στις αρχές του 2016.
Το «Twin Peaks» υπήρξε από τα πρώτα σίριαλ στην ιστορία της τηλεόρασης που θύμιζαν μυθιστόρημα. Σ’ ένα καλό, πολυεπίπεδο μυθιστόρημα του ύστερου εικοστού αιώνα, το αστυνομικό μυστήριο είναι συνήθως το πρόσχημα για να τεθούν σε κίνηση τα ευρύτερα κοινωνικά και υπαρξιακά ζητήματα που απασχολούν τον συγγραφέα. Στο «Twin Peaks», το αστυνομικό μυστήριο γύρω από το «ποιος σκότωσε τη Λόρα Πάλμερ», τη δημοφιλή μαθήτρια με τη σκοτεινή ερωτική ζωή, είναι το πρόσχημα για να τεθούν σε κίνηση τα μυστικά, οι ίντριγκες και οι δολοπλοκίες που τρέφουν τις ζωές των κατοίκων μιας απομονωμένης αμερικανικής πολίχνης που κατά τ’ άλλα συντηρεί με καμάρι τη σημειολογία της αγνής, φιλήσυχης επαρχιακής κοινότητας. Σε μια τέτοια πόλη τα κλισέ θριαμβεύουν και «κανείς δεν είναι όπως φαίνεται» και είναι τόσο δυνατές και πολυπλόκαμες οι συνδέσεις ανάμεσα στους κατοίκους της πολίχνης ώστε κανένα μυστικό ανάμεσά τους δεν μπορεί να παραμείνει κρυφό. Οπως έδειξε ο Σέργουντ Αντερσον στο σπονδυλωτό αριστούργημά του, «Winesburg, Ohio», η προσωρινή λήθη που επιφέρει η επίκληση της αθωότητας είναι η αναπόφευκτη άμυνα που αναπτύσσει η επαρχιακή κοινότητα προκειμένου να επουλώσει τα τραύματα και να απορροφήσει τις έριδες που εκπηγάζουν από τη συλλογική μοναξιά.
Ενα μικρό έπος για τη μάχη Καλού – Κακού
Η μεγάλη επιτυχία των Λιντς και Φροστ έγκειται στο ότι μετέτρεψαν την ιστορία της χαμένης αθωότητας της μικρής πόλης σε σενάριο σαπουνόπερας και τη σαπουνόπερα σε έργο τέχνης. Σ’ ένα σύμπαν παράλληλο ή περιγεγραμμένο στην άλλοτε ορθολογική, ενίοτε ανορθόδοξη πορεία των αστυνομικών ερευνών και τις συχνά βίαιες συγκρούσεις ανάμεσα στους κατοίκους της πόλης, ο Λιντς χτίζει υπερρεαλιστικές σεκάνς πλημμυρισμένες από γρίφους και συμβολισμούς, αμφίσημους ή άνευ νοήματος, όπου τα όρια ανάμεσα στο γκροτέσκο και το ονειρικό, το παράδοξο και το υπερφυσικό έχουν καταργηθεί. Οι ήρωες εκτοξεύουν κλισέ σε απότομες εκρήξεις πάθους, οι ίντριγκες είναι ζουμερές και ερεθίζουν αυτόματα τα αντανακλαστικά του θεατή-ηδονοβλεψία.
Ωστόσο οι ηθοποιοί δεν χρειάζεται να κοιτάξουν με νόημα την κάμερα ή να δοκιμάσουν μια αδέξια γκριμάτσα προκειμένου να υποστηρίξουν την εξεζητημένη πλοκή ή το υπερχειλίζον μελόδραμα. Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με μια κανονική σαπουνόπερα, αλλά με μια υβριδική σειρά στην οποία η σαπουνόπερα συνυπάρχει με την παρωδία αυτής.
Σ’ ένα δεύτερο επίπεδο, το «Twin Peaks» είναι ένα μικρό έπος για τη μάχη του Καλού ενάντια στο Κακό, του ηθικού, αξιαγάπητου πράκτορα Κούπερ και των λίγων έντιμων κατοίκων της πόλης ενάντια στους διπρόσωπους συμπολίτες τους και τον αδίστακτο Μπεν Χορν, απέναντι στη «Μαύρη Στοά» και το πνεύμα του «Δολοφόνου Μπομπ».
Η κληρονομιά του «Twin Peaks» είναι δύσκολο να συνοψιστεί σε λίγες αράδες. Κοντολογίς, έδειξε στους επόμενους σκηνοθέτες και σεναριογράφους πώς μπορεί κανείς να αποτυπώσει στη μικρή οθόνη τρισδιάστατους ήρωες μυθιστορηματικής υφής. Κυρίως απέδειξε ότι ακόμα και η ταπεινή φόρμα της τηλεοπτικής σειράς που προορίζεται για μαζική κατανάλωση μπορεί να μεταμορφωθεί σε πεδίο καλλιτεχνικής ελευθεριότητας και εργαστήρι πειραματισμού.
Η «Μαύρη Στοά»
Οι δημιουργοί προγραμμάτων όπως οι «Sopranos», «The Wire» και «Six Feet Under» αφομοίωσαν τα διδάγματα του «Twin Peaks» και κατέθεσαν με τη σειρά τους τις δικές τους πατέντες που ανανέωσαν τη μορφή και το περιεχόμενο της ποιοτικής τηλεοπτικής σειράς. Θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε αν οι Λιντς-Φροστ θα καταφέρουν να αρθούν στο ύψος των προσδοκιών που οι ίδιοι έθεσαν με το ρηξικέλευθο έργο τους. Για την ώρα καλά θα κάνουν να αρχίσουν να σκαρφίζονται τρόπους για να απεγκλωβίσουν τον Κούπερ από τη «Μαύρη Στοά».