Oι μεγιστάνες του Χονγκ Κονγκ σιωπούν

Oι μεγιστάνες του Χονγκ Κονγκ σιωπούν

1' 43" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Την ώρα που οι μεγιστάνες του Χονγκ Κονγκ συγκεντρώνονταν για να συναντήσουν τον Κινέζο πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ, χιλιάδες φοιτητές και μαθητές λυκείων κατέκλυζαν τους δρόμους της πρώην βρετανικής αποικίας και διαμαρτύρονταν για τους περιορισμούς που επέβαλαν οι Κινέζοι στο δικαίωμα ψήφου. Η φοιτητική διαμαρτυρία κατέληξε σε ογκωδέστατες διαδηλώσεις και κατάληψη των μεγάλων λεωφόρων του Χονγκ Κονγκ, και αποτέλεσε τη σοβαρότερη αμφισβήτηση των κινεζικών αρχών από την παράδοση της πρώην βρετανικής αποικίας στους Κινέζους. Και όμως οι μεγιστάνες τήρησαν σιγήν ιχθύος.

Το πολιτικό μέλλον του Χονγκ Κονγκ ξετυλίγεται ώρα με την ώρα, αλλά οι άνδρες και οι γυναίκες που διατηρούν τη μεγαλύτερη επιρροή στο Πεκίνο και οι οποίοι έχουν να χάσουν τα περισσότερα, σιγούν, φοβούμενοι προφανώς να μην προκαλέσουν την μήνι των Κινέζων, που θα μπορούσαν να διαλύσουν τις επιχειρήσεις τους εν ριπή οφθαλμού.

Ο πλουσιότερος άνδρας της Ασίας, ο Λι Κα Σινγκ, μεγιστάνας στην πώληση ακινήτων και στη διαχείριση λιμένων, έσπασε τη σιωπή του με μία ανακοίνωση στην οποία ανέφερε ότι, παρότι κατανοεί τους «παθιασμένους αγώνες» των φοιτητών, πρέπει να επιστρέψουν στα σπίτια τους.

Ιδιωτικά οι μεγιστάνες εκφράζουν ποικίλες γνώμες για τα τεκταινόμενα και κάποιοι μοιάζουν να συμφωνούν με τους φοιτητές. Πολλοί, εξάλλου, δεν εμπιστεύονται τον κυβερνήτη του Χονγκ Κονγκ, Λιουν Τσουν Γινγκ, στον οποίο αποδίδουν τάσεις ολοκληρωτισμού και οικονομικό λαϊκισμό. Στο πρόσωπό του βλέπουν κάποιον που ίσως να αυξήσει τη φορολόγησή τους για να χρηματοδοτήσει διάφορα προνοιακά προγράμματα. To Πεκίνο το μόνο που ζητάει από αυτούς είναι να δείξουν δημοσίως αυτοσυγκράτηση.

Βασικός στόχος του προέδρου Σι κατά τη συνάντηση του Σεπτεμβρίου ήταν να ζητήσει από τους φιλήσυχους επιχειρηματίες να παραμερίσουν τις διαφορές τους με τον Λιουν και να στηρίξουν την κυβέρνηση του Χονγκ Κονγκ. Πράγματι το αίτημα του Σι προκάλεσε τη σιωπή των ζάπλουτων επιχειρηματιών. Αποτέλεσμα αυτής της στάσης ήταν η γιγάντωση του χάσματος ανάμεσα στους οικονομικώς ισχυρούς και τους φοιτητές. Ο στόχος των διαδηλώσεων είναι πρωτίστως πολιτικός, όμως υπάρχουν και πολλοί φοιτητές που παραπονιούνται για το υψηλό κόστος των κατοικιών, την ανεργία και την πλήρη απουσία κοινωνικής κινητικότητας. Η μεγάλη ανησυχία του Πεκίνου είναι πως αυτά τα ίδια οικονομικά παράπονα υπάρχουν και στην Κίνα.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή