Παράξενες ιστορίες από τον Μεσαίωνα

Παράξενες ιστορίες από τον Μεσαίωνα

3' 44" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Στους περισσότερους σύγχρονους ανθρώπους φαίνονται αποκρουστικές οι αντιλήψεις ότι «ο Θεός θέλει κάποιες φορές να υποφέρουν οι άνθρωποι και ότι η θανάτωση των αιρετικών είναι απαραίτητη και δίκαιη». Στον Μεσαίωνα όχι. Ο Darren Oldridge, όμως, αποφάσισε να σκύψει με ενδιαφέρον και με διάθεση κατανόησης πάνω από εκείνες τις επικίνδυνες ή και αφελείς απόψεις των ανθρώπων που έζησαν τον Μεσαίωνα. Οι καρποί των ερευνών του έδωσαν το βιβλίο «Παράξενες ιστορίες – Η δίκη του χοίρου, ο νεκρός που περπατά και άλλα πραγματικά γεγονότα από τον κόσμο του Μεσαίωνα και της Αναγέννησης», που θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις «Αλεξάνδρεια» (σε μετάφραση Δανάης Γαβριηλίδου) και από το οποίο η «Κ» δίνει μια πρώτη γεύση από όσα ακατανόητα, αφελή ή αποκρουστικά πίστευαν οι άνθρωποι τότε.

Γκραν γκινιόλ;

Εξ αρχής ο Darren Oldridge εξηγείται: «…το βιβλίο αυτό δεν έχει στόχο να προσφέρει μια γκραν γκινιόλ φαντασμαγορία. Περισσότερο μοιάζει με άλμπουμ παλιών φωτογραφιών στο οποίο αναγνωρίσιμοι κανονικοί άνθρωποι εμφανίζονται με παράξενα ντεμοντέ ρούχα». Γιατί πιστεύει ότι δεν ήταν κακοί, κακεντρεχείς και αιμοφόβοι οι άνθρωποι στον Μεσαίωνα και στην Αναγέννηση. Κανονικοί άνθρωποι ήταν, με μηδενική παιδεία στο μεγαλύτερο ποσοστό τους, που αναγνώριζαν διάφορα φαινόμενα βάσει των βιωμάτων τους. Αυτά τα φαινόμενα μας φαίνονται«παράξενα», όπως τα ονομάζει ο Darren Oldridge, ακριβώς γιατί «είναι πέραν των συνηθισμένων βιωμάτων μας». Και προσθέτει: «Αν μπορέσουμε να κατανοήσουμε έστω και λίγο γιατί ένας Γάλλος δικαστής προειδοποιούσε τους συμπολίτες του να μην αγγίξουν μήλα που είχαν μέσα τους τον Διάβολο, θα καταφέρουμε ενδεχομένως να κατανοήσουμε το διανοητικό πλαίσιο μέσα στο οποίο ζούσε».

Οι «Παράξενες ιστορίες» που καταγράφει στο βιβλίο είναι πολλές. Και ακολουθούνται από πηγές, από έρευνα, από προσπάθεια ερμηνείας του κοινωνικού πλαισίου που εμφανίστηκαν. Ας δούμε μερικές…

«Το 1485, στο Ρότενμπαχ του Μέλανος Δρυμού έγινε μια ασυνήθιστη δίκη. Μια γυναίκα ύποπτη για μαγεία προσήχθη ενώπιον του φεουδαρχικού δικαστηρίου του κόμη του Φίρστενμπεργκ. Ο κόμης, αντί να εμπιστευθεί την ετυμηγορία στην ανθρώπινη κρίση, αποφάσισε να αναθέσει το ζήτημα στην κρίση του Θεού. Η ύποπτη ως μάγισσα υποβλήθηκε στη “δοκιμασία του πυρακτωμένου σίδερου”. Σύμφωνα με αυτή τη διαδικασία, το άτομο που κατηγορούνταν ήταν αναγκασμένο να πάρει ένα πυρακτωμένο σίδερο από το καμίνι και να το μεταφέρει για τρία βήματα. Τα χέρια του θα δένονταν για τρεις ημέρες και έπειτα θα επιθεωρούνταν η πληγή. Θα κρινόταν αθώος αν η πληγή είχε επουλωθεί καθαρά, αλλά θα καταδικαζόταν αν την έβρισκαν υγρή ή αποχρωματισμένη». Ο Darren Oldridge επιμένει: το γεγονός στο Ρότενμπαχ δεν είναι παράλογο, γιατί τότε οι άνθρωποι πίστευαν ότι οι νεκροί μπορούν να περπατήσουν, και μάλιστα ότι αυτό θα γίνει μαζικά την ώρα της Δευτέρας Παρουσίας και ότι οι μάγισσες μπορούν να πετάξουν…

Το μήλο που βογκούσε!

Μια άλλη ασυνήθιστη επίδειξη ικανότητας των δαιμόνων, που προκαλούσαν πάντα αναστάτωση, συνέβη στο Ανεσί στη Σαβοΐα, το 1585, με ένα «δαιμονισμένο» μήλο: «Στην άκρη της γέφυρας του Ασλί, εθεάθη επί δύο ώρες ένα μήλο από το οποίο έβγαινε ένας τόσο έντονος και συγκεχυμένος θόρυβος, που οι άνθρωποι φοβούνταν να περάσουν από εκεί, παρόλο που ήταν μια συνηθισμένη μέρα. Ολοι έτρεξαν να δουν αυτό το πράγμα, αν και κανένας δεν τολμούσε να το πλησιάσει. Μέχρι που, όπως συμβαίνει πάντα, τελικά ένας άνδρας πιο τολμηρός από τους υπόλοιπους, πήρε μια μακριά βέργα και έριξε το μήλο μέσα στο Τιου, ένα κανάλι που έρχεται από τη λίμνη του Ανεσί και περνάει κάτω από τη γέφυρα. Εκτοτε δεν ξανακούστηκε τίποτα».

Κι αν το μήλο εύκολα συνδέεται με το κακό και τον Διάβολο, η τελευταία ιστορία που θα σας πούμε εντάσσει τη μαγεία για να αποσπαστεί η σεξουαλική εύνοια μιας γυναίκας. Κάτι που δεν ακούγεται και τόσο μακρινό… «Ο δάσκαλος Τζον Κάνινγκαμ ζήτησε από τον μαθητή του να πάρει τρίχες από το αιδοίο της αδελφής του ώστε να μπορέσει να τις χρησιμοποιήσει ως ερωτικά μάγια. Ευτυχώς για το κορίτσι, η μητέρα της ανακάλυψε το σχέδιο και αντικατέστησε τις τρίχες της κόρης της με κάποιες από το αντίστοιχο μέρος του σώματος μιας μικρής αγελάδας. Ο δάσκαλος, νομίζοντας πως πράγματι ήταν οι τρίχες της παρθένας, ευθύς άσκησε την τέχνη του πάνω τους. Ομως, πριν καλά καλά ολοκληρώσει το έργο του, η νεαρή αγελάδα από την οποία προέρχονταν οι τρίχες μπήκε από την πόρτα και πήγε κατευθείαν στον δάσκαλο, χορεύοντας και πηδώντας πάνω του, και ακολουθώντας τον εμπρός από την εκκλησία και σε οποιοδήποτε άλλος μέρος πήγαινε, προς μεγάλη απορία των κατοίκων της πόλης…».

​​Το βιβλίο του Darren Oldridge, «Παράξενες ιστορίες – Η δίκη του χοίρου, ο νεκρός που περπατά και άλλα πραγματικά γεγονότα από τον κόσμο του Μεσαίωνα και της Αναγέννησης» θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις «Αλεξάνδρεια».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή