Luisa Casati: Ιέρεια της υπερβολής

Luisa Casati: Ιέρεια της υπερβολής

3' 20" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Φανταστείτε μια γυναίκα που βγαίνει βόλτα κρατώντας από αλυσίδες δυο τίγρεις με κολάρα στολισμένα με πολύτιμους λίθους. Που χρησιμοποιεί το εκχύλισμα ενός δηλητηριώδους φυτού για να κρατά διεσταλμένες τις κόρες των ματιών της. Που φοράει ως περιδέραιο ζωντανά φίδια. Που κυκλοφορεί στην πλατεία του Αγίου Μάρκου γυμνή κάτω από μια γούνινη κάπα. Που εμφανίζεται στην όπερα με στέμμα από φτερά παγωνιού και ώμους βαμμένους με το αίμα ενός κοτόπουλου που θανατώθηκε για την περίσταση. Που δειπνεί παρέα με ένα κέρινο ομοίωμά της, ντυμένο με τα ίδια ακριβώς ρούχα. Ήταν η μαρκησία Luisa Casati, Ιταλίδα κληρονόμος μιας αμύθητης περιουσίας, η οποία της επέτρεψε να κάνει πραγματικότητα τις πιο εκκεντρικές επιθυμίες, μετατρέποντας όπως έλεγε τον εαυτό της σε «ζωντανό έργο τέχνης».

«Από πολλές απόψεις ήταν μία performance artist», έχει πει ο Michael Orlando Yaccarino, συγγραφέας -μαζί με τον Scot D. Ryersson- της μοναδικής αγγλόφωνης βιογραφίας της. «Ήθελε να γίνει αθάνατη και το κατόρθωσε». Την ίδια εντύπωση σχηματίζουν οι επισκέπτες της έκθεσης «La Divina Marchesa» (Θεϊκή Μαρκησία), που παρουσιάζεται στο βενετσιάνικο Palazzo Fortuny, εκεί που κάποτε ο Mariano Fortuny υποδεχόταν την Casati για να την ντύσει με τις φημισμένες δημιουργίες του. Περισσότερα από 100 εκθέματα κατανεμημένα σε τρεις ορόφους συνθέτουν μια αντιπροσωπευτική εικόνα της γυναίκας που μέχρι σήμερα αποτελεί πηγή έμπνευσης για καλλιτέχνες και σχεδιαστές μόδας. Μούσα σουρεαλιστών, φουτουριστών, ντανταϊστών και φοβιστών, η μαρκησία απαθανατίστηκε σε δεκάδες πορτρέτα, γλυπτά και φωτογραφίες πρωτοπόρων του είδους, ενώ ενίσχυε οικονομικά τη δημιουργία έργων τέχνης, που έχουν ταξιδέψει για τις ανάγκες της έκθεσης από ιδιωτικές συλλογές και διάφορα μουσεία του κόσμου. Δίπλα σε φορέματα Fortuny μπορεί κανείς να θαυμάσει κοσμήματα από τη μοναδική συλλογή της, καθώς επίσης δείγματα της επιρροής που συνεχίζει να ασκεί ο μύθος της σε σύγχρονους δημιουργούς, όπως ο John Galliano και ο Karl Lagerfeld.

Δευτερότοκη κόρη μεγιστάνα της κλωστοϋφαντουργίας, η Luisa Amman γεννήθηκε στο Μιλάνο το 1881 και είχε μια μάλλον συμβατική παιδική ηλικία, μεγαλώνοντας στη σκιά της κατά ένα χρόνο μεγαλύτερης και πολύ πιο όμορφης αδελφής της. Τα δυο κορίτσια ήταν 15 και 16 χρονών αντίστοιχα όταν η διαδοχική απώλεια των γονιών τους -με διαφορά ενός έτος και κάτι- τις έχρισε τις πλουσιότερες κληρονόμους της Ιταλίας. Το 1900, η Luisa παντρεύτηκε τον μαρκήσιο Camillo Casati Stampa di Soncino, κι ένα χρόνο μετά έφερε στον κόσμο τη μοναχοκόρη τους, Cristina. H ζωή τους ακολουθούσε τις συνήθειες της αριστοκρατίας σε Ρώμη, Λονδίνο και Παρίσι, μέχρι που η γνωριμία της με τον ποιητή και συγγραφέα Gabriele D’Annunzio λειτούργησε ως καταλύτης για τη γέννηση της ιέρειας της υπερβολής. Η ερωτική τους σχέση εξελίχθηκε τελικά σε βαθιά φιλία, ενώ έμειναν να τους συνδέουν τα κοινά τους πάθη για τις τέχνες, τη λογοτεχνία και τον αποκρυφισμό.

Σε διάσταση πλέον με το σύζυγό της -από τον οποίο πήρε διαζύγιο το 1924- και με την κόρη της εσώκλειστη σε σχολείο στη Γαλλία, η Casati άρχισε να μοιράζει τη ζωή της μεταξύ Ρώμης, Βενετίας, Παρισιού και Κάπρι, με τα σπίτια της να είναι τόσο ιδιαίτερα όσο και η εξωτερική της εμφάνιση. Παρόλο που φαίνεται πως είχε λίγους στενούς φίλους, ο ευρύτερος κύκλος της περιλάμβανε σημαντικές προσωπικότητες της εποχής, όπως ο Sergei Diaghilev, ο Maurice Ravel, ο Pablo Picasso και ο Ezra Pound. Ο αλόγιστος τρόπος ζωής της, με εξωφρενικές δαπάνες για ρούχα, κοσμήματα, έργα τέχνης, αντίκες, αυτοκίνητα, πάρτι, δεξιώσεις και ταξίδια, μείωνε σταθερά την οικονομική της επιφάνεια, μέχρι που το 1931 έφτασε όχι μόνο να έχει εξαντλήσει ό,τι κληρονόμησε, αλλά να χρωστάει 300.000 φράγκα στη Γαλλία και 20 δις λιρέτες στην Ιταλία – ποσά που θα αντιστοιχούσαν σήμερα σε δεκάδες εκατομμύρια ευρώ. Ένα χρόνο μετά, τα υπάρχοντά της ρευστοποιήθηκαν σε δημοπρασία για να αποζημιωθούν ως ένα βαθμό οι πιστωτές, και η ίδια κατέφυγε στην Αγγλία προκειμένου να γλιτώσει από την οργή τους και να βρίσκεται κοντά στην κόρη της, η οποία είχε δημιουργήσει οικογένεια εκεί. Παρόλο που έφτασε να ζει πάμφτωχη σε μια γκαρσονιέρα, η μαρκησία Casati έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 76 ετών χωρίς να έχει χάσει το ανήσυχο πνεύμα που την έκανε τόσο ξεχωριστή.

Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 8 Μαρτίου 2015, http://fortuny.visitmuve.it

 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή