Είναι η τακτική των αποδημητικών πτηνών: καθώς πλησιάζει ο χειμώνας και κρυώνει ο καιρός, εκείνα καταλαβαίνουν πως κάτι πρέπει να κάνουν, και ξεκινούν το ταξίδι τους για μέρη μακρινά, όπου μπορούν να βρουν τροφή εύκολα και να χτίσουν φωλιά χωρίς κόπο.
Ποιος να το έλεγε πως η ίδια τακτική θα μπορούσε να εφαρμοστεί και από τα ανώτερα κυβερνητικά στελέχη; Καθώς πλησιάζουν οι εκλογές και παγώνουν οι ψηφοφόροι, εκείνοι καταλαβαίνουν πως κάτι πρέπει να κάνουν, και ξεκινούν το ταξίδι τους για μέρη όχι και τόσο μακρινά, όπου μπορούν να βρουν ψήφους εύκολα, και να γεμίσουν την κάλπη χωρίς κόπο.
Αν στην περίπτωση των αποδημητικών πτηνών είναι το ένστικτο που τα καθοδηγεί, στην περίπτωση των αποδημητικών στελεχών, έχει αναλάβει τον σχετικό ρόλο ο Αντώνης Σαμαράς. Ο οποίος στη γιορτή για τα σαράντα (χρόνια) της Ν.Δ., μοίρασε φύλο πορείας σε όλους τους κορυφαίους της «γαλάζιας» στρατιάς. Σε όσους μισούν τα ταξίδια, μάλιστα, ο πρωθυπουργός διρμήνυσε πως όποιος δεν υπηρετήσει ολόψυχα τον ρόλο του αποδημητικού ενόψει εκλογών, θα αποδημήσει άμεσα από το κυβερνητικό σχήμα για να καταλήξει εν τόπω αναψύξεως ένθα απέδρα οδύνη, λύπη και στεναγμός. Αλλως ειπείν, θα βρεθεί στον παράδεισο της ολομέλειας, με τους λοιπούς άσημους βουλευτές. Και αφού με αυτό το επιχείρημα οι όποιες αντιρρήσεις εκάμφθησαν, το μακρύ ταξίδι για τον (εκλογικό) νότο ξεκίνησε. Αλλά, προς μεγάλη δυστυχία των υπουργών με τις βαλίτσες, κανείς δεν πήρε το εισιτήριο που ήθελε.
Ο Ανδρέας Παπαμιμίκος, που ήταν πρόεδρος στην ΟΝΝΕΔ Θεσσαλονίκης, βρέθηκε να τρέχει από την Ιερά Μονή στο Ρέθυμνο ώς τον γυναικείο συνεταιρισμό «Κριτσά» στο Λασίθι. Ενώ ο Μ. Κεφαλογιάννης, που θα έδινε την ευρωβουλευτική του ταυτότητα για να του κληρώσει η Κρήτη, βρέθηκε περίλυπος να ετοιμάζεται για το χειμερινό ράλι Ιονίου – Αιγαίου: από το Ναυάγιο της Ζακύνθου μέχρι τα μαστιχόδεντρα της Χίου.
Καθώς οι ημέρες περνούν και ένα ένα τα σμήνη των αποδημητικών στελεχών απογειώνονται, οι φωτογράφοι της άγριας υπουργικής φύσης ετοιμάζονται να τραβήξουν στιγμιότυπα γεμάτα ενδιαφέρον. Οσα ντοκιμαντέρ και αν έχετε παρακολουθήσει, ας πούμε, είναι εντελώς απίθανο να έχετε δει αποδημητικό πουλί με μουστάκι. Στην Κοζάνη, όμως, την εβδομάδα που μας πέρασε οι ψηφοφόροι είχαν τη χαρά να υποδεχθούν τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη με το εορταστικό προεκλογικό του χαμόγελο, που δεν το θόλωσε ούτε η καταρρακτώδης βροχή ούτε τα χίλια όλα κι όλα άτομα που μαζεύτηκαν για την ομιλία του. Τις επόμενες εβδομάδες, ο πρόεδρος της Βουλής, που αυτή την εποχή δουλεύει διπλοβάρδια ως κομματάρχης, θα φτάσει από την Πάτρα ώς τη Θεσσαλονίκη, οπότε μέχρι να πιάσει Εγνατία είναι πιθανό να έχει μετανιώσει την ατάκα που πέταξε όταν ανακοίνωσε την ταξιδιωτική οδηγία ο πρωθυπουργός: «Οι εκλογές κερδίζονται στα καφενεία», είπε περήφανα ο Β. Μεϊμαράκης. «Οχι στο Ιντερνετ!».
Λογικά, οι άλλοι νεοδημοκράτες – ταξιδευτές θα τον κοίταξαν όπως κοιτούν οι σκράπες το φυτό της τάξης, κυρίως όταν συνειδητοποίησαν πως δεν μπορούν να ανταλλάξουν μεταξύ τους εισιτήρια. Γιατί δεν είναι μόνο ο Μ. Βορίδης που στη λοταρία του κλήρωσε η Πρέβεζα και τώρα ετοιμάζει βαλίτσες σαν τον Καρυωτάκη. Είναι και ο Ν. Δένδιας, που θα πάει αναγκαστικά στο Αγρίνιο και θα εγκαταλείψει τους Κερκυραίους, που τον ψηφίζουν, στο έλεος του Κ. Μαρκόπουλου. Ο οποίος με τη σειρά του θα βγάζει λόγο στο «Corfu Mare» και θα σκέφτεται πως άφησε στα ξένα χέρια τους δικούς του ψηφοφόρους στην Εύβοια. Και συγκεκριμένα στα χέρια του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος όμως έχει τον δικό του πόνο: στα 46 του ξαναζεί τα φοιτητικά του χρόνια, με την εκδρομή Γρεβενά – Εύβοια – Ημαθία.
Η μόνη παρηγοριά σε αυτή την «Οδύσσεια του ξενιτεμένου νεοδημοκράτη» είναι πως μέχρι το τέλος της χρονιάς όλοι τους θα έχουν επιστρέψει. Και καθώς το πρόγραμμα προβλέπει πως ο Μ. Κεφαλογιάννης θα τραβήξει για Χίο και ο Ανδρ. Παπαμιμίκος για Μυτιλήνη, μόλις τελειώσουν τα ταξίδια θα φανεί αν τελικά είχε αποτέλεσμα η νέα ταξιδιωτική πολιτική. Κυρίως από το κόμμα που θα διαλέξει να ψηφίσει ο κάθε δυστυχής, που από όταν άρχισε η κρίση «στης Σύρας τα στενά, αίμα και δάκρυα πίνει».