Καταξιωμένη πλέον ως μια από τις σημαντικότερες θηλυκές indie περσόνες, η Cat Power, στα 42 της χρόνια και κουβαλώντας αξιοσημείωτα άλμπουμ, έρχεται στην Αθήνα. Η εμφάνισή της απόψε στο Fuzz Live Music Club υπόσχεται μια αναδρομή σε ολόκληρη τη δισκογραφία της.
Προερχόμενη από την Ατλάντα της Τζόρτζια, η έφηβη Charlyn Marie Marshal στα 17 της χρόνια, όντας ατίθαση, παράτησε το σχολείο για να γίνει μουσικός. Και ύστερα από συμμετοχές σε διάφορα συγκροτήματα, μαζί με κάποιους φίλους σχημάτισε το γκρουπ Cat Power, ένα όνομα που διατήρησε και μετά τη διάλυση της συγκεκριμένης παρέας και τη μετακόμισή της στη Νέα Υόρκη το 1992. Εκεί, συστήθηκε στη free-jazz / experimental σκηνή της πόλης και, έπειτα από μερικές εμφανίσεις, απέκτησε αυτοπεποίθηση ως μουσικός. Το 1994 ηχογράφησε μέσα σε μία ημέρα, σε ένα μικρό υπόγειο στούντιο, 20 τραγούδια που αποτέλεσαν το υλικό για τα δύο πρώτα albums της, «Dear Sir» (1995) και «Myra Lee» (1996).
Το 1996 η Cat Power υπέγραψε στη δισκογραφική Matador και ακολούθησαν σημαντικοί δίσκοι που σταδιακά την ανέβασαν στην ελίτ της εναλλακτικής folk/indie δημιουργίας. Δίσκοι όπως «Moon Pix» (1998), «You are Free» (2003) και «The Greatest» (2006), όπου συναντά κανείς εγκιβωτισμένα από απαλές και κάποιες στιγμές σπαραχτικές μελωδίες, τα πιο δυνατά, ειλικρινή και επίπονα συναισθήματα. Στην τελευταία της δουλειά, το «Sun» (2012), μας γνώρισε τη φωτεινή της πτυχή, όταν στις συνθέσεις της έκανε πιο έντονη τη χρήση ηλεκτρισμού αφήνοντας να φανεί ένας αισιόδοξος, ηλιόλουστος δίσκος.
Στις εμφανίσεις της, άλλοτε εύθραυστη και άλλοτε δυνατή, βρίσκει το θάρρος να εξωτερικεύει τον εσωτερικό της κόσμο. Είχε βρεθεί ξανά στην Αθήνα το 2000, όπου είχε εμφανιστεί στο κλειστό πλέον Mo Better των Εξαρχείων σε ένα ακουστικό σετ παρουσία λίγου κόσμου. Ενώ είναι ακόμη ζωντανές οι μνήμες από το 2008, όταν την είχαμε δει στο δημοφιλές και πολυσυλλεκτικό Roskilde Festival της Δανίας. Και μας είχε παρασύρει στο γλυκόπικρο μελαγχολικό της σύμπαν. Τώρα, μόνη της στη σκηνή, σε μια μικρή περιοδεία με λίγους σταθμούς ανά τον κόσμο, η Cat Power παρουσιάζεται λιτή, μόνο με πιάνο, κιθάρα και τη φωνή της. Και όταν πιάνει την κιθάρα της, μοιάζει να βρίσκει τον εαυτό της.