Ο… απογαλακτισμός των εισηγμένων επιχειρήσεων από τις εγχώριες πωλήσεις άρχισε πριν από το ξεκίνημα της ύφεσης το 2008 και έχει κορυφωθεί την τελευταία διετία. Οι επιχειρήσεις προσπαθούν να θωρακιστούν ακόμη περισσότερο απέναντι σε μελλοντικές υφεσιακές χρονιές, αφού η χώρα μας παραμένει μία ιδιαίτερα μικρή και κλειστή αγορά λόγω συντεχνιών και κλειστών επαγγελμάτων. Σύμφωνα με τον πίνακα που δημοσιεύει σήμερα η «Κ», παρουσιάζονται οι χώρες εκτός Ε.Ε. όπου οι εισηγμένες έχουν ιδρύσει θυγατρικές εταιρείες με στόχο να αναπτύσσουν τις πωλήσεις τους φθάνοντας σε ένα επίπεδο όπου οι πωλήσεις στην Ελλάδα να μη μπορούν να επηρεάσουν τη στρατηγική ανάπτυξης και κυρίως τις ταμειακές ροές.
Χωρίς να εξετάζουμε τους λόγους που ωθούν μια εταιρεία να συστήσει θυγατρική είτε σε ένα νησί της εξωτικής Καραϊβικής είτε σε μια χώρα της Λατινικής Αμερικής, είναι σαφές ότι οι επιχειρηματίες θέλησαν να διασφαλίσουν τη βιωσιμότητα των εταιρειών έτσι ώστε να μην εξαρτώνται από την εγχώρια ζήτηση. Για παράδειγμα, η παρουσία της Coca-Cola HBC και της θυγατρικής της Frigoglass στην Αφρική, στην Αυστραλία και στην Ινδονησία γίνεται μέσα από παραγωγικές μονάδες. Τη Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου, την Ιαπωνία, έχουν επιλέξει εισηγμένες όπως η Folli Follie Group, ενώ και η Κίνα αποτελεί στόχο για την ίδρυση θυγατρικών, π.χ. από τα Πλαστικά Θράκης. H Ιντραλότ έχει παρουσία μέσω θυγατρικών σε αγορές όπως η Κολομβία, η Νέα Ζηλανδία, η Καζαμπλάνκα. Στη Λιβύη, πριν από την ισοπέδωση της χώρας, είχαν παρουσία οι εισηγμένες ΕΤΕΜ και ΓΕΚ Τέρνα, ενώ σήμερα διαθέτει θυγατρική η Motor Oil. Τον Καναδά έχουν προτιμήσει βιομηχανικές επιχειρήσεις (Τιτάν, Μαΐλλης) για να συστήσουν θυγατρικές. Επίσης, η Ινδία έχει προσελκύσει ελληνικές επιχειρήσεις (Frigoglass, Μύλοι Λούλη). Στα νησιά της Καραϊβικής και ειδικά στις Βρετανικές Παρθένους Νήσους έχουν παρουσία οι εισηγμένες Coca-Cola HBC, Νηρέας.
Στο σύνολό τους οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις ανήκουν στην ελαφριά βιομηχανία (εάν εξαιρέσουμε τον Τιτάνα), πραγματοποιούν σε αγορές εκτός Ελλάδος από το 40% έως και το 90% των πωλήσεών τους και έχουν ως κοινά χαρακτηριστικά τις συνεχείς επενδύσεις σε παραγωγικές εγκαταστάσεις και σε έρευνα-ανάπτυξη νέων προϊόντων. Στην πλειονότητά τους οι εισηγμένες επιχειρήσεις επιλέγουν να ιδρύσουν θυγατρική και για να μπορούν να δανείζονται μέσω των τραπεζών στις χώρες όπου έχουν παρουσία και είναι πιο εύκολη η χρηματοδότηση.