Σε λίγες ημέρες συμπληρώνεται ένας χρόνος από την ουκρανική εξέγερση, που αποτέλεσε τον καταλύτη για σοβαρές γεωπολιτικές ανακατατάξεις και την αναβίωση των ψυχροπολεμικών σχέσεων μεταξύ Μόσχας και Δύσης.
Στην οξύτερη επίθεσή της μέχρι τώρα εναντίον του Ρώσου προέδρου, Βλαντιμίρ Πούτιν, η Γερμανίδα καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ εξέφρασε από το Μπρίσμπεϊν της Αυστραλίας, στο περιθώριο της συνόδου του G20, την ανησυχία της για τη ρωσική διείσδυση στα Βαλκάνια. Υπογράμμισε ότι η ουκρανική κρίση δεν είναι απλώς περιφερειακό ζήτημα αλλά αφορά επίσης τη Μολδαβία, τη Γεωργία και, εάν συνεχιστεί αυτό, θα πρέπει να φοβάται κανείς και για τη Σερβία και τα δυτικά Βαλκάνια.
Οπως επισημαίνει σε πρόσφατο άρθρο της η βρετανική εφημερίδα Guardian, Δυτικοευρωπαίοι αξιωματούχοι και Αμερικανοί φοβούνται πως η Μόσχα δωροδοκεί, εξαγοράζει ή τρομοκρατεί προκειμένου να διευρύνει την επιρροή της όχι μόνο στα Βαλκάνια, όπως προειδοποίησε η Μέρκελ, αλλά και στο εσωτερικό της Ε.Ε. Η πιο κραυγαλέα περίπτωση είναι αυτή της Ουγγαρίας με τον πρωθυπουργό Βίκτορ Ορμπάν να αντιτίθεται σφόδρα εναντίον των κυρώσεων της Ε.Ε. κατά της Ρωσίας και να συνάπτει ταυτόχρονα μεγάλες συμφωνίες με τη Μόσχα. Από την πλευρά του, ο Σλοβάκος ηγέτης, Ρόμπερτ Φίκο, είναι εξίσου ανοιχτός πολέμιος του εμπάργκο σε βάρος της Ρωσίας, ενώ τόσο η Μπρατισλάβα όσο και η Βουδαπέστη είναι μέλη του ΝΑΤΟ. Αμφότερες οι χώρες εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τη Ρωσία για να καλύψουν τις ενεργειακές τους ανάγκες. Το ίδιο ισχύει και για τις περισσότερες βαλκανικές χώρες, όπως η Βουλγαρία, και σε μικρότερο βαθμό η Σερβία, η σερβική δημοκρατία της Βοσνίας και η ΠΓΔΜ.
Σε μία ομιλία του τον περασμένο Ιούλιο, ο Ορμπάν είχε αποκηρύξει το δυτικοευρωπαϊκό μοντέλο διακυβέρνησης ως παρωχημένο και αναποτελεσματικό, και προέβαλε τον Πούτιν ως υπόδειγμα σύγχρονου επιτυχημένου ηγέτη. Τον Ιανουάριο, εξάλλου, είχε συναντηθεί μυστικά με τον Ρώσο πρόεδρο στη Μόσχα για να αποσπάσει δάνειο ύψους 10 δισ. ευρώ και ανέθεσε στη Ρωσία συμβόλαια για την κατασκευή δύο νέων αντιδραστήρων στο μοναδικό ουγγρικό πυρηνικό εργοστάσιο, όπως θυμίζει ο Guardian στο ίδιο δημοσίευμα. Επιπλέον, η κυβέρνηση Ορμπάν ανακοίνωσε πρόσφατα ότι προωθεί ρωσική κοινοπραξία για την κατασκευή τμήματος του αγωγού φυσικού αερίου Southstream, το έργο που υποστηρίζεται από τη ρωσική Gazprom για την άντληση αποθεμάτων φυσικού αερίου από τη Μαύρη Θάλασσα και τη μεταφορά του στην Ευρώπη μέσω Βαλκανίων, παρακάμπτοντας την Ουκρανία. Στο σχέδιο όμως αντιτίθενται οι Βρυξέλλες, που πίεσαν ήδη τη Βουλγαρία να μη συμμετάσχει σε αυτό, ενώ σε δύσκολη θέση βρίσκεται και η Σερβία, καθώς διαπραγματεύεται την ένταξή της στην Ε.Ε.
Η αγωνία ότι η Ουγγαρία θα μπορούσε να αποτελέσει Δούρειο Ιππο των Ρώσων στην Ε.Ε. έχει θορυβήσει Ευρωπαίους αλλά και Αμερικανούς. Ενέταξαν μάλιστα σε μαύρη λίστα έξι κυβερνητικούς αξιωματούχους της Ουγγαρίας με την κατηγορία της διαφθοράς, κίνηση πρωτοφανή για χώρα της Ε.Ε. ή του ΝΑΤΟ.
Την ίδια στιγμή, τέλος, που μια σειρά αναλυτών κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για έναν νέο Ψυχρό Πόλεμο, Κίνα και Ρωσία ενισχύουν τη διμερή στρατιωτική τους συνεργασία με την πραγματοποίηση κοινών ναυτικών γυμνασίων σε μια προσπάθεια να αναχαιτίσουν την αμερικανική διείσδυση στην περιοχή της Ασίας και του Ειρηνικού. Στη διάρκεια επίσκεψης στο Πεκίνο, όπου συναντήθηκε με τον Κινέζο ομόλογό του και τον πρωθυπουργό της χώρας, Λι Κεκιάνγκ, ο Ρώσος υπουργός Αμυνας, Σεργκέι Σοΐγκου, ανέφερε πως οι δύο πλευρές «διατύπωσαν τη βαθιά τους ανησυχία για τις αμερικανικές προσπάθειες να αναβαθμίσουν την αμερικανική παρουσία τους στην περιοχή της Ασίας και του Ειρηνικού».
Κατά το CNN, το φλερτ του Πούτιν προς την Πρώτη Κυρία της Κίνας, όταν στη σύνοδο του APEC τής έριξε τρυφερά ένα σάλι στους ώμους, συμβολίζει τις ευρύτερες διαθέσεις του έναντι του Πεκίνου: η Ρωσία προσπαθεί να προσελκύσει την Κίνα, ελπίζοντας ότι η αχανής χώρα θα γίνει ο μεγαλύτερος εισαγωγέας ρωσικού φυσικού αερίου. Μόλις πρόσφατα, Μόσχα και Πεκίνο συνήψαν συμφωνία για μια δεύτερη διαδρομή παροχής ρωσικού φυσικού αερίου προς την Κίνα και μόλις πριν από έξι μήνες οι δύο χώρες είχαν υπογράψει ένα ενεργειακό mega deal ύψους 400 δισ. δολαρίων με ορίζοντα 30ετίας.