Ενας Ουρουγουανός διαπρέπει στο μπάσκετ

Ενας Ουρουγουανός διαπρέπει στο μπάσκετ

4' 33" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ. Στο άκουσμα Ουρουγουανός παίκτης του μπάσκετ, η πρώτη αντίδραση οποιουδήποτε φίλου και γνώστη του αθλήματος, μπορεί να είναι το μειδίαμα. Ωστόσο, στην περίπτωση του Εστεμπάν Μπατίστα, τα… γέλια «κόβονται» άμεσα, όταν ο συμπατριώτης διάσημων ποδοσφαιριστών, σκοράρει κατά βούληση και διαψεύδει κάθε αμφισβητία του. Αυτή ήταν και η εικόνα που έδωσε ο Μπατίστα στο πρώτο επίσημο παιχνίδι του στο ελληνικό Κύπελλο, κόντρα στον Ολυμπιακό, αλλά κυρίως, η ανάλογη συνέχεια και συνέπεια που έχει στις εμφανίσεις του, μέχρι τώρα με τον Παναθηναϊκό. Η μεταγραφή του 31χρονου σέντερ στον εξάκις πρωταθλητή Ευρώπης, αποτελεί το αποκορύφωμα των 13 χρόνων της καριέρας του και των εννέα διαφορετικών ομάδων που έχει παίξει. Με πλήρη αυτογνωσία για τις δυνατότητές του, με απλότητα λόγου και με αγάπη για το μπάσκετ από το οποίο κερδίζει το… μεροκάματό του, ο Ουρουγουανός μίλησε στην «Κ» για τα βήματά του από το Μοντεβιδέο μέχρι την Αθήνα.

– Πώς ασχολήθηκες με το μπάσκετ σε μια άκρως ποδοσφαιρική χώρα; Ηθελες τη διαφορετικότητα από το ποδόσφαιρο;

– Πρώτα απ’ όλα ξεκίνησα να παίζω ποδόσφαιρο γιατί αυτό παίζουν στη χώρα μου. Μεγάλωνα και άρχισα να διαπιστώνω ότι δεν ήμουν τόσο καλός όσο περίμενα. Οι δύο καλύτεροι φίλοι μου, άρχισαν να παίζουν μαζί μου μπάσκετ, επειδή ήμουν ψηλός. Με είδαν στο λεωφορείο και με πήραν στη μεγαλύτερη ομάδα τώρα της Ουρουγουάης… Το όνομά της είναι Welcome κι έχει δυναμική αντίστοιχη του Παναθηναϊκού στη χώρα μου.

– Οταν άρχισες να παίζεις μπάσκετ, πίστευες ότι θα έκανες καριέρα στο ευρωπαϊκό μπάσκετ και θα έφτανες να παίζεις στον Παναθηναϊκό των έξι ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων;

– Στην αρχή δεν ήξερα καν τους κανόνες… Ούτε να σκάσω την μπάλα. Ημουν μεταξύ 15-16 ετών, δεύτερη χρονιά στους Παίδες. Δεν μπορούσα να καταλάβω ότι θα γινόταν το μπάσκετ η ζωή μου. Βήμα προς βήμα όμως έγινε το πάθος μου. Αν μου το έλεγες τότε, ότι θα γίνονταν αυτά που ζω τώρα, θα έλεγα ότι με κοροϊδεύεις. Η αλήθεια είναι ότι ονειρευόμουν να γίνω ποδοσφαιριστής. Επαιζα όλες τις θέσεις, από τερματοφύλακας μέχρι επιθετικός. Ημουν τρελός για το ποδόσφαιρο. Ονειρευόμουν να συναντήσω τα είδωλά μου, όλα ποδοσφαιριστές. Σιγά σιγά όμως έγινε ο νέος στόχος. Δεν μπορούσα να σκεφτώ… μακριά. Επρεπε να το δω διαφορετικά. Μικρές λεπτομέρειες με έκαναν χαρούμενο και με έσπρωχναν για νέους στόχους. Το να προπονηθώ τότε με την πρώτη ομάδα, ήταν σαν να παίζω στους Λέικερς.

«Μου έκαναν πλάκα»

– Οταν οι περισσότεροι συνομήλικοί σου κλωτσούσαν την μπάλα ποδοσφαίρου και εσύ τη χτυπούσες στο έδαφος, πώς ένιωθες; Εκαναν χιούμορ μαζί σου ότι ασχολείσαι με λάθος άθλημα;

– Μου έκαναν πλάκα όταν έπαιζα μπάσκετ γιατί δεν ήξερα πώς παίζεται! Στην αρχή δεν ήξερα. Ημουν ψηλός και γρήγορος. Τίποτε άλλο. Ημουν πολύ… κακός μπασκετμπολίστας.

– Θεωρείς τον εαυτό σου ταλέντο ή προϊόν δουλειάς στην τεχνική ή συνδυασμό και των δύο; Ποια ήταν η καλύτερη συμβουλή προπονητή στον τρόπο παιχνιδιού σου που τηρείς ακόμα;

– Νομίζω ότι δεν είμαι μεγάλο ταλέντο. Δούλεψα και δουλεύω σκληρά. Το ποδόσφαιρο μου έδωσε κάποια στοιχεία, όπως ταχύτητα στα πόδια. Εκανα πολλά σπορ μικρός. Δεν ήμουν… αστέρι, αλλά μου έδωσαν στοιχεία, όπως ταχύτητα και αντίληψη. Δούλεψα σκληρά γιατί άρχισα να παίζω μπάσκετ αργά. Ο προπονητής που μου έμαθε τα βασικά ήταν εκείνος της εφηβικής ομάδας στη Welcome. Ημουν τυχερός γιατί με όσους δούλεψα στα παιδικά και στα εφηβικά τμήματα, με βοήθησαν να πάρω τα βασικά ώστε να βελτιωθώ. Πάντα κοιτούσαν στο μέλλον και όχι άμεσα. Μου έλεγαν να είμαι συγκεντρωμένος. Επρεπε να ταξιδεύω μιάμιση ώρα από το σπίτι μου στο γήπεδο για να προπονηθώ. Με ενθάρρυναν να δουλεύω και να προσπαθώ. Καθημερινά μου έδιναν κίνητρο. Αυτό θα χαρακτήριζα ως συμβουλή, το κίνητρο! Οταν δεν ήμουν στην αποστολή, στενοχωριόμουν όχι επειδή δεν με έβαζε αλλά επειδή θεωρούσα ότι δεν είμαι αρκετά καλός για να παίξω! Ρωτούσα γιατί δεν με έβαζαν… Μου απαντούσαν ότι ακόμα δεν είμαι έτοιμος. Τα σκέφτομαι έπειτα από δέκα χρόνια και αναρωτιέμαι πώς ήθελα να παίξω, αφού δεν ήξερα τίποτα από μπάσκετ.

– Οι κινήσεις σου μέσα στη ρακέτα και όταν παίζεις με πλάτη τον εκάστοτε αντίπαλό σου, μοιάζουν με ατομικό στιλ παιχνιδιού παλαιότερης μόδας…

– Ξέρω ότι δεν πηδάω ψηλά… Ξέρω ότι δεν είμαι πολύ ψηλός για τη θέση, αλλά μπορώ και χρησιμοποιώ το σώμα μου για να παίρνω αβαντάζ. Ξέρω ότι είναι… παλιομοδίτικο. Για μένα είναι πιο εύκολο να παίζω με την επαφή. Ποτέ δεν είχα στο μυαλό μου να είμαι σουτέρ. Πάντα δούλευα σκληρά μέσα στο ζωγραφιστό, αλλά χρειάζονται και σπουδαίοι συμπαίκτες, όπως έχω στον Παναθηναϊκό.

Το όνειρο της Ευρωλίγκας

H κατάκτηση της Ευρωλίγκας με τον Παναθηναϊκό είναι ένας αυτονόητος και συνάμα δύσκολος στόχος για τον Εστεμπάν Μπατίστα που δεν θέλει, όμως, να κάνει… μακρινά «όνειρα».

– Τι θέλεις να γράψει η ιστορία για τον Εστεμπάν Μπατίστα όταν θα φύγεις από την ομάδα;

– Δεν είναι μόνο για μένα. Ολοι οι καινούργιοι παίκτες που βρίσκονται εδώ θέλουν να προσθέσουν ένα ακόμα αστέρι στο σήμα της ομάδας. Είναι ακόμα νωρίς. Εχουμε όνειρο όπως όλοι στην Ευρωλίγκα, όπως θέλουμε να έχουμε επιτυχία στο ελληνικό πρωτάθλημα. Οι παίκτες που μένουν στο μυαλό των φιλάθλων είναι αυτοί που πολεμούν σε κάθε αγώνα για τη νίκη.

– Αν τα καταφέρεις θα ξεπεράσεις σε φήμη και δόξα συμπατριώτες σου, όπως ο Ρεκόμπα και ο Εστογιανόφ που έχουν παίξει στην Ελλάδα ή τους τωρινούς αστέρες, όπως ο Σουάρες, ο Σάντσες;

– Δεν θα περάσω κανέναν ποδοσφαιριστή στην πατρίδα μου, είναι αδύνατον. Θα είμαι, όμως, περήφανος κι ευτυχισμένος. Αυτό είναι το μεγάλο μου κίνητρο. Κάποιοι πιστεύουν ότι είμαι καλός, κάποιοι ότι είμαι κακός. Είναι μεγάλο όνειρο η κατάκτηση της Ευρωλίγκας. Ομως δεν ονειρεύομαι… τόσο μακριά.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή