Ο Σκοτ Γούδερσπουν έχει μία μικρή εταιρεία στη Σκωτία. Το 2008 ζήτησε από τους λογιστές του να ελέγξουν τα βιβλία του ύστερα από μια εξαγορά που είχε κάνει. Οι λογιστές του τον διαβεβαίωσαν ότι δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα με την εξαγορά, αλλά ο Γούδερσπουν επρόκειτο να βρει τον μπελά του με την τράπεζά του. Ο λόγος ήταν ένα δάνειο ύψους περίπου τεσσάρων εκατ. δολαρίων που πήρε από τη Royal Bnk of Scotland.
Η τράπεζα επέμενε να αγοράσει ο Γούδερσπουν ένα προϊόν ασφάλισης που τον προστάτευε από μια αύξηση των μηνιαίων δόσεων σε περίπτωση ανόδου των επιτοκίων. Το ίδιο προϊόν προβλέπει, όμως, επιβάρυνση του πελάτη σε περίπτωση μείωσης των επιτοκίων, και ο Γούδερσπουν υποστηρίζει πως η τράπεζά του δεν τον ενημέρωσε σχετικά. Πιστεύει πως δικαιούται να αποζημιωθεί για ελλιπή πληροφόρηση. Το ίδιο πιστεύουν χιλιάδες άλλοι επιχειρηματίες στη Βρετανία, και η αρμόδια Αρχή της χώρας τους δικαιώνει.
Τώρα, όμως, ο Γούδερσπουν δέχεται νέο πλήγμα: η ρυθμιστική αρχή δεν θα εξετάσει την περίπτωσή του επειδή σήμερα η εταιρεία του είναι πολύ μεγάλη. Η ιστορία του αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα μιας κατηγορίας επιχειρήσεων που επλήγησαν από την κακή συμπεριφορά των τραπεζών και σήμερα αντιμετωπίζουν νέο κύμα προβλημάτων. Οι τράπεζές τους πούλησαν χρηματοπιστωτικά προϊόντα που ελάχιστοι είναι σε θέση να κατανοήσουν. Τώρα οι τράπεζες ισχυρίζονται πως πολλοί από τους πελάτες τους έπρεπε να ήταν καλύτερα ενημερωμένοι. Σκάνδαλα κάθε είδους έχουν ήδη κοστίσει στις τέσσερις μεγαλύτερες τράπεζες της Βρετανίας περισσότερα από 36,5 δισ. στερλίνες, ποσό αντίστοιχο των 57 δισ. δολαρίων, σε πρόστιμα που τους έχουν επιβληθεί από το 2009.
Το 2012 η ρυθμιστική αρχή FCA εντόπισε «σοβαρές ελλείψεις» στον τρόπο με τον οποίο πουλούσαν τα προϊόντα αυτά οι τράπεζες σε μικρές επιχειρήσεις. Εκπόνησε ένα πλαίσιο για την αποζημίωση αυτών των εταιρειών και έδωσε εντολή στις τράπεζες να εξετάσουν τις περιπτώσεις σχεδόν 30.000 ενδεχόμενων θυμάτων τους. Οπως χιλιάδες άλλες επιχειρήσεις, η εταιρεία του Γούδερσπουν απορρίφθηκε ως μη πληρούσα τις προϋποθέσεις για να αποζημιωθεί, καθώς κρίθηκε πολύ μεγάλη ή οικονομικά «σύνθετη» και, επομένως, θα έπρεπε να γνωρίζει τι αγοράζει.
Τα swaps είναι ένα είδος παραγώγων χρηματοπιστωτικών προϊόντων – αυτά που ο Γουόρεν Μπάφετ έχει αποκαλέσει «χρηματοπιστωτικά όπλα μαζικής καταστροφής». Αν και χρησιμοποιούνται τακτικά από μεγάλες επιχειρήσεις, η FCA έχει αποφανθεί πως οι τράπεζες δεν έπρεπε να τα πωλούν σε μικρές επιχειρήσεις που δεν είναι αρκετά σύνθετες για να τα κατανοήσουν. Ετσι, το θέμα του κατά πόσον είναι σύνθετη μια επιχείρηση βρίσκεται στο επίκεντρο της περίπτωσης Γούδερσπουν. Οταν πήρε το δάνειό του, η εταιρεία του ήταν όντως μικρή. Στη συνέχεια, όμως, μεγάλωσε αρκετά και θεωρείται πλέον αρκετά σύνθετη για να αντιλαμβάνεται τα σύνθετα χρηματοπιστωτικά προϊόντα όπως τα swaps. Εν ολίγοις, η ρυθμιστική αρχή συγχέει το μέγεθος με την πολυπλοκότητα.
Τα στελέχη της ρυθμιστικής αρχής υπολογίζουν τις εταιρείες που αγόρασαν αυτά τα προϊόντα σε 13.913, αλλά οι κανονισμοί που διέπουν τις αποζημιώσεις αποκλείουν τις 10.361 από αυτές. Οπως υπογραμμίζουν τα στελέχη της βιομηχανίας παραγώγων, αν ήταν επιλέξιμες για αποζημίωση όλες αυτές οι επιχειρήσεις, τότε οι τράπεζες θα έπρεπε να πληρώσουν πολύ περισσότερα δισ. δολάρια. Οι τράπεζες έχουν προβλέψει για αποζημιώσεις τέτοιων περιπτώσεων συνολικά 4,4 δισ. στερλίνες και μέχρι στιγμής έχουν καταβάλει 1,5 δισ. στερλίνες. Τον Οκτώβριο, η Barclays ανακοίνωσε πως μειώνει τον προϋπολογισμό της για αποζημιώσεις.