Οταν ο υπουργός Δικαιοσύνης Χαράλαμπος Αθανασίου μιλάει για τις πτυχές της επέκτασης του συμφώνου συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια, επιλέγει να προτάξει τη θρησκευτική διάσταση του θέματος: «Δεν είναι απλό το ζήτημα. Η χώρα μας έχει δομές, πρέπει να το δούμε από θρησκευτική άποψη, από πολιτική, από κοινωνική», δήλωσε προχθές σε τηλεοπτική συνέντευξή του. Εχει δίκιο. Αυτό που κυρίως εμποδίζει την κυβέρνηση να υπερβεί την κωλυσιεργία της στο ζήτημα, για την οποία έχει καταδικαστεί επανειλημμένως από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, είναι η αντίδραση της Εκκλησίας. Τουλάχιστον ο υπουργός είναι ειλικρινής. Ή μήπως όχι;
Σύμφωνα με τον κ. Αθανασίου, «η σύμβαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων το απαγορεύει (τον γάμο μεταξύ ομόφυλων). Οταν μιλάει για γάμο μιλάει για άνδρα και γυναίκα», είπε σε προχθεσινή συνέντευξή του και συνέχισε: «Είμαστε μια χώρα η οποία σέβεται τις παραδόσεις, σέβεται τη φύση του ανθρώπου και δεν είναι δυνατόν να επιτραπεί, τουλάχιστον με αυτή την κυβέρνηση και με αυτή την υπουργία, ο γάμος».
Μου έκανε εντύπωση η «απαγόρευση» του γάμου μεταξύ γκέι από τη σύμβαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Εψαξα λοιπόν και βρήκα την πρώτη διάταξη του άρθρου 16 της Διακήρυξης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Λέει χαρακτηριστικά: «Ενήλικοι άνδρες και γυναίκες έχουν εξίσου το δικαίωμα να παντρεύονται και να κάνουν οικογένεια, χωρίς κανέναν περιορισμό με βάση τη φυλή, την εθνικότητα ή τη θρησκεία. Εχουν ίσα δικαιώματα για να παντρευτούν, ως παντρεμένοι αλλά και στη διάλυσή του». Πρώτο συμπέρασμα, δεν υπάρχει απαγόρευση. Δεύτερο συμπέρασμα, δεν αναφέρεται σε γάμο μεταξύ ανδρών και γυναικών. Τρίτο συμπέρασμα, άνδρες και γυναίκες έχουν εξίσου δικαίωμα να παντρεύονται και η έμφαση είναι στο «εξίσου». Τέταρτο συμπέρασμα, η Ελλάδα, κατά τον υπουργό Δικαιοσύνης, σέβεται τη φύση του ανθρώπου, άρα συνάγουμε πως ο κ. Αθανασίου θεωρεί την ομοφυλοφιλία «αφύσικη». Πέμπτο συμπέρασμα, ο σεβασμός στις παραδόσεις δεν επιτρέπει –τουλάχιστον επί των ημερών του– την υιοθέτηση του θεσμού. Το γεγονός ότι βάζει αυτήν τη διευκρίνηση «τουλάχιστον με αυτή την κυβέρνηση και με αυτή την υπουργία» αποδεικνύει ότι και ο ίδιος δεν θεωρεί τόσο παράλογο το αίτημα, απλώς προτιμά να παραπέμψει το θέμα στις ελληνικές καλένδες, σε κάποια ίσως αριστερότερη και πιο ανοιχτόμυαλη κυβέρνηση.
Και όμως, πέρυσι το καλοκαίρι ο Συντηρητικός πρωθυπουργός της Βρετανίας Ντέιβιντ Κάμερον δήλωνε ότι «ο γάμος μεταξύ γκέι είναι ένα επίτευγμα για το οποίο μπορεί να νιώθει περήφανη η χώρα μου». «Υπάρχουν σήμερα αγόρια και κορίτσια στα σχολεία που ανησυχούν ότι θα πέσουν θύματα bullying και φοβούνται ποια γνώμη έχει η κοινωνία γι’ αυτά επειδή είναι γκέι. Κάνοντας αυτήν την αλλαγή, θα συνειδητοποιήσουν πως η Βουλή πιστεύει ότι η αγάπη τους αξίζει όσο οποιουδήποτε άλλου και πως εμείς πιστεύουμε στην ισότητα», έγραφε χαρακτηριστικά σε άρθρο του ο Κάμερον.