Κυκλαδίτικο ήλιο και άρωμα Αιγαίου Πελάγους διαθέτει το ελληνικό βόλεϊ. Σε έναν από τους δημοφιλέστερους τουριστικούς προορισμούς της χώρας, τις Κυκλάδες, οι κάτοικοί τους μπορεί το καλοκαίρι να ασχολούνται με τον τουρισμό αλλά τις άλλες εποχές κάποια από τα έσοδα της θερινής περιόδου επενδύονται στον αθλητισμό και ειδικότερα στο βόλεϊ. Σαντορίνη, Νάξος και Σύρος έχουν ομάδες στα «σαλόνια» της ελληνικής πετοσφαίρισης και ο Α.Ο. Θήρας, ο Πανναξιακός και ο Φοίνικας αποτελούν τα «καμάρια» των νησιωτών. Στους εντός έδρας αγώνες τους τα στάδια είναι γεμάτα και ένα μεγάλο μέρος από τα έξοδα καλύπτεται από τα εισιτήρια.
Πριν από λίγες ημέρες, ο Πανναξιακός νίκησε την ελβετική Νοσατέλ και, τώρα, οι αθλήτριές του «φλερτάρουν» με την πρόκριση στους «16» του Τσάλεντζ Καπ. «Είναι η δεύτερη χρονιά που βρισκόμαστε στην Α1. Πριν από 3-4 χρόνια, κάποιοι παράγοντες, αποφάσισαν να γίνει κάτι καλύτερο για το βόλεϊ του νησιού. Με τη βοήθεια και του κόσμου έγιναν κάποιες μεταγραφές, ανεβήκαμε στην Α2 και ύστερα η ομάδα ενισχύθηκε για να μπορέσει να παίξει στην Α1. Πέρσι κάναμε μία υπέρβαση και βρεθήκαμε στην πρώτη πεντάδα του ελληνικού βόλεϊ. Κάποιοι σύλλογοι δεν δήλωσαν συμμετοχή στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και έτσι αποφασίσαμε να παίξουμε στην Ευρώπη, κάτι που μας κόστισε αρκετά αλλά το “ταξίδι” στο όνειρο είναι ωραίο» δήλωσε στην «Κ» ο πρόεδρος του Πανναξιακού, Γιώργος Γιαννάκης.
Αρκετά ναυτικά μίλια πιο μακριά, η πανέμορφη Σαντορίνη, εκτός από τα μοναδικά της τοπία, έχει να υπερηφανεύεται και για τη ομάδα της στο βόλεϊ. Είναι «νεοφώτιστη» στην Α1 αλλά βρίσκεται στην 5η θέση του βαθμολογικού πίνακα αφήνοντας πίσω της συλλόγους με μεγάλη ιστορία στη γυναικεία πετοσφαίριση, όπως το Μαρκόπουλο και ο Ηρακλής. Προπονήτριά της είναι η Ελένη Μεμετζή, η οποία ύστερα από πολλά χρόνια καριέρας ως αθλήτρια και με περισσότερες από 150 συμμετοχές στην εθνική βρήκε τη δική της «Ιθάκη» στο «νησί του ηφαιστείου». «Εψαχνα για κάτι διαφορετικό και το 2012 απάντησα θετικά στην πρόταση για να αγωνιστώ στον σύλλογο της Θήρας. Αρχικά έπαιζα και, στη συνέχεια, προπονούσα την ομάδα. Ανεβήκαμε στην Α2 και τώρα στην Α1. Ο αρχικός μας στόχος ήταν η παραμονή και η εξάδα αλλά όσο παίζουμε τόσο… μας ανοίγει η όρεξη», τονίζει η παλιά διεθνής.
Εμπειρη ομάδα με πολυετή παρουσία στην Α1 ανδρών είναι ο Φοίνικας Σύρου. Το «πειρατικό», στο παρελθόν, διεκδίκησε τρόπαια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό αλλά, τώρα, τους ενδιαφέρει μόνο η διάρκεια συμμετοχής στην Α1 γιατί, όπως μας λέει ο εκπρόσωπος του Φοίνικα στη Λίγκα, Γιώργος Λεονταρίτης το «σύστημα» δεν επιτρέπει σε έναν ανδρικό σύλλογο της επαρχίας να κατακτήσει τίτλο: «Η πρώτη ομάδα των Κυκλάδων που άρχισε να πρωταγωνιστεί ήταν ο Φοίνικας. Η προσπάθεια άρχισε από το 1990 και το 2008 ανεβήκαμε στην Α1. Τα τελευταία χρόνια πήραμε μέρος σε αρκετούς τελικούς αλλά εφέτος αποφασίσαμε να μην κάνουμε πρωταθλητισμό γιατί είδαμε ότι δεν υπάρχει περίπτωση κάποια επαρχιακή ομάδα να κατακτήσει πρωτάθλημα ή κύπελλο. Γίνονται πολλές αδικίες. Η μόνη περίπτωση για να κατακτήσει τίτλο ένας σύλλογος από επαρχία είναι να βρεθούν αντιμέτωποι σε τελικό… δύο σύλλογοι από επαρχία. Επίσης, οι συνθήκες για έναν νησιώτικο σύλλογο είναι αντίξοες. Εμείς, όπου και να πάμε, έχουμε δύο επιπλέον διανυκτερεύσεις. Αυτό, εκτός από τα έξοδα, κουράζει τους αθλητές και τους αφήνει πίσω αγωνιστικά. Τον χειμώνα, στα ταξίδια μας από τη Σύρο στην Αθήνα, πολλές φορές, η θάλασσα είναι φουρτουνιασμένη. Κάποιοι παίκτες δεν είναι συνηθισμένοι και εξαντλούνται από την ταλαιπωρία».
Τα προβλήματα για τις κυκλαδίτικες ομάδες είναι πολλά. Εκτός από τις… φουρτούνες και τα μποφόρ, τα έξοδά τους είναι διπλάσια από τις αντίστοιχες… στεριανές. Πώς τα βγάζουν πέρα; Με την αγάπη και τη στήριξη από τους κατοίκους των νησιών, μας απαντούν. «Εδώ οι άνθρωποι μας παρέχουν τα πάντα. Σε κάθε παιχνίδι μας υπάρχουν περισσότεροι από 1.000 φίλαθλοι. Ολο το νησί ζει για την ομάδα. Πρόκειται για πρωτόγνωρο συναίσθημα και θα ήθελα να τους ευχαριστήσω γι’ αυτό. Η κοινωνία είναι μικρή και υπάρχουν αρκετοί χορηγοί στην προσπάθειά μας. Ενα εστιατόριο μας προσφέρει φαγητό, κάποιοι ξενοδόχοι τη διαμονή κ.λπ. Σε καμιά περιοχή της Ελλάδος δεν υπάρχουν τόσοι χορηγοί» μας λέει η Ελένη Μεμετζή και ο πρόεδρος του Πανναξιακού συμπληρώνει: «Θα έπρεπε να δείτε πόσο ενθουσιασμένοι είναι οι κάτοικοι της Νάξου για τη συμμετοχή μας στα ευρωπαϊκά παιχνίδια. Ο κόσμος έχει αγοράσει πολλά διαρκείας. Εφέτος ο τουρισμός πήγε πολύ καλά και, έτσι, οι χορηγοί μας μπορούν να μας βοηθήσουν να… συντηρήσουμε το όνειρο».
Μεγάλη είναι και η αγάπη των κατοίκων της Σύρου για τον Φοίνικα. «Εχουμε τα περισσότερα διαρκείας από όλες τις ομάδες της Α1 ανδρών. Μας στηρίζει και η τοπική αγορά. Αποφασίσαμε να μην κάνουμε πρωταθλητισμό και να δημιουργήσουμε μία ομάδα διαχρονική στην Α1 με νέα παιδιά. Αυτή τη χρονιά στην πρώτη ομάδα έχουμε τέσσερις αθλητές από τη Σύρο. Υπάρχει και το γυναικείο τμήμα αλλά είναι πολλά τα έξοδα για να συντηρηθούν δύο ομάδες και, έτσι, αγωνίζεται στο τοπικό. Ιδιαίτερη σημασία δίνουμε στις ακαδημίες. Διαθέτουμε πολλά νέα παιδιά και έχουμε πάρει για προπονητή τον Ακη Χατζηαντωνίου που κάνει εκπληκτική δουλειά», υπογραμμίζει ο Γιώργος Λεονταρίτης.
Και στις τρεις νησιώτικες ομάδες οι αθλητές και οι αθλήτριές τους πρέπει να φύγουν από τα αστικά κέντρα και να μετακομίσουν στα νησιά. Αυτό αποτελεί ακόμη ένα πρόβλημα στο οποίο δίνει… λύση και η οικονομική κρίση. «Είμαι χρόνια στον χώρο και όλες οι αθλήτριες με ξέρουν και μου έχουν εμπιστοσύνη. Τους εγγυήθηκα ότι θα πληρώνονται. Οταν έπαιζα έχασα πολλά χρήματα γιατί κάποιοι παράγοντες δεν κράτησαν τις υποσχέσεις τους. Εδώ τα κορίτσια γνωρίζουν ότι θα έχουν διαμονή, διατροφή και, φυσικά, τον μισθό τους όταν σε άλλους συλλόγους υπάρχουν προβλήματα εξαιτίας της οικονομικής κρίσης. Οπότε γιατί να μην έρθουν;» μας λέει η Ελένη Μεμετζή, ενώ όταν τη ρωτάμε για τη δική της ηθική ανταμοιβή μας απαντάει χωρίς δισταγμό: «Οι κάτοικοι της Σαντορίνης αναγνωρίζουν αυτό που κάνουμε και μας το δείχνουν καθημερινά».