Αποψη: Κρίση στρατηγικής συνείδησης το μείζον πολιτικό πρόβλημα

Αποψη: Κρίση στρατηγικής συνείδησης το μείζον πολιτικό πρόβλημα

2' 16" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

​​Οπως η κρίση στην Ελλάδα, που επί χρόνια τώρα γονατίζει τον τόπο, είναι ουσιαστικά κρίση ενός πολιτικού – κοινωνικού συστήματος και λιγότερο κρίση οικονομική (ως αιτία των πραγμάτων), έτσι και στην Ευρώπη η κρίση σήμερα είναι πρωτίστως πολιτική και λιγότερο όλα τα υπόλοιπα. Αυτό επιβεβαιώνουν τα γεγονότα και μάλιστα με δραματικό τρόπο, τόσο όσον αφορά τις εγχώριες πολιτικές εξελίξεις, όσο όμως και όσον αφορά τα τεκταινόμενα στη Γηραιά Ηπειρο και τα πολιτικά κέντρα των ευρωπαϊκών αποφάσεων. Η παντελής έλλειψη συνεννόησης και συνεργασίας, για παράδειγμα, αποτελεί ένα πρώτο πολύ χαρακτηριστικό στοιχείο.

Η κρίση στην Ευρώπη πράγματι είναι βαθιά πολιτική. Το γεγονός και μόνο ότι, έξι χρόνια τώρα, μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, η Ευρώπη δεν μπορεί να βρει διέξοδο και άμεση προοπτική για την ανάκαμψη, αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Οι επενδύσεις περιορίζονται, οι δουλειές μειώνονται, οι οικονομικές αξίες υποβαθμίζονται (ειδικά στον Νότο) και η ανεργία αυξάνεται. Η Ευρώπη βρίσκεται σε μια κρίση βαθιά και πολυεπίπεδη. Σε κρίση αντιπροσώπευσης μεταξύ των Ευρωπαίων πολιτών και των πολιτικών ηγεσιών τους, σε κρίση των παραδοσιακών κομμάτων και αντιλήψεων από τη μία και των νέων αναγκών που επιβάλλει η παγκοσμιοποίηση από την άλλη, σε κρίση μεταξύ των εθνικών κρατών ή των εθνικών σκοπιμοτήτων των κομμάτων και των υπερεθνικού χαρακτήρα αποφάσεων που επιβάλλουν η ενοποίηση και το ενιαίο νόμισμα, καθώς επίσης και σε κρίση κατανόησης και συνεργασίας μεταξύ των ίδιων των μελών–εταίρων εντός της νομισματικής ένωσης. Η διαιώνιση της αντίθεσης, για παράδειγμα, μεταξύ των χωρών-δανειστών και των χωρών-οφειλετών ή η διάλυση του άλλοτε εξισορροπητικού γαλλογερμανικού άξονα αποτελούν εξαιρετικά χαρακτηριστικές περιπτώσεις του πολιτικού προβλήματος που συζητάμε.

Η έλλειψη ουσιαστικής πολιτικής συνεργασίας μεταξύ των κρατών-μελών, με βάση τα πανευρωπαϊκά κοινά συμφέροντα, αναδεικνύεται σήμερα στο κορυφαίο ίσως των ζητημάτων για την περαιτέρω εξέλιξη και προοπτική της Ευρώπης. Η Γερμανία, η οποία είναι η μεγαλύτερη όλων των εταίρων χώρα και η ισχυρότερη μεταξύ των ευρωπαϊκών οικονομιών, λειτουργεί αναμφίβολα ως κακός και όχι ως καλός ηγεμόνας.

Προτάσσει και εν πολλοίς επιβάλλει πολιτικές που εξυπηρετούν πρόσκαιρα τα στενά εθνικά της συμφέροντα, υποβαθμίζοντας τα συμφέροντα των υπόλοιπων μελών-χωρών, σε μια εντελώς αλληλοεξαρτώμενη και αλληλοεπηρεαζόμενη Ευρώπη, ως κοινότητα και οικονομία. Αυτή η λογική περισσότερο απορρυθμίζει και απομακρύνει την ανάκαμψη και λιγότερο εμβαθύνει την πολιτική της ενοποίησης και της ευρωπαϊκής συνοχής. Συνιστά μια μεγάλη απειλή.

Σε κάθε περίπτωση, μια πανευρωπαϊκή ανοικτή οικονομία, με ενιαίο νόμισμα, δεν μπορεί να αναπτυχθεί από πολιτικά συστήματα που σκέφτονται και ενεργούν με αποκλειστικά εθνικούς σκοπούς ή σκοπιμότητες. Αυτό αποτελεί βασική ατέλεια της νομισματικής ένωσης, όπως έως τώρα έχει δομηθεί, αλλά και τρομακτική ανικανότητα των πολιτικών συστημάτων της Ευρώπης να το ξεπεράσουν. Αυτό πληρώνουμε έξι χρόνια τώρα. Μεγάλες πολιτικές αδυναμίες. Μια βαθιά πολιτική κρίση, μια κρίση στρατηγικής συνείδησης. Είτε μιλάμε για τις ηγεσίες των κρατών-μελών είτε για τις ηγεσίες των πολιτικών κομμάτων της Ευρώπης.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή