Οι ανασκαφές στις Μυκήνες
Κύριε διευθυντά
Σχετικά με το άρθρο της κ. Κακαουνάκη «Η Αμφίπολη, οι χορηγοί και η κρίση», που δημοσιεύτηκε στην «Κ» της 30/11/2014, θα ήθελα να επισημάνω τα εξής για την ενημέρωσή σας: Η κ. Ιφιγένεια Τουρναβίτου, καθηγήτρια Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, δεν «έφερε στο φως έναν νέο οικισμό έξω από τα ανάκτορα των Μυκηνών». Η κ. Τουρναβίτου ανέσκαψε για λογαριασμό της Αρχαιολογικής Εταιρείας και υπό την καθοδήγηση του καθηγητή Ιακωβίδη τη λεγόμενη Ανατολική Οικία έξω από την ακρόπολη των Μυκηνών. Την οικία αυτή είχε μερικώς ανασκάψει την περίοδο 1962-1966 ο έφορος Αρχαιοτήτων Νικόλαος Βερδελής, ο οποίος πέθανε πριν ολοκληρώσει το έργο του. Η ανασκαφή της κ. Τουρναβίτου έχει ήδη περατωθεί και αναμένεται η δημοσίευση. Συμπληρωματικά αναφέρω ότι στις Μυκήνες η Αρχαιολογική Εταιρεία διεξάγει ανασκαφές από το 1847 με πρώτο ανασκαφέα τον Κυριακό Πιττάκη και στη συνέχεια με διάσημους αρχαιολόγους όπως τον Ερρίκο Σλήμαν, τον Χρήστο Τσούντα, τον Γιάννη Παπαδημητρίου, τον Γιώργο Μυλωνά και, τελευταία, τον Σπύρο Ιακωβίδη. Ολοι αυτοί μελέτησαν με υποδειγματικό τρόπο και ανέδειξαν τον σπουδαιότατο αυτόν ιστορικό χώρο.
Ντορα Βασιλικου – Αρχαιολόγος, Μέλος του Δ.Σ. της Αρχαιολογικής Εταιρείας
Οι «νέες» ταυτότητες
Κύριε διευθυντά
Eχοντας ζήσει τα περισσότερα χρόνια μου στο εξωτερικό δεν αισθάνθηκα ποτέ την ανάγκη να βγάλω νέα ταυτότητα προκειμένου να αντικαταστήσω εκείνη που είχα από τα μαθητικά μου χρόνια. Τώρα όμως που επέστρεψα στην πατρίδα, πληροφορήθηκα με ευχαρίστηση σχετική ανακοίνωση των συναρμοδίων υπουργείων ότι κυκλοφορεί πλέον η νέου τύπου ταυτότητα, η οποία θα εκδίδεται μέσα σε λίγα λεπτά και με ελάχιστη ταλαιπωρία για τον πολίτη. Eσπευσα λοιπόν και εγώ να επωφεληθώ από την ευεργετική αυτή εξέλιξη.
Πράγματι, πηγαίνοντας στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής μου ενημερώθηκα από τους ευγενέστατους και εξυπηρετικότατους αρμοδίους ότι η ταυτότητα εκδίδεται σχεδόν αμέσως και με συνοπτικές διαδικασίες. Παράλληλα, όμως, διαπίστωσα με θλίψη ότι το καινούργιο αυτό δελτίο είναι τεχνολογικά περίπου ίδιο με εκείνο που είχα ήδη στην τσέπη μου με ημερομηνία έκδοσης κάπου το σωτήριο έτος 1965! Δηλαδή με τη φωτογραφία που τοποθετεί με κόλλα ο αστυνομικός, ενώ ακολουθεί η γνωστή επιτόπου πλαστικοποίηση.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη, τη σημερινή εποχή της τεχνολογίας αλλά και της τρομοκρατίας, είναι εντελώς απαράδεκτο να εκδίδεται με τον τρόπο αυτό ένα τόσο σοβαρό δημόσιο έγγραφο. Κυρίως δε εάν ληφθεί υπόψη ότι πολλοί συμπατριώτες μας χρησιμοποιούν το Δελτίο Ταυτότητος για να ταξιδέψουν και ενίοτε για να εγκατασταθούν σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Eνωσης.
Το τελευταίο μου πόστο ήταν στην πρεσβεία μας στην Ολλανδία και θυμάμαι ότι το προξενικό γραφείο δεχόταν συνεχή παράπονα τόσο από το Διεθνές Αεροδρόμιο του Aμστερνταμ, αλλά και από πολλούς δήμους και κοινότητες σε όλη τη χώρα, για τις ταυτότητες αυτές, ενώ πάμπολλα ήταν και τα κρούσματα παραχάραξης που μας είχαν αναφερθεί.
Είναι γεγονός ότι έπειτα από πολλές δεκαετίες η χώρα μας κατάφερε επιτέλους να εκδώσει «state of the art» διαβατήριο, με το οποίο μπορούμε να ταξιδεύουμε πια χωρίς θεώρηση στην Αμερική. Εφόσον λοιπόν διαθέτουμε την απαραίτητη τελευταία τεχνολογία, ειλικρινά αδυνατώ να κατανοήσω για ποιο λόγο αυτή δεν εφαρμόζεται στις «νέες» αυτές ταυτότητες, οι οποίες στην πραγματικότητα είναι παμπάλαιες, δυσνόητες για τους ξένους, ενώ τα στοιχεία τους μπορούν εύκολα να αλλοιωθούν με λίαν επικίνδυνες ασφαλώς συνέπειες.
Ιωαννης Ε. Οικονομιδης – πρέσβης ε.τ.
Εθνικός κίνδυνος
Κύριε διευθυντά
Σε άρθρο του στο φύλλο της «Κ» της 21.11.2014 ο πρώην υπουργός κ. Ανδρ. Ανδριανόπουλος αναφέρεται στη «δίχως έλεγχο μεγάλη εισροή μεταναστών στη χώρα και στην αλλοίωση της εθνολογικής βάσης της κοινωνίας».
Αν στο θέμα της εισροής μεταναστών προστεθεί το θέμα της υπογεννητικότητας των σύγχρονων Eλλήνων, η οποία θα επιδεινωθεί λόγω της οικονομικής κρίσης, σε άκρα αντίθεση με την υπεργεννητικότητα των μεταναστών, δημιουργούν θέμα υπάρξεως του κράτους μας ως ελληνικού.
Αυτό δεν είναι υπερβολή. Μία μαθηματική προβολή με τα υπάρχοντα στοιχεία μεταβολών σε συνδυασμό με τις διαφαινόμενες προοπτικές μπορεί να δείξει του λόγου το αληθές. Και με την κρίση σε Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική το πρόβλημα θα διογκούται, ενώ αντίστροφα τα άνεργα ελληνόπουλα, άξιοι επιστήμονες, φεύγουν, λόγω της δικής μας οικονομικής κρίσης, στο εξωτερικό εις αναζήτησιν καλύτερης τύχης. Από την άλλη πλευρά, η Τουρκία έφθασε τα 75 εκατομμύρια κατοίκους και φυγουράρει ως μεγάλη δύναμη (είναι μέλος του G20) και επηρεάζει τις διεθνείς σχέσεις εις βάρος μας.
Κατόπιν των ως άνω σκέπτομαι ότι κάποια μέρα θα ξυπνήσουν τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας και θα συνειδητοποιήσουν ότι θα αποτελούν μειονότητα στην ίδια την πατρίδα τους! Αλλά θα είναι αργά.
Και τότε θα ψάξουν να δουν τι έκαναν οι εθνοπατέρες μας και παραδόθηκε η χώρα μας στους ξένους. Ακούει τώρα κανείς ώστε να προλάβουμε το κακό; Το αντίθετο βλέπω. Αλήθεια, το γεγονός ότι έφθασε η πατρίδα μας στην οικονομική υποδούλωση (η χειρότερη μορφή υποδούλωσης), τον κατεξευτελισμό και την παράδοση κυριαρχικών δικαιωμάτων μας και οι συμπολίτες μας σε αυτοκτονίες, οφείλεται σε κάποιους κυβερνώντες της μεταπολίτευσης. Ομως, δεν ακούω για κάποιο ειδικό δικαστήριο, παρότι προεκλογικά υπήρξαν υποσχέσεις. Πάνω απ’ όλα το πολιτικό κόστος. Αιωνία Ελλάς!
Δημητρης Βανδωρος- Νέα Ερυθραία
Μεταρρυθμίσεις
Κύριε διευθυντά
Επιτρέψτε μου την παρακάτω απορία: στο ίδιο φύλλο και την ίδια σελίδα της έγκριτης εφημερίδας σας, δημοσιεύονται δύο διαφορετικές εκτιμήσεις περί μεταρρυθμίσεων. (Τετάρτη, 10 Δεκ., σ. 11).
Ο αρθρογράφος κ. Πάσχος Μανδραβέλης κακίζει την κυβέρνηση γιατί «αν ξόδευε τη μισή ενέργεια εκείνης που αφιέρωσε για να βρει τους 180 και έπειθε τους δικούς της βουλευτές για το αναγκαίο των μεταρρυθμίσεων, σήμερα όλα θα ήταν διαφορετικά».
Χιαστί και δεξιά παρακάτω η ανταποκρίτριά σας στην Ουάσιγκτον, κ. Κατερίνα Σώκου, μας πληροφορεί πως η Ελλάδα «έκανε πέρυσι τις περισσότερες μεταρρυθμίσεις στον κόσμο», κατά τα λεγόμενα της Παγκόσμιας Τράπεζας.
Υπό την πίεση των δανειστών υποχρεώθηκε η Ελλάδα να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις. Αυτές του 2013 δεν προσμετρώνται στο 12μηνο του ’14; Και αν τον ένα χρόνο κάναμε «εύκολες» ας πούμε μεταρρυθμίσεις, πρέπει να ξεχάσαμε τις μεταρρυθμιστικές προσπάθειες τον επόμενο χρόνο όταν οι αντιστάσεις για τις «δύσκολες» φρέναραν, πιθανώς, τις προσπάθειες; Τι είναι οι λεγόμενες μεταρρυθμίσεις; Τραχανάς που βράζει και γίνεται στο πι και φι;
Ανάλογη διχοστασία υπήρξε προηγουμένως στην εφημερίδα σας στην περίπτωση της διαχείρισης των αεροδρομίων. Ενώ ο οικονομικός συντάκτης κ. Βαγγέλης Μανδραβέλης χαρακτήρισε «κελεπούρι» για την κυβέρνηση τη συμφωνία ανάθεσης, ο σχολιογράφος σας κ. Νίκος Ξυδάκης την περιέγραψε ως «ξεπούλημα».
Αρεστές, οι διαφωνίες μεταξύ συναδέλφων δημοσιογράφων στους κόλπους μιας εφημερίδας, αλλά όλοι εμείς οι αναγνώστες δεν πρέπει να έχουμε μια ξεκάθαρη γνώμη για το τι είναι, επιτέλους, το καλό και πρέπον για την πατρίδα μας;
Μαριος Καλφογλου – Μάδαινα Μεσσηνίας
Υποτίμηση αντικειμενικών αξιών
Κύριε διευθυντά
Το θέμα της μειώσεως της αντικειμενικής αξίας των ακινήτων αποτελεί μέγα εθνικό ζήτημα με πολύ ευρύτερες διαστάσεις από τις πρόσκαιρες οικονομικές συνέπειες τις οποίες θα έχει.
Η σχεδιαζόμενη, και διατασσόμενη δυστυχώς και από το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας, μείωση των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων αποτελεί μία απαράδεκτη υποβάθμιση της γης μας και της πατρίδας μας, που θα δώσει έτσι την ευκαιρία στους διεθνείς επιβουλευτές, ακόμα και στους εχθρούς μας, να την κατακτήσουν αγοράζοντάς την σε εξευτελιστική τιμή, και πετυχαίνοντας έτσι αυτό που για τόσους αιώνες δεν κατάφεραν με τα όπλα οι πρόγονοί τους.
Ο λόγος που επικαλούνται όσοι υποστηρίζουν τη μείωση των αντικειμενικών αξιών, είναι ότι έτσι θα μειωθεί η, πράγματι ληστρική και αντισυνταγματική, υπερφορολόγηση της ακίνητης περιουσίας, η οποία στην ουσία αποτελεί δήμευσή της.
Oμως το ίδιο αποτέλεσμα μπορεί, και πρέπει να επιτευχθεί όχι με τη μείωση των αντικειμενικών αξιών, αλλά με τη μείωση και τη δικαιότερη κατανομή των παράλογων φορολογικών συντελεστών.
Αυτό το τόσο απλό πράγμα δεν το σκέφτηκε κανείς από τους «εγκέφαλους» του υπουργείου Οικονομικών ή μήπως ο σκοπός τους είναι πράγματι να υποβαθμίσουν την αξία της γης, ώστε να την καταστήσουν λεία των ξένων και ντόπιων κεφαλαιούχων; Και καλά αυτοί που, ούτως ή άλλως, μας έχουν καταστρέψει οικονομικά, αλλά οι ανώτατοι δικαστές δεν μπορούσαν ούτε αυτοί να σκεφτούν την εναλλακτική αυτή λύση;
Θα πρέπει λοιπόν να εγκαταλειφθεί κάθε ιδέα μειώσεως των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων, οι οποίες είναι στην πραγματικότητα εξαιρετικά χαμηλές σε σχέση με την πραγματική αξία της γης μας, και να αναπροσαρμοστούν και γίνουν δικαιότεροι οι πάσης φύσεως συντελεστές φορολόγησής τους. Το μέτρο αυτό θα προστατέψει και τους ιδιοκτήτες που έχουν στεγαστικά δάνεια, γιατί σε περίπτωση πλειστηριασμού δεν θα μπορούν οι τράπεζες να τα εκπλειστηριάζουν «για ένα κομμάτι ψωμί», και εάν θέλουν να τα αποκτήσουν θα πρέπει να πληρώσουν ή να συμψηφίσουν τα δάνεια τουλάχιστον με την αντικειμενική τιμή, με βάση την οποία άλλωστε έδωσαν και τα δάνεια.
Και προφανώς καμία τρόικα δεν θα μπορεί να έχει αντίρρηση, αφού επιτυγχάνεται το ίδιο δημοσιονομικό αποτέλεσμα.
Ι. Κουλουρης