Προεδρικές εκλογές από το 1974 ώς το 2014, για την «Καθημερινή», από το δημοσιογραφικό θεωρείο της Βουλής

Προεδρικές εκλογές από το 1974 ώς το 2014, για την «Καθημερινή», από το δημοσιογραφικό θεωρείο της Βουλής

4' 2" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Είναι μερικοί που μπορούν να ισχυριστούν ότι έχουν παρακολουθήσει από ψηλά –και όχι αφ’ υψηλού– σημαντικές στιγμές της νεότερης ελληνικής ιστορίας, όπως είναι οι Προεδρικές εκλογές. Μετά τη διευκρίνιση ότι τις είδαν από ψηλά, από το δημοσιογραφικό δηλαδή θεωρείο της Βουλής, μπορούμε να δώσουμε τη συνέχεια. Ενας από αυτούς είναι και ο Τήλεφος της «Καθημερινής» που υπογράφει, μαζί με τον υπεύθυνο συντάκτη της στήλης, τις ειδήσεις της επικαιρότητας, σε καθημερινή βάση. Εν όψει της αποψινής πρώτης ψηφοφορίας από τις τρεις συνολικά προβλεπόμενες, με ονομαστική ψηφοφορία των 300 βουλευτών –«Ναι» και «Παρών»– ώσπου να εκλεγεί Πρόεδρος από την παρούσα Βουλή, με 180 ψήφους στην τρίτη ψηφοφορία, ας δούμε τις προσωπικότητες που εξελέγησαν Πρόεδροι και που κρατούν τη δική τους θέση στη νεότερη ιστορία της Ελλάδος, ο καθένας αναλόγως της προσφοράς του.

Λοιπόν, από το 1974, όταν με το δημοψήφισμα καταργήθηκε η βασιλεία και εγκαθιδρύθηκε η αβασίλευτη δημοκρατία, πρώτος προσωρινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας εξελέγη από τη Βουλή με 206 ψήφους ο Μιχαήλ Στασινόπουλος, νομικός –διετέλεσε πρόεδρος του Συμβουλίου Επικρατείας–, ακαδημαϊκός και συγγραφέας. Στην ορκωμοσία τον συνόδευαν οι δύο ωραίες νεότατες κόρες του. Με το νέο Σύνταγμα το 1975 εξελέγη Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με ψήφους 210 της Ν.Δ., που είχε 215 έδρες στο Κοινοβούλιο, ο Κωνσταντίνος Τσάτσος, νομικός, καθηγητής της Φιλοσοφίας του Δικαίου στη Νομική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών, Ακαδημαϊκός και πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών. Διετέλεσε υπουργός σε πολλές κυβερνήσεις από το 1945 όταν ανέλαβε πολιτική δράση, και ήταν στενός συνεργάτης του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Βουλευτής βγήκε για πρώτη φορά το 1946, το 1949 έγινε υπουργός Παιδείας και οργάνωσε την Εθνική Πινακοθήκη. Τον διαδέχθηκε το 1980 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, αφού πρώτα παραιτήθηκε από την πρωθυπουργία, που πέρασε στον Γεώργιο Ράλλη. Τρεις ψηφοφορίες πραγματοποιήθηκαν, με 179 ψήφους η πρώτη, 181 η δεύτερη και 183 η τρίτη. Το ΠΑΣΟΚ απείχε και στις τρεις ψηφοφορίες, το ΚΚΕ ψήφισε λευκό, η ΕΔΗΚ είχε βουλευτές που ψήφισαν άλλοι «υπέρ» και άλλοι «κατά», η εθνική παράταξη ψήφισε «υπέρ».

Λευκοί και γαλάζιοι φάκελοι…

Η διαδικασία εκλογής Προέδρου του 1985 έχει καταγραφεί ως η πλέον επεισοδιακή με τους λευκούς και μπλε φακέλους της ψηφοφορίας, για να μη φαίνεται στους έγχρωμους φακέλους τι ψηφίζει ο καθένας! Η αντιπολίτευση αντέδρασε έντονα και ο βουλευτής Ιωαννίνων της Ν.Δ. Ελευθέριος Καλογιάννης άρπαξε την κάλπη και ήθελε να την βγάλει έξω από την αίθουσα της Ολομέλειας –επονομασθείς και… Καλπογιάννης–, ο προεδρεύων αντιπρόεδρος Μιχαήλ Στεφανίδης απάντησε στις διαμαρτυρίες για παραβίαση της μυστικής ψηφοφορίας ότι «το Σύνταγμα απαιτεί τα ψηφοδέλτια να είναι ομοιόμορφα αλλά όχι ομοιόχρωμα». Ακολούθησε σάλος στην αίθουσα αλλά, τελικά, με την τρίτη ψηφοφορία ο προταθείς από τον πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου, για υποψήφιος Πρόεδρος αντί του Κ. Καραμανλή, Αρεοπαγίτης Χρήστος Σαρτζετάκης εξελέγη με 180 ψήφους, την οριακή απαιτούμενη ψηφοφορία. Τον Σαρτζετάκη διαδέχθηκε το 1990 στο προεδρικό αξίωμα, για δεύτερη θητεία, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής με 153 ψήφους στην πέμπτη ψηφοφορία, ενώ είχε πραγματοποιηθεί διάλυση της Βουλής, λόγω της αποτυχίας να εκλέξει σε τρεις ψηφοφορίες Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Πανηγυρική με παλλαϊκή υποδοχή υπήρξε η επιστροφή στο Προεδρικό Μέγαρο του Κωνσταντίνου Καραμανλή, με πρώτο κόμμα τη Νέα Δημοκρατία και πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη… Ολα αυτά σαν σε κινηματογραφική ταινία από το δημοσιογραφικό θεωρείο της Βουλής. Οποιος τα παρακολούθησε στα νιάτα του, και είναι σε ενεργό δημοσιογραφία, γνωρίζει καλά ότι πρέπει να είναι έτοιμος για όλα. Επόμενοι Πρόεδροι Δημοκρατίας εξελέγησαν από τη Βουλή ομαλά, στις 5 Μαΐου 2000, ο κ. Κωστής Στεφανόπουλος με επανεκλογή και για δεύτερη θητεία, ενώ στις 12 Μαρτίου 2005 εξελέγη ο κ. Κάρολος Παπούλιας, που διανύει τώρα τη δεύτερη θητεία του ώς τον Μάρτιο του 2015.

Για την Ιστορία, Πρώτος Πρόεδρος της Β΄ Ελληνικής Δημοκρατίας ήταν ο πρώην Αντιβασιλέας της Ελλάδος, ναύαρχος Παύλος Κουντουριώτης, για δύο περιόδους, μάλιστα από τον Μάρτιο του 1921 ώς τον Μάρτιο του 1926 και 4 Ιουνίου 1929 ώς τον Δεκέμβριο 1929, όταν παραιτήθηκε για λόγους υγείας. Η διάρκεια της θητείας τού εκάστοτε Προέδρου είναι πέντε χρόνια και μπορεί να ανανεωθεί για δεύτερη φορά, η δε προσφώνηση είναι «Εξοχότατε κύριε Πρόεδρε». Σήμερα ώρα 7 μ.μ. στην αίθουσα Ολομέλειας της Βουλής των Ελλήνων οι 300 που επιλέξαμε εμείς, θα δώσουν προφορικά την ψήφο.

Το μήλον της Εριδος…

Και για την εικονογράφηση ενός ελλειπτικού, από μνήμης λίγο – πολύ, ρεπορτάζ παρελθόντων ετών, τι βάζει κανείς;

Δεν ταιριάζει η φωτογραφική απεικόνιση Προέδρων της Δημοκρατίας, από τον Μιχαήλ Στασινόπουλο του 1974 ώς την υποψηφιότητα του Προέδρου της Δημοκρατίας 2014, που απόψε κρίνεται σε πρώτη ψηφοφορία, με άλλες δύο να έπονται στις 23 και 29 Δεκεμβρίου. Τη λύση έδωσε η ετήσια πολύτιμη ευχετήρια κάρτα του κορυφαίου ζωγράφου Παναγιώτη Τέτση, Υδραίου όπως και ο ναύαρχος Παύλος Κουντουριώτης, πρώτος Πρόεδρος της Β΄Δημοκρατίας (1924 – 1926 και 4 Ιουνίου 1929 – Δεκέμβριος 1929). Ζωγραφισμένη από τον ίδιο, με την υπογραφή Π. Τέτσης, είναι ο καλύτερος οιωνός! «Καλή Χρονιά και καλές ημέρες» μάς εύχεται με ένα μήλο; Ή μανταρίνι; Τα φύλλα είναι σε πράσινο φόντο της ελπίδας. Ρόδι, πάντως, δεν είναι, αλλά ούτε τα φρούτα είναι ομοιόμορφα και ομοιόχρωμα…

ΤΗΛΕΦΟΣ

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή