Η Δικαιοσύνη ήρθε πολύ αργά για τον 14χρονο Αφροαμερικανό Τζορτζ Στίνι, ο οποίος άφησε την τελευταία του πνοή στην ηλεκτρική καρέκλα τον Ιούνιο του 1944, για να περάσει στην ιστορία των ΗΠΑ ως ο νεαρότερος εκτελεσθείς κατά τον εικοστό αιώνα. Με καθυστέρηση 70 χρόνων, δικαστήριο της Νότιας Καρολίνας αποκατέστησε τον Στίνι, καθώς αποφάνθηκε ότι επρόκειτο περί δικαστικής πλάνης. «Το κράτος διέπραξε μια μεγάλη αδικία», έγραψε στην ετυμηγορία της η δικαστής Κάρμεν Μιούλεν.
Επί δεκαετίες, οργανώσεις υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων επικαλούνταν την υπόθεση Στίνι ως εμβληματικό παράδειγμα φυλετικών διακρίσεων. Βιβλία και ταινίες που προκάλεσαν μεγάλη αίσθηση είχαν πηγή έμπνευσης αυτή την τραγωδία, που εκτυλίχθηκε στο Αλκολου της Νότιας Καρολίνας. Σε αυτή τη μικρή βιομηχανική κωμόπολη οι συνοικίες των λευκών και εκείνες των μαύρων χωρίζονταν από τη σιδηροδρομική γραμμή. Στις 23 Μαρτίου του 1944, δύο λευκά κορίτσια, η 11χρονη Μπέτι Τζουν Μπίνικερ και η οκτάχρονη Μέρι Εμα Τέιμς, σταμάτησαν με τα ποδήλατά τους έξω από το σπίτι των Στίνι, καθώς πήγαιναν βόλτα για να μαζέψουν λουλούδια. Μίλησαν λίγο με τον Τζορτζ και την αδελφή του Κάθριν, έφυγαν και δεν γύρισαν ποτέ πίσω. Την επόμενη μέρα, βρέθηκαν τα πτώματά τους σε ένα λασπωμένο χαντάκι. Είχαν υποστεί πληθώρα πληγμάτων στο κεφάλι, πιθανότατα με μεγάλους ατσάλινους πίρους.
Οι αστυνομικοί συνέλαβαν τον Τζορτζ μόνο και μόνο επειδή είχε μιλήσει με τα δύο κορίτσια την προηγούμενη μέρα. Οι γονείς και η αδελφή του αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το Αλκολου, υπό την απειλή του λιντσαρίσματος. Η δίκη του ολοκληρώθηκε μέσα σε μία ημέρα. Τρεις αστυνομικοί κατέθεσαν ότι ο Στίνι ομολόγησε την ενοχή του, χωρίς να προσκομίσουν ωστόσο κανένα σχετικό έγγραφο, ούτε άλλο ενοχοποιητικό στοιχείο.
Ο διορισμένος από το δικαστήριο συνήγορoς –εφοριακός, ο οποίος είχε βάλει υποψηφιότητα για το αξίωμα του αστυνομικού διευθυντή– δεν κάλεσε ούτε έναν μάρτυρα υπεράσπισης ούτε αμφισβήτησε τις καταθέσεις των τριών αστυνομικών. Ο ίδιος ο Στίνι αρνήθηκε κατηγορηματικά πως είχε οποιαδήποτε σχέση με τους φόνους. Η όλη ακροαματική διαδικασία διήρκεσε μόλις δυόμισι ώρες. Οι ένορκοι ήταν όλοι λευκοί, αφού οι μαύροι δεν είχαν πολιτικά δικαιώματα.
Τους πήρε μόλις δέκα λεπτά να εκδώσουν την ετυμηγορία τους: Ενοχος για δύο εγκλήματα πρώτου βαθμού. Ο Στίνι εκτελέστηκε στις 16 Ιουνίου με φρικτό τρόπο. Καθώς ήταν μικροκαμωμένος –ύψος 1,55 και βάρος 40 κιλά– οι δήμιοι δυσκολεύτηκαν να βρουν ηλεκτρόδια που να του ταιριάζουν. Χρειάστηκαν τρεις δόσεις ρεύματος υψηλής τάσης για να ολοκληρωθεί βασανιστικά η απάνθρωπη διαδικασία.
Η υπόθεση ξανάρθε στο προσκήνιο το 2004, χάρη στον Τζορτζ Φρίερσον, ιστορικό που μεγάλωσε στο Αλκολου. Εχοντας συγκεντρώσει άφθονο υλικό, ο Φρίερσον έπεισε δύο δικηγόρους να καταθέσουν αίτηση αναψηλάφησης της δίκης, τον Οκτώβριο του 2013. Η δικαστής Κάρμεν Μιούλεν εργάστηκε εντατικά επί 14 μήνες για τη διαλεύκανση της υπόθεσης. Η υπόληψη του Στίνι αποκαταστάθηκε. Εκείνη του αμερικανικού δικαστικού συστήματος ίσως χρειαστεί περισσότερο χρόνο, όπως έδειξαν οι πρόσφατες, πολύκροτες υποθέσεις στο Φέργκιουσον και στη Νέα Υόρκη.