«Rocky Horror Show», αποθέωση

1' 33" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Εχοντας παρακολουθήσει τόσα χρόνια την πορεία του Κωνσταντίνου Ρήγου στον γενικότερο καλλιτεχνικό/πολιτιστικό χώρο μας, έχω καταλήξει σε κάποια συμπεράσματα. Ως χορογράφος έχει υπογράψει μερικές από τις πιο συναρπαστικές, γοητευτικές χοροθεατρικές παραστάσεις: «Οι Γάμοι» (μουσ. Στραβίνσκι), «Δάφνις και Χλόη» (μουσ. Ραβέλ), «Ρινγκ» (μουσ. διαφόρων), καθώς και πετυχημένες πρωτότυπες αναδομήσεις («Ωραία Κοιμωμένη», «Μνήμη των Κύκνων», «Κυανοπώγων»). Ως σκηνοθέτης άρχισε να… ψάχνεται («Μπόσα Νόβα», «Τιτανικός») και κάπου ανακάλυψε (πώς και πού άραγε;) το πεπαλαιωμένο «Rocky Horror Show». Ενα «άγριο» μιούζικαλ που έγραψε Ιστορία, πίσω στα 70s. Δεν υπήρξε αδιαμφισβήτητη επιτυχία παρά μόνο όταν πραγματοποιήθηκε η κινηματογράφησή του και η ταινία έγινε… cult. Μεταμεσονύχτιες προβολές, όχι μόνο στο Μπρόντγουεϊ, με μαστουρωμένους νεαρούς θεατές να πετάνε τις ατάκες πριν από τους ήρωες, να τραγουδάνε εν χορώ τα άσματα και να σηκώνονται για να ερμηνεύσουν τη χορογραφία.

Δεν είναι δυνατόν βέβαια ο Ρήγος να είχε δει τη θεατρική έκδοση. Σίγουρα όμως θα έμαθε απέξω την κινηματογραφική. Και αυτό φάνηκε στην παράστασή του. Οχι, δεν υπήρξε αντιγραφή, αλλά μια μεστή παράλληλη άποψη, που μοιραία αναφέρεται στην πρωτότυπη, ξεφεύγοντας άνετα και ευρηματικά από τα παλιά τρικ προσφέροντας καινούργια, διεγερτικά, γελαστικά και όσο χρειάζεται κραυγαλέα. Αυτό το έργο βρίσκεται ολόκληρο… στην τσίτα! Δεν υπάρχει στιγμή ανάπαυλας και ο Ρήγος βρίσκεται στο στοιχείο του.

Εξωτερικό θύμιζε όλη η πλούσια παραγωγή, με απολαυστική μετάφραση, σκηνικά του ίδιου του Ρήγου, εξαίρετο το μικρό μουσικό σύνολο, τα κοστούμια ξεπερνούσαν τα όρια της εξτραβαγκάντσας – τι να κάνεις με τόσους τραβεστί, τρανσέξουαλ κ.λπ.; Ο θίασος από τους πιο κουρδισμένους που έχω δει σε ελληνικές σκηνές – ανταποκρίθηκε με επαγγελματική άνεση (λόγος, τραγούδι, χορός) a la 42nd Street! Δεν ξεχωρίζω κανέναν, γιατί, ακριβώς, ήταν όλοι τους ένας κι ένας. Και εξακολουθούν να με κυνηγάνε σκηνές όταν όλοι οι άνδρες ήταν σκαρφαλωμένοι σε τακούνια στιλέτο, ημίγυμνοι, με δερμάτινα g-strings, boas και άγρια μακιγιάζ, καθώς αναρωτιέμαι: πόσες πρόβες, πόσος ιδρώτας, πόσα ατυχήματα… από εκεί πάνω; Ελπίζω κανένα! (Rex, 13/11)

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή