Ας αφήσουμε κατά μέρος το περίφημο «Plan B» του ΣΥΡΙΖΑ. Και ας δεχθούμε ότι οι δημοσιογράφοι απλώς επαναλαμβάνουμε την ερώτηση ξέροντας ότι οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ ουδέποτε θα την απαντήσουν, γιατί ποτέ βεβαίως δεν θα παραδεχθούν ότι το «Plan B» είναι η επιστροφή στη δραχμή. Καθώς όμως το σενάριο των εκλογών μοιάζει πια ως το πιθανότερο, αυτό που θα είχε νόημα είναι να πληροφορηθούμε πώς ακριβώς θα εφαρμόσει το «Plan A» που λέει ότι έχει ο ΣΥΡΙΖΑ. Και θα εξηγήσω τι εννοώ, διότι κατά τη γνώμη μου είναι καθοριστικό για το τι μέλλει γενέσθαι.
Η ερώτηση που παραδόξως δεν έχει γίνει στον κ. Αλέξη Τσίπρα είναι η εξής απλή: «Ας υποθέσουμε ότι κερδίζετε τις εκλογές και ζητάτε από τους ομολόγους σας να διαπραγματευθείτε εξ υπαρχής το Μνημόνιο και εκείνοι δέχονται να σας ακούσουν. Δεδομένου ότι κανείς και σε καμία διαπραγμάτευση δεν πέτυχε όλους τους στόχους του, εσείς τι θα κάνετε αν οι δανειστές της χώρας ικανοποιήσουν π.χ. μόνον τρία από τα τα δέκα αιτήματα που θα τους θέσετε»;
Δεν διατυπώνω τυχαία το ερώτημα. Διότι το σενάριο αυτό είναι το ευμενέστερο που θα μπορούσε να τύχει στην χώρα. Ξέρετε ποιο είναι το χειρότερο και δυστυχώς πιθανότερο; Αυτό που ήδη υπονοείται στον ξένο Τύπο. Οτι ακόμη κι αν κερδίσει με διαφορά τις εκλογές ο κ. Τσίπρας, οι εταίροι μας απλώς θα του διαμηνύσουν ως αυτονόητη υποχρέωσή του να συνεχίσει τη διαπραγμάτευση με την τρόικα (εκεί που την άφησε ο κ. Σαμαράς) και θα δεχθούν να τον συναντήσουν μόνον αφού τα τεχνικά κλιμάκια δώσουν το «Ο.Κ.» ότι υπήρξε συμφωνία με την Ελλάδα. Θέλοντας να καταλάβω πώς ακριβώς σκοπεύει να αντιδράσει σε μια τέτοια περίπτωση ο ΣΥΡΙΖΑ, έκανα αυτήν ακριβώς την ερώτηση σε δύο γνωστούς βουλευτές του την Τετάρτη στη Βουλή. Ιδού τι μου είπαν:
Ο πρώτος, ενώ καλά καλά δεν γνωριζόμαστε, μου εξομολογήθηκε ως εκτίμησή του ότι το κόμμα του θα κάνει μια τεράστια κωλοτούμπα μόλις έλθει στην εξουσία. «Ο Τσίπρας», μου είπε, «έχει καταλάβει ότι κάποιοι θέλουν να αποδειχθεί αριστερή παρένθεση και δεν θα πέσει στην παγίδα. Εχει ωριμάσει και δεν θα τινάξει τη χώρα στον αέρα. Θα δείτε που ούτε οι Λαφαζάνηδες θα αντιδράσουν», ήταν τα λόγια του.
Ο δεύτερος, που εν αντιθέσει με τον πρώτο είναι εκ των καθημερινών συνομιλητών του κ. Τσίπρα, ανήκει στη σχολή Βαρουφάκη και γι’ αυτό θα σας περιγράψω διεξοδικότερα την απάντησή του. Αφού παραδέχθηκε ότι το ερώτημα αγγίζει «την ουσία του στοιχήματος του ΣΥΡΙΖΑ», πρόσθεσε: «Αν μας πει η Μέρκελ “θα συνεχίσετε την αξιολόγηση εκεί που την σταμάτησε η Ν.Δ.”, θα της απαντήσουμε αμέσως ότι “δεν συζητάμε με την τρόικα” και θα της διαμηνύσουμε ότι περιμένουμε να μας καλέσει για εφ’ όλης της ύλης πολιτική διαπραγμάτευση». «Κι αν δεν σας καλέσει και επιμείνει να τα βρείτε με την τρόικα, τι θα κάνετε;», ρώτησα. «Θα εξηγήσουμε στον κόσμο ότι μπορεί να χρειαστεί να περάσουν δύο ή και τρεις μήνες στους οποίους θα περάσουμε δύσκολα. Μπορεί για ένα διάστημα όντως να κλείσουν και οι τράπεζες. Αλλά στο τέλος όλοι θα υποχρεωθούν να προσέλθουν σε πολιτική διαπραγμάτευση διότι όσα θα συμβούν στην Ελλάδα θα γίνουν ντόμινο σε όλη την Ε.Ε.», είπε.
Εκρινα σκόπιμο να σας μεταφέρω τις δύο αυτές απαντήσεις για να συνειδητοποιήσετε την πλήρη σύγχυση που εξακολουθεί και σήμερα να επικρατεί στο κόμμα που ενδέχεται να είναι σε ενάμιση μήνα στην εξουσία. Η ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει με ποντάρισμα «κορώνα ή γράμματα». Ουδείς μπορεί να προβλέψει ποια πλευρά θα επικρατήσει. Πόσο μάλλον όταν ο πρόεδρός του ακόμη και τώρα σκοινοβατεί ανάμεσα στους μετριοπαθείς που εμφανίζονται ως βελτιωμένη εκδοχή της σημερινής κυβέρνησης και τους κομμουνιστογενείς, που ενδομύχως θέλουν να τινάξουν στον αέρα όλη τη «συντηρητική» Ε.Ε. και δεν βλέπουν, οι αφελείς, τι συμβαίνει αυτές τις μέρες ακόμη και στην πανίσχυρη Ρωσία.
Ξέρετε ποιο είναι το επικίνδυνο; Εν τη αδυναμία του να μη διασπαστεί το ασυνάρτητο μόρφωμα του οποίου ηγείται και να παραμείνει στην εξουσία, ο κ. Τσίπρας να θέσει την όποια συμφωνία «επιτύχει» με τους εταίρους μας σε δημοψήφισμα. Γιατί είναι επικίνδυνο; Διότι αν γινόταν δημοψήφισμα το 1979, όπως αξίωνε τότε ο –μέντορας του Αλ. Τσίπρα– Ανδρέας Παπανδρέου, η χώρα μας δεν θα είχε μπει καν στην Ε.Ε. Μακάρι να το καταλάβουν αυτό –και να το αποκλείσουν εγκαίρως– οι δυνάμει εταίροι του κ. Τσίπρα, μηδέ εξαιρουμένου του Γιώργου Παπανδρέου που ονειρεύεται, ο αθεόφοβος, να επαναλάβει το πείραμά του ως μικροεταίρος ενός κακέκτυπου του πατρός του.