Κύριε διευθυντά
Εχω διαβάσει σχεδόν όλα τα βιβλία της Victoria Hislop και είχα μαγευτεί και εγώ όπως όλοι οι πολυάριθμοι αναγνώστες της σε όλο τον κόσμο με το μοναδικό της συγγραφικό ταλέντο. Και ερχόμαστε στο τελευταίο της βιβλίο «H Ανατολή» όπου αναφέρεται στην εισβολή στην Κύπρο και πλέκει το μυθιστόρημά της βασισμένο στην παράλληλη διήγηση της ζωής δύο οικογενειών με στενούς φιλικούς δεσμούς, η μία Ελληνοκυπρίων και η άλλη Τουρκοκυπρίων. Δεν αμφισβητώ την ελευθερία λόγου, αλλά όταν ένας συγγραφεύς δηλώνει «φιλλέλην» δεν μπορεί να σκιαγραφεί τους Ελληνοκυπρίους άνδρες πρωταγωνιστές με τέτοιο πανέξυπνο και ευρηματικό τρόπο ώστε στο τέλος του μυθιστορήματος ο αναγνώστης να αποκρυσταλλώνει εσφαλμένη χείριστη εντύπωση για τον χαρακτήρα των Ελληνοκυπρίων και από την άλλη μεριά έναν θαυμασμό για το ήθος και την ακεραιότητα της τουρκοκυπριακής οικογένειας. Οι κυπριακές μου ρίζες δεν μου επιτρέπουν να αφήσω ασχολίαστη μία τέτοια προσβολή.
Δεν αμφιβάλλω, ούτε προς στιγμήν, ότι στην Κύπρο υπάρχουν παλιές καλές οικογένειες Τουρκοκυπρίων, αλλά η Victoria Hislop δεν είχε δικαίωμα να προσδώσει τέτοια απαράδεκτα ελαττώματα στους Ελληνοκυπρίους πρωταγωνιστές του βιβλίου της, τώρα μάλιστα που το Κυπριακό ευρίσκεται σε μία δύσκολη καμπή. Οταν οι δεδηλωμένοι φίλοι μας εκφράζονται με παρόμοιο τρόπο, γιατί να φοβόμαστε τους εχθρούς.
Μελιτα Τσουτρελη Μπενα / Παλαιό Ψυχικό