Το κλειστό ευρωπαϊκό «κλαμπ»

Το κλειστό ευρωπαϊκό «κλαμπ»

4' 3" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

H δυναμική του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού στη φετινή Ευρωλίγκα, καθώς και των άλλων ομάδων που έχουν ως στόχο τη συμμετοχή τους στο φάιναλ φορ της Μαδρίτης, θα κριθεί και θα αποδειχθεί στη φάση των «16», η οποία άρχισε την περασμένη Τρίτη. Η αλλαγή του συστήματος διεξαγωγής της συγκεκριμένης φάσης, τα τελευταία δύο χρόνια, είναι καθοριστική για τις ομάδες που είναι φαβορί να φτάσουν μέχρι το τέλος της διαδρομής και να διεκδικήσουν το τρόπαιο. Πρόκειται για έναν «μαραθώνιο» 14 αγώνων που χρειάζεται μεγάλη αγωνιστική συνέπεια, διάρκεια και νίκες σε παιχνίδια – κλειδιά που δεν θα εξασφαλίσουν, μόνο την πρόκριση στα πλέι οφ, αλλά και το πλεονέκτημα έδρας σ’ αυτά. Αριθμητικά, υπάρχουν 19 βήματα ακόμα για τις τέσσερις ομάδες που θα παίξουν στο φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας, τον Μάιο του 2015, εφόσον εξαντληθούν οι πέντε αναμετρήσεις των πλέι οφ.

Σ’ αυτόν τον μακρύ δρόμο, πέραν των δύο «αιωνίων» αντιπάλων του ελληνικού μπάσκετ, υπάρχουν, μόλις, τρεις ακόμα που έχουν τις περισσότερες πιθανότητες απ’ όλες τις άλλες να πάρουν θέση στον «παράδεισο» του φάιναλ φορ και να κατακτήσουν τον τίτλο, σύμφωνα με τις προηγούμενες κατακτήσεις τους στα 14 χρόνια λειτουργίας της νέας Ευρωλίγκας.

Στον σκληρό πυρήνα της διοργάνωσης, πρωταγωνιστούν και αναμένεται να συνεχίσουν να το κάνουν, οι δύο ελληνικές, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας (μοναδική αήττητη στην προηγούμενη φάση), η Μακάμπι και η Μπαρτσελόνα, λόγω της παράδοσης που έχουν δημιουργήσει, αλλά και της υψηλής διάρκειας ανταγωνισμού σε κάθε περίοδο, ακόμα κι αν δεν επενδύουν, πάντοτε, πακτωλούς εκατομμυρίων ευρώ. Αυτές οι έξι ομάδες είναι και που έχουν κατακτήσει τα τελευταία 14 τρόπαια της διοργάνωσης. Ο Παναθηναϊκός προηγείται με 4 τίτλους, η Μακάμπι ακολουθεί με 3, ο Ολυμπιακός, η Μπαρτσελόνα και η ΤΣΣΚΑ Μόσχας έχουν από δύο, ενώ τον πρώτο τίτλο της νέας Ευρωλίγκας, κατέκτησε η Κίντερ Μπολόνια, το 2001. Ακόμα και η «βασίλισσα» Ρεάλ έχει μείνει στα 8 κύπελλα Πρωταθλητριών, προ Ευρωλίγκας…

Η έκπληξη συμμετοχής στο φάιναλ φορ από ομάδες που βρίσκονται εκτός αυτού του «κλειστού κλαμπ» και πολύ περισσότερο για την κατάκτηση του τίτλου, είναι σχεδόν «απαγορευμένη» στη σύντομη προϊστορία της Ευρωλίγκας.

Αυτές οι έξι ομάδες είναι τα «αφεντικά» του θεσμού, έστω κι αν τα έσοδά τους από τη διοίκηση της διοργάνωσης είναι αφενός πενιχρά και αφετέρου εκ διαμέτρου μικρότερα από την αίγλη των συλλόγων που διαφημίζει η Ευρωλίγκα και εκμεταλλεύεται εμπορικά στις συμφωνίες με τους χορηγούς και τους τηλεοπτικούς σταθμούς σε παγκόσμιο επίπεδο…

Εξι ομάδες έχουν πάρει το τρόπαιο, δέκα έχουν αγωνιστεί σε τελικό και 14 συνολικά σύλλογοι έχουν συμμετοχή στο φάιναλ φορ. Η ΤΣΣΚΑ Μόσχας είναι σχεδόν μόνιμη στο κορυφαίο ραντεβού των τεσσάρων καλύτερων ομάδων της χρονιάς. Εχει παίξει συνολικά δέκα. Ακολουθούν με 8 Μακάμπι και Μπαρτσελόνα, ο Παναθηναϊκός με 7, ο Ολυμπιακός και η Σιένα με 4, η Ρεάλ, η Τάου και η Μπενετόν Τρεβίζο με 3, η Βίρτους και η Φορτιτούντο με 2, ενώ από μία φορά έχουν εμφανιστεί Μάλαγα, Παρτίζαν και ΑΕΚ.

Είκοσι πέντε ομάδες έχουν συμπεριληφθεί στην ελίτ της Ευρωλίγκας, με κριτήριο τη συμμετοχή τους στα προημιτελικά. Η Μακάμπι έχει το ρεκόρ με 13 παρουσίες και ακολουθούν η ΤΣΣΚΑ και ο Ολυμπιακός (12), η Ταού και η Μπαρτσελόνα (10), ο Παναθηναϊκός (9), η Ρεάλ (7), η Εφές και η Σιένα (6).

Μπορεί να σπάσει αυτό το «μονοπώλιο» συμμετοχών σε φάιναλ φορ και κατακτήσεων από άλλες ομάδες στη φετινή Ευρωλίγκα, όπως είναι οι δύο τουρκικές, Εφές και Φενέρ που έχουν τους δύο κορυφαίους Σέρβους τεχνικούς στους πάγκους τους και έχουν επενδύσει, την τελευταία τριετία, δεκάδες εκατομμύρια δολάρια; Δύσκολο, μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου.

Μηδαμινά έσοδα

Στην προ Ευρωλίγκας εποχή, όταν το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα τελούσε υπό την αιγίδα της FIBA, το αγωνιστικό αποτέλεσμα είχε να παρουσιάσει πληθώρα εκπλήξεων από ομάδες που αρχικά ήταν αουτσάιντερ, αλλά τελικά κατάφεραν να στεφθούν πρωταθλήτριες Ευρώπης.

Η Γιουγκοπλάστικα που έχει πετύχει το ακατάρριπτο «three peat» τίτλου (1989, 1990, 1991), ήταν η μεγάλη έκπληξη του ευρωπαϊκού μπάσκετ, όταν άφησε εκτός νυμφώνος, διαχρονικά την Τρέισερ Μιλάνου, τη Μακάμπι Τελ Αβίβ, τον Αρη και την Μπαρτσελόνα. Ακολούθησαν η Παρτιζάν (1992), η Λιμόζ (1993), η Γιουβεντούτ Μπανταλόνα (1994) και η Ζαλγκίρις (1999) που είχαν παρουσιάσει ομάδες της μιας… χρήσης, αλλά ανάγκασαν τους αντιπάλους – μεγαθήρια να υποκλιθούν στην ανωτερότητά τους.

Αντίθετα, στην Ευρωλίγκα έχει δημιουργηθεί ένα «κλαμπ» από… εκλεκτές ομάδες, οι οποίες τυχαίνουν οξύμωρης οικονομικής αντιμετώπισης από τη διοίκηση της διοργάνωσης. Στη σύγχρονη εποχή του ευρωπαϊκού μπάσκετ, η Ευρωλίγκα έχει καθιερώσει περίεργο και αδιαφανές «δούναι και λαβείν» με τις ομάδες που είναι τα δυνατά «χαρτιά» της, όπως είναι οι εκπρόσωποι του ελληνικού μπάσκετ, Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός, να συνεχίζουν να αποδέχονται και να συμβιβάζονται με τη μεγαλύτερη αδικία που υφίστανται, αναλογικά με τα έξι από τα 14 τρόπαια που έχουν κατακτήσει.

Οι αντίστοιχοι, μεγάλοι σύλλογοι του ποδοσφαιρικού Τσάμπιονς Λιγκ «γελάνε» με τα έσοδα των «πράσινων» και των «ερυθρολεύκων» από την Ευρωλίγκα, η οποία, πριν από 15 χρόνια, είχε προτάξει το οικονομικό δέλεαρ στις παραδοσιακές δυνάμεις του ευρωπαϊκού μπάσκετ για να φύγουν από την ευρωπαϊκή ομοσπονδία, αλλά οι αρχικές δεσμεύσεις και υποσχέσεις αποδείχτηκαν τελικά «φρούδες ελπίδες».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή