Η «Βόλτα» της Στέλλας Κυριακοπούλου αποτελεί τον ορισμό επιτυχημένης ταινίας μικρού μήκους. Τη βλέπεις μέσα σε 10 λεπτά, καταλαβαίνεις τα πάντα επιτόπου και μετά το μυαλό μένει σκαλωμένο εκεί για ώρες, μη σας πω και μέρες.
Επιφανειακά η «Βόλτα» είναι μια ταινία με φόντο την κρίση. Μια γυναίκα με την κόρη της –φανερά θύματα της ανέχειας– ξεκινούν από το κέντρο της πόλης με προορισμό τα βόρεια προάστια. Η κατάληξη ωστόσο είναι απροσδόκητη. «Γενικά ήθελα να φτιάξω ένα πολύ απλό και σφιχτά δομημένο φιλμ, που θα πήγαινε πέρα από την κρίση στην Ελλάδα και θα μιλούσε για τη γενικότερη κρίση των αξιών. Στον πυρήνα της η “Βόλτα” είναι απλά η ιστορία του πώς κάτι κακό μπορεί να συμβεί. Σύμφωνα με τη δική μου εμπειρία, οι τραυματικές εμπειρίες συμβαίνουν σιωπηλά, χωρίς προειδοποίηση», μας είπε η σκηνοθέτις σχετικά με τον θεματικό της άξονα.
Εκείνο όμως που πραγματικά ξεχωρίζει το φιλμ είναι η προσέγγισή του, η παντελής έλλειψη διδακτισμού και η εσωτερικότητα. «Η περιεκτικότητα και η αυτοσυγκράτηση είναι δύσκολα πράγματα, αλλά για μένα επικοινωνούν πολύ περισσότερα από τον διδακτισμό, ενώ αποδίδουν σεβασμό προς το κοινό καθώς και στην ιστορία και στους χαρακτήρες σου. Το θέμα δεν είναι απλώς να μειώνεις την ένταση ή να προσπαθείς να είσαι ασαφής. Στόχος είναι να εξορύξεις αυτό το τεράστιο και άπιαστο πράγμα που λέγεται ανθρώπινο συναίσθημα και εμπειρία».
Ενα άλλο στοιχείο που συμβάλλει καθοριστικά στην επιτυχία της ταινίας είναι η εξαιρετική ερμηνεία της Μαρίσσας Τριανταφυλλίδου, η οποία βραβεύτηκε και στο φεστιβάλ της Δράμας. «Είναι μια πολύ δύσκολη ιστορία και ένας δύσκολος ρόλος που τον έγραψα για τη Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου. Δεν την ήξερα από πριν, την είχα δει μόνο σε μία ταινία (τη “Χώρα προέλευσης” του Σύλλα Τζουμέρκα) και δεν θα έκανα την ταινία εάν δεν ήθελε τον ρόλο, οπότε είχα μεγάλο άγχος όταν την πλησίασα. Η συνεργασία μαζί της ήταν ανεκτίμητη όχι μόνο λόγω ταλέντου, αλλά και λόγω της ευαισθησίας και της γενναιοδωρίας της».
Αυτές τις μέρες η «Βόλτα» παίρνει μέρος στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Σάντανς – μια ξεχωριστή διάκριση από μόνη της. Ρωτάμε την κ. Κυριακοπούλου πόσο εύκολο θεωρεί το επόμενο βήμα για τους νέους Ελληνες κινηματογραφιστές. «Οταν ξεκινάς πρέπει να μπορείς να μάθεις, χρειάζεσαι υποστήριξη και γενναιοδωρία, όχι καχυποψία, υπονόμευση και εγωισμούς. Στην Ελλάδα νομίζω συνυπάρχουν και τα καλά και τα άσχημα. Πάνω από όλα, όμως, πιστεύω πως, ως νέοι κινηματογραφιστές, πρέπει να βασιστούμε σε ταλαντούχους και εργατικούς ανθρώπους, στο φυσικό φως και στους εαυτούς μας. Πρέπει να απαντήσουμε στην πρόκληση».