Από το Α έως το Ω: Χρήστος Λούλης

Από το Α έως το Ω: Χρήστος Λούλης

3' 10" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Αγαπημένος ηθοποιός των καλύτερων σκηνοθετών μας, εκλεκτός συνάδελφος και «καλό παιδί» κατά τους συναδέλφους του, με εντυπωσιακή απήχηση στο κοινό από τα πρώτα βήματά του, ο Χρήστος Λούλης αυτές τις μέρες αναμετριέται κάθε βράδυ στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών με το «θηρίο», τον σαιξπηρικό Άμλετ, και δικαίως κερδίζει τις εντυπώσεις. Σήμερα, αυτοσυστήνεται μέσα από ένα παιχνίδι αυθόρμητων συνειρμών.

Αμλετ: «Όχι, ο συγκεκριμένος ρόλος δεν ήταν απωθημένο αλλά συνειδητά επιθυμητός και καλοδεχούμενος προερχόμενος, ως πρόταση, από τον Χουβαρδά. "Που βρίσκεται η ευγένεια του ανθρώπου;" ρωτάει κάποια στιγμή ο Άμλετ και αυτή η στιγμή είναι αιώνια, σαν να ρωτάει μόνο αυτό όλη του τη ζωή. Αυτή η τόσο απελευθερωτική και μαζί αναπάντητη ερώτηση».

Βαρβαρότητα: «Η πεποίθηση ότι σε κάποιον δεν αξίζει να ζει, επειδή απλά δεν συμφωνεί μαζί σου. Ή εσύ μαζί του». 

Γεννήθηκα: «Στην Αθήνα, το 1976, 10 Απρίλη, Σάββατο, στις 8:30 το βράδυ. Ήμουν το μόνο αγόρι στο μαιευτήριο εκείνη την ημέρα. Είχα ίκτερο».

Δώρο: «Μου αρέσουν τα δώρα της λογικής "σκέφτηκα πώς θα σου άρεσε, έτσι, χωρίς ιδιαίτερο λόγο"». 

Ευτυχία: «Μάλλον όταν μπορείς να κοιμάσαι σαν πουλάκι, ήσυχος, είτε από ενοχές είτε από όνειρα. Μου φεύγει από τα χέρια».

Ζορίζομαι: «…να συμφιλιωθώ με τον περίγυρο».

Ηθοποιός: «Ενας που ζει, όπως πάντα, στον κόσμο του».

Θεός: «Δεν ξέρω ποιος είναι, πάντως έχει χιούμορ».

Ιστορία: «Ήμουν στο Λονδίνο και έκοβα βόλτες στον Τάμεση μόνος, όταν, χωρίς λόγο, χώθηκα σε ένα deli. Τίποτα δεν ήθελα να φάω, ούτε να πιω, παρόλα αυτά, κατευθύνθηκα στα ψυγεία. Μετά από αρκετά δευτερόλεπτα που κοίταζα τον εαυτό μου στην τζαμαρία τους, κοιτάζω πάνω και βλέπω μια πανέμορφη χοντρή γατούλα να βρίσκεται στην κορυφή του ψυγείου και να μην ξέρει πως να κατέβει. Απλώνω τα χέρια μου, με αφήνει να την πιάσω, την κατεβάζω στο πάτωμα και φεύγει προς το εσωτερικό του μαγαζιού. Εφυγα ξέροντας ότι επιτέλεσα την αποστολή μου».

Κριτική & Κριτικοί: «Καμία δουλειά δεν είναι ντροπή».

Λιμνάζω: «Τι ωραίο το λιμάνι, αλλά να φεύγουμε μάνι – μάνι».

Ματαιοδοξία: «Χωρίς αυτή, δεν υπάρχει ζωή!».

Νύχτα: «Μου αρέσει να σκέφτομαι ότι τη νύχτα πέφτουν οι ρυθμοί. Διαστέλλονται οι κόρες των ματιών, ξυπνάν ωραίες επιθυμίες. Παντού στον κόσμο, με τον ίδιο τρόπο για όλους τους ανθρώπους. Αν κάτι μας ενώνει όλους, δεν είναι ούτε η θρησκεία ούτε τα συμφέροντα, ούτε τα κράτη και τα έθνη, αλλά μόνο η νύχτα».

Ξεκουράζομαι: «…όταν δεν σκέφτομαι τίποτα. Δύσκολο!».

Όνειρο: «Το πρώτο φιλί».

Πατρότητα: «Το πρόσωπο του πατέρα μου στα μάτια του γιου μου».

Ρυτίδες: «Τις σέβομαι, μου είναι πολύτιμες. Οταν τις αντικρίζω, λέω: ‘τι ωραίος που είμαι!’». (χαμογελάει)

Σημείο Μηδέν: «Η στιγμή λίγο πριν βγω στη σκηνή».

Τηλεόραση: «Βλέπω κυρίως ειδήσεις, ντοκιμαντέρ και ξένες σειρές. Από ελληνικές σειρές είμαι άσχετος και, η αλήθεια είναι, πως δεν με δελεάζουν για να μην συνεχίσω να είμαι -αν και μου αρέσει η "Μουρμούρα"».

ΥΠΠΟ: «Οπως μου έλεγε ο Βασίλης Παπαβασιλείου, η ύπαρξη υπουργείου πολιτισμού είναι η απόδειξη μη ύπαρξης πολιτισμού».

Φοβάμαι: «Τη βία».

Χρόνος: «Πολύ λίγος για να χωρέσει όλη μας την αγωνία για το γεγονός ότι τελειώνει. Και πολύ λίγοι εμείς για να τον σεβαστούμε, όχι απαραίτητα γεμίζοντάς τον, αλλά αφήνοντας αυτόν να μας γεμίσει. Ισως ο χρόνος να είναι η απάντηση στο ερώτημα αν υπάρχει θεός».

Ψηφίζω: «…Ποτάμι, για να πάω, όσο μου επιτρέπει η αισθητική μου, κόντρα στο ρεύμα».

Ωρα να: «…αρχίσουμε να ακούμε λίγο παραπάνω μουσική και όχι μόνο το ρολόι που χτυπά».

* INFO: «Αμλετ»: ΣΤΕΓΗ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΕΧΝΩΝ (Λεωφόρος Συγγρού 107-109, τηλ. 210-9005800, www.sgt.gr): Παραστάσεις: έως 1 Φεβρουαρίου, στις 20:30 (εκτός Δευτ, Τρ). Τιμές εισιτηρίων: €5 – €36.

«Βυσσινόκηπος»: ΣΤΕΓΗ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΕΧΝΩΝ. Παραστάσεις: 22 Απριλίου – 3 Μαΐου 2015.

Διαβάστε τη συνέντευξη, ακούγοντας πέντε αγαπημένα τραγούδια του Χρήστου Λούλη:

Dead man's bones: «My Body's A Zombie For You»

https://www.youtube.com/watch?v=to7PxdyEdDw

Dead man's bones: «Lose Your Soul»

https://www.youtube.com/watch?v=k022p_VPUbM

Depeche Mode: «Enjoy The Silence»

https://www.youtube.com/watch?v=aGSKrC7dGcY

Jefferson Airplane: «White Rabbit»

https://www.youtube.com/watch?v=ejKUJu9xct4

Calexico: «Guns Of Brixton»

https://www.youtube.com/watch?v=0eYVSP85fz0

 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή