Η βία και ο κυνισμός κατά Δημήτρη Καραντζά

Η βία και ο κυνισμός κατά Δημήτρη Καραντζά

1' 45" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Οι παραστάσεις του ολοκληρώθηκαν την περασμένη Τετάρτη, αλλά είναι ένα έργο από εκείνα τα σοφά, τα διαχρονικά, αυτά που αποκρυπτογραφούν τις συμπεριφορές των ανθρώπων πάντα και παντού. Το έργο «Σλάντεκ» γράφτηκε από τον Εντεν φον Χόρβατ και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1929. Είχε ήδη αρχίσει να εξαπλώνεται ο ναζισμός στην κεντρική Ευρώπη και ο «Σλάντεκ» δεν είναι το πρώτο έργο που ο Χόρβατ περιγράφει, καταγράφει και επιχειρεί να ερμηνεύσει τους λόγους που οι κοινωνίες και οι πολίτες της εποχής του στρέφονταν προς αυτό το φρικαλέο μόρφωμα που λίγα χρόνια αργότερα αιματοκύλησε την Ευρώπη. Οι «Ιστορίες από το δάσος της Βιέννης» δικό του έργο είναι, και ανάλογα θέματα θίγει.

Ο «Σλάντεκ» ήταν η πρώτη παράσταση για ενήλικες που άνοιξε τη σεζόν του ανανεωμένου θεάτρου «Πόρτα» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά. Αυτό το ανήσυχο, δαιμόνιο και ταλαντούχο νέο παιδί έστησε μια παράσταση εφιαλτικά λιτή – όχι τυχαία. Εφτά καρέκλες όλο κι όλο το σκηνικό, που άλλαζαν θέσεις, έφτιαχναν κύκλους, γίνονταν «απειλητικές» και σταδιακά αποσύρονταν προς το βάθος της σκηνής, χωρίς φωτισμό, όταν όλα πια είχαν αποκαλυφθεί, όταν αυτό το αθώο και αφελές παιδί, ο Σλάντεκ, που ήθελε να ενταχθεί σε μια κοινότητα, έγινε εν αγνοία του όργανο του Μαύρου Στρατού και δολοφόνος.

Η λιτότητα μπορεί να κυριαρχούσε στα σκηνικά και στα κοστούμια, περίσσευε όμως -για πρώτη φορά ίσως με τόση εμφανή ένταση σε παράσταση του Δημήτρη Καραντζά- το συναίσθημα.

Είδαμε ένα έργο που απάντησε σε πολλές απορίες και ερωτήματα των σημερινών θεατών, που αποκρυπτογράφησε τη βία και τον κυνισμό ομάδων που ευαγγελίζονται ιδέες και οράματα που γοητεύουν και συγκινούν, αρχικά, πολλούς. Είδαμε μια παράσταση στημένη με ακρίβεια, με ευφυΐα, με ατόφια θεατρική γλώσσα. Και είδαμε επτά ηθοποιούς, έναν κι έναν. Κι αν κάποιοι από αυτούς έχουν ήδη τη θέση τους στα «δυνατά χαρτιά» του σύγχρονου θεάτρου (Μαρία Κεχαγιόγλου, Μιχάλης Οικονόμου, Αργύρης Πανταζάρας), γνωρίσαμε, στον ρόλο του Σλάντεκ, τον νεαρό Αρη Μπαλή που απέδωσε έξοχα τις διακυμάνσεις της διαδρομής του ήρωα του έργου: από την αφελή αγνότητα που τον οδήγησε στην πίστη και στο έγκλημα, ώς την απογοήτευση, απέναντι στο όραμα που είχε πιστέψει και συνειδητοποίησε ότι αυτό ήταν απλώς τρόμος… Ενα έργο βαθιά πολιτικό.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή