Δεν ξέρω τον τρόπο με τον οποίο υποδέχθηκαν στο Βερολίνο το αποτέλεσμα των χθεσινών εκλογών στην Ελλάδα. Υπό κανονικές συνθήκες, δεν θα με ενδιέφερε κιόλας. Ωστόσο το γεγονός ότι παραμένει ο μεγαλύτερος δανειστής μας μέσα στην Ευρωζώνη με αναγκάζει να το κάνω. Μπαίνοντας στα παπούτσια τους λοιπόν, αντιλαμβάνομαι ότι Μέρκελ και Σόιμπλε πρέπει να λύσουν -κι αυτοί- έναν πολύ δύσκολο γρίφο σε ό,τι έχει να κάνει με τις από εδώ και στο εξής σχέσεις τους με την Ελλάδα.
Από τη μια πλευρά, έχουν να κάνουν με ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός, την εχθρική στάση της γερμανικής κοινής γνώμης έναντι της Ελλάδας. Το 63% δεν συζητάει καν εν νέο ενδεχόμενο «κούρεμα» του χρέους, ενώ το 61% πάει ακόμα πιο μακριά, υποστηρίζοντας ότι αν η Ελλάδα αθετήσει τις υποχρεώσεις της, τότε θα πρέπει να αποβληθεί από την Ευρωζώνη. Φανταστείτε, σε αντιδιαστολή, ποια θα ήταν η στάση οποιασδήποτε ελληνικής κυβέρνησης που θα βρισκόταν αντιμέτωπη με τέτοια ποσοστά, αν έπρεπε να πάρει απόφαση για να προσφέρει βοήθεια στη… Γερμανία.
Από την άλλη βεβαίως, η Μέρκελ έχει πάψει προ πολλού να βρίσκεται αντιμέτωπη με πρωτοσέλιδα σαν εκείνο της Bild, που το 2010 ζητούσε από την Αθήνα να πουλήσει τα νησιά και την Ακρόπολη για να ξεπληρώσει το χρέος της. Χθες βράδυ περιορίσθηκε να γράψει απλώς «ευρωφρίκη από τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ». Η διαφορά είναι μεγάλη.
Εχει ωστόσο να κάνει με ένα ολοένα και αυξανόμενο ρεύμα ευρωσκεπτικισμού στη Γερμανία, όπως εκφράζεται από το Alternative für Deutschland, το οποίο από εδώ και στο εξής θα εξελίσσεται σε μεγάλο μπελά. Και μπορεί το αριστερό Linke να δείχνει φιλικό στον ΣΥΡΙΖΑ και στην Ελλάδα, ωστόσο δεν είναι σίγουρα η πολιτική δύναμη που θα έδινε στη γερμανική κυβέρνηση την πολιτική ώθηση για να κάνει τη στροφή απέναντι στην Ελλάδα, ακόμα κι αν το ήθελε.
Ολα τα παραπάνω τα περιγράφει με έναν εύγλωττο τρόπο η εφημερίδα Financial Times του περασμένου Σαββάτου, θέλοντας εμμέσως πλην σαφώς να πει ότι στην περίπτωση της Ελλάδας, όλοι, με κάποιον τρόπο, είναι παγιδευμένοι. Γιατί, ακόμα και αν ήθελε η κ. Mέρκελ να δώσει μια «ανάσα» στη νέα ελληνική κυβέρνηση, πολύ δύσκολα θα το έκανε, αναλογιζόμενη το «εσωτερικό» της θέμα.
Τι μας κάνει «ξεχωριστούς» και πάλι; Το γεγονός ότι τόσο η Γερμανίδα καγκελάριος όσο και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι εταίροι θα κληθούν να βρουν λύση στο πρόβλημά τους -αν βρουν- από την ασφάλεια που τους προσφέρει η απόσταση των 3.000-4.000 ή παραπάνω μιλίων που τους χωρίζει από την Ελλάδα. Αντιθέτως, εμείς θα κληθούμε να λύσουμε την εξίσωση επί του πρακτέου. Γιατί αν η νέα κυβέρνηση αποδειχθεί στην πράξη ότι δεν διέθετε plan a΄ και πολύ περισσότερο plan b΄, τότε δεν θα χάσουν μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κ. Αλέξης Τσίπρας, αλλά και όλοι εμείς οι υπόλοιποι, είτε τους ψηφίσαμε είτε όχι. Οπότε καλή τύχη σε όλους μας.